کتاب ریگ جن

کتاب ریگ جن داستانی نوشتهٔ مهدی زارع است و انتشارات شهرستان ادب آن را منتشر کرده است. ریگ‌جن از مرموزترین و صعب‌العبورترین مکان‌های دنیاست. فقدان هر نشانه‌ای از حیات، تپه‌های شنی، باتلاق‌های نمکی و بیش از این‌ها، روایت‌های عجیب مردمان بومی، باعث شده حتی اوّلین و کوتاه‌ترین ورود هرکسی به آن، پر از تردید و وحشت باشد.

درباره کتاب ریگ جن

«ریگ‌ جن» روایت انسان مدرن است که چون عنکبوت در تار خودش گیر افتاده و تلاش مذبوحانه‌اش برای یادآوری، او را حقیر و بیچاره نشان می‌دهد؛ اویی که هیچ چیز یادش نمی‌آید جز تصویر هولناک یک جنایت. تصویری که دو بار تکرار می‌شود: هر بار جسد دختری روی تخت در اتاق کیا. کیا پسری سمنانی است که برای تحصیل به تهران آمده است. او با کمبودهای کودکی‌اش بزرگ شده و نویسنده از همین نقاط ضعف استفاده کرده تا او را به انجام کارهای خطرناک و بزرگ وادار کند. ضعف‌های درونی کیا، مثل ترس نه شنیدن از پدرش که پیمان بزرگ می‌خواندش و حتی در ذهن هم نمی‌تواند به او نزدیک شود، باعث می‌شود دست به تجربه‌هایی بزند که شجاعت اندک و حماقت بسیار می‌خواهد. 

کیا در ظاهر همه‌چیز‌تمام است. هیچ کس در دانشگاه به فکرش هم نمی‌رسد که او یکی از توزیع‌کنندگان موادّ مخدّر باشد. تا وقتی که هوس چشیدن به سرش می‌افتد. هوس داشتن حسّ و حال همۀ این همراهانی که عرش را سیر می‌کنند. امّا نمی‌داند آن خوی وحشی که بیدار شود، چراغ‌های روشن ذهن خاموش می‌شوند و درندگی جایش را می‌گیرد. 

ابتدای رمان با آشفتگی کیا آغاز می‌شود. راوی اوّل شخص با مخاطب است، انگار که سایۀ کیا باشد و رفتارهایش را شرح دهد. خواننده تا اواخر رمان با سردرگمی کیا همراه است و چیز زیادی از قضایا نمی‌داند. بحران اصلی داستان از آنجا شروع می‌شود که از طرف شخص مرده، پیامی به کیا فرستاده‌ می‌شود. فضای داستان با پیام‌های صمیمانه‌ از طرف افراد ناشناس عجیب‌تر می‌شود و تکرار دوبارۀ یک جنایت، به همان صورتی که کیا در ذهن دارد، باعث می‌شود خواننده شک کند که تمام این‌ها خواب و خیال و توهّمی بیش نبوده است. انگار که کیا در یک دور باطل گیر افتاده و همه چیز برایش تکرار می‌شود. امّا رفته‌رفته خواننده و کیا درمی‌یابند همه چیز آن‌طور که به نظر می‌رسد ساده نیست، بخصوص اگر هر کس برای کارهایش دلیلی داشته باشد و بخواهد از این نمد، کلاهی هم برای خودش بسازد.

خواندن کتاب ریگ جن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

لطف آثار معمّایی-جنایی در آن است که خواننده با شخصیت اصلی یکی می‌شود و کشف و شهود شخصیت، انگار که در خواننده رخ می‌دهد و او را به وجد می‌آورد. اگر به دنبال اثری معمّایی- جنایی با قطر کم و داستان شسته‌رفته می‌گردید، ریگ‌جن انتخاب خوبی است. 

درباره مهدی زارع

مهدی زارع، نویسنده و شاعر، در ۱۳۶۰/۳/۵ در سمنان متولد شد. علاقه وی به داستان‌نویسی او را به کلاس‌های محمد حسن شهسواری در مدرسه رمان کشاند و همچنین از حضور اساتیدی چون فیروز زنوزی جلالی، ابوتراب خسروی، مجید قیصری، محمدرضا گودرزی، جواد جزینی و … نیز بهره برده است. وی در رشته روانشناسی عمومی تحصیل کرده است و هم‌اکنون مسئول آفرینش‌های ادبی حوزه هنری استان سمنان است.

بخشی از کتاب ریگ جن

«چه چیزی جز ترس از فراموشی آن‌چه در خاطرت مانده می‌توانست این‌قدر نیرومند باشد که تو را وادار کند بنشینی و تمام این مسیر نابلد رفته را بنویسی؟ آن کسی که به آخر خط رسیده باشد هم بعید است تمام واقعیت را بگوید، چه رسد به تو که پایت به هیچ بندی گرفتار نشده.

می‌نشینی پشت میز. هنوز تب داری خیلی زیاد. با خودت می‌گویی اگر این تب دست از سرت برداشت و حالت بهتر شد و یادت آمد، تمام آن‌چه را که نوشته‌ای پاک می‌کنی، اما امیدی نداری بیش‌تر از آن‌چه یادت هست به خاطرت بیاید. می‌خواهی اوّل از خودت بگویی؛ این‌که مادرت نامت را کیا گذاشته، این‌که چهره‌اش را از روی عکس‌ها به خاطر داری نه این‌که الآن این‌طور شده باشد، هنوز چیزی یادت نمانده بود که مرد.

نه این‌ها را خوب یادت هست تو هم یادت نباشد، فامیل‌های دوری هستند که تا اراده کنی با روایت‌های مشابه تمام زندگی پدر و مادرت را بگویند. آن چیزهایی که دیگران نمی‌دانند و تو داری فراموششان می‌کنی را باید بنویسی. شب قبل را. توهم و تردید و خشم و درد را. مرگ صحرا هم اگر یادت بیاید. اصلاً مرگ شاید کلمهٔ مناسبی نباشد. قتل بهتر نیست؟ نترس! کلمات که ترس ندارند. این نوشته‌ها را هم که تا تو نخواهی، کسی خبری ازشان ندارد که بخواهد برایت دردسر درست کند. ها؟ پس آسوده باش و بنویس. تمام آن‌چه به خاطرت مانده را بنویس. مربوط و نامربوط. شاید جایی بند گم شدن پدرت هم پیدا شود.»