(۳-۱۶-[۲۴]) با اینکه اولین کتابیه که داستایفسکی نوشته ولی خیلی خوب و تاثیرگذاره؛ در این داستان - که تماما در قالبِ نامه هاییه که بین دو نفر رد و بدل میشه( با اینکه در یک مجتمع زندگی میکنن) - به موضوعاتی مثل فقر، اختلاف طبقاتی، عشق، انسان دوستی و... پرداخته شده. سادگیِ نامه ها و عشقی که بین این دو نفر شکل گرفته خیلی قشنگه

شاید بگم نزدیک شیش ,هفت دفعه مینی سریاله جنایت و مکافات رو دیدم و دودفعه هم کتابشو خوندم,و هردفعه هم بیشتر جذب کاراکترا و روانشناسی داخل کتاب میشدم... داستایفسکی نویسنده ای با قدرت کالبدشکافی روح بشر,و آشکارکننده خلقیات و رفتارهای آدمی است,شاید بتوان به درستی گفت داستایفسکی و شوپنهاور دو شخصیت بزرگی بودند که تاثیر بسزایی بر علم روانشناسی نوین و شخص زیگموند فروید گذاشتند(به کتاب داستایفسکی و پدرکشی فروید رجوع کنید) در این کتاب,یعنی کتاب مردمان فرودست هم ,با اینکه اولین رمانه داستایفسکیه ولی به زیبایی تونسته مکالمه بین دو نفر رو به این زیبایی به نگارش دربیاره,به نظرم این سبک از نوشتن یه هنره ,که بتونی از فقر ,ناامیدی,عشق,گناه,جنایت,مذهب,اخلاق همزمان در یک کتاب بنویسی و درنهایت از این ترکیب سوررئال یه پایان زیبا خلق کنی,(غالب شخصیت های رمان های داستایفسکی عصبی,روان پریش,بیمار,عصیانگر هستند ,درست مثل خودش که تا آخر عمر با بیماری صرع دست و پنجه نرم میکرد) ژوزف استالین در گفتگو با میلوان جیلاس گفت,کتابهای داستایفسکی جوانان شوروی رو به فساد اخلاقی میکشونه وبرای همین در اتحاد جماهیر شوروی ممنوعه است,البته کاملا مشخصه چرا استالین با داستایفسکی مخالف بود ,چون کاملا در جهت مخالف ایدئولوژی کمونیستی حرکت میکرد,چون داستایفسکی حقایق رو بصورت عریان میگفت ولی کمونیستها مدام علاوه بر سانسور ,خود سانسوری هم میکردن!

این کتاب اولین رمان داستایوسکی و در قالب مجموعه نامه‌های بین دو نفر هست، فقط میشه گفت: عالی هست. ترجمه فوق العادست.

عالی، کتابی بانام بیچارگان وترجمه ای دیگرهست، اما؛ این کجا وآن کجا! این کتاب واقعا" خواندنیست.

داستانی لطیف، پر احساس و غم انگیز. شاید سرگذشتی شبیه شخصیت های داستان نداشته ام، اما از آنجا که جوهر وجود آدم ها یکی است، چند روزی دیوار به دیوار خانه شان زندگی کردم و همراهشان رنج کشیدم.

کتاب خیلی خوبی بود ، با این که اولین اثر داستایوفسکی است بسیار قوی وجذاب است من آثار دیگری از ایشان مطالعه کرده ام که رد پای جهان بینی درست در همه ی آنها مشهود است بدون شک آثار داستایوفسکی این لیاقت را دارند که جزو کلاسیک های جهان باشند مجموعه کتابهای ایشان در به وجود آمدن درکی روانشناسانه در مخاطب برای آگاهی از جامعه دارد وافراد داستانهایش کاملا زنده وواقعی هستند نه ساختگی ودور از ذهن این اثر کاملا بیانگر گفتگوی دونسل متفاوت از جامعه است که یکی دنیارا درک کرده واز جذابیت افتاده ودیگری شوق تجربه وریسک دارد

با این کتاب زندگی کردم،گریستم،بغض کردم و درد کشیدم.

عالی بود کتابهای داستایوفسکی یکی از یکی بهتره...

کتاب مجموعه ای از نامه هاست که بین یک پیرمرد و یک دختر جوان همسایه رد و بدل میشه. داستان مشکلاتی که در زندگی روزمره با اون درگیر هستند را در قالب این نامه ها روایت میکنه. از تیره روزی و فقر آدمها حرف میزنه. داستان نثر روان و ساده ای داشت اما بنظر من کشش کافی نداشت و بیشتر تکرار یک سری محتوای مشخص بود. حجمش کم بود و زیاد وقت نمیگرفت اگر طولانی تر بود فکر نمیکنم به خوندنش تا انتها ادامه میدادم چون جذابیت خاصی نداشت

با توجه به اینکه اولین کتاب داستایوفسکی بزرگ بود قابل قبول بود ولی گاهی خیلی خسته کننده میشد ولی با داستایوفسکی باید خود را و ذهن خود را سپرد به نویسنده و لذت برد از کنکاش ذهنی شخصیت های داستان 📚📚📚