نظرات کاربران درباره کتاب ۱۹۸۴

« انسان یک دیکتاتوری ایجاد نمی‌کند که انقلاب را حفظ کند. بلکه انقلاب برپا می‌کند تا دیکتاتوری را بوجود بیاورد...» « ما مردگانیم ، زندگی واقعی ما در آینده هاست که آنجا نقش مشتی خاک و استخوان را بازی خواهیم کرد هر چند نمی توان گفت این آینده چقدر از ما دور است اما در حال حاضر هیچ کاری ممکن نیست جز اینکه مرز عقلانیت را ذره ذره گسترش بدهیم ، صرفا میتوانیم خرد و آگاهی را سینه به سینه ، نسل به نسل منتشر کنیم. در مقابل پلیس فکر راه دیگری وجود ندارد...» کتاب رو با ترجمه بهناز پیاده خوندم ترجمه خوبی داشت... توصیفات کتاب بی نظیر هستش و محتوای ارزشمندی داره... بنظرم خواندن کتابهای اورول در وضعیت حال ما ضروری هست...کمک میکنه تا ماهیت جوامع دیکتاتوری رو بشناسیم! کتاب تصویر سازی های خیلی خوبی داره و خواننده رو تحت تاثیر قرار میده ولی در کل ممکنه همه پسند نباشه ولی خوندنش لازم و ضروری هست‌...

من این کتاب رو با ترجمه‌ی صالح حسینی خوندم. از نظر گیرایی به نظرم خوب نبود و خیلی نمی‌شد باهاش ارتباط برقرار کرد. اما از نظر امانت داری بسیار عالی بود (قسمت‌هایی از نسخه‌ی اصلی کتاب رو برای مقایسه خوندم). در مورد محتوای کتاب، به نظرم بعضی جاها بیش از حد قضیه رو کش داده بود ولی بعضی جاهای دیگه که نیاز به فضاسازی بیشتر داشت، سریع رد شده بود. البته شاید هم نویسنده از عمد این کار رو کرده و می‌خواسته گذر زمان از نظر خواننده و نقش اول کتاب یکی باشه - یعنی وقایع معمولی یا خسته‌کننده زیاد طول بکشند و وقایع هیجانی، سریع رد بشن - مثل یک فیلم. اگر از این کتاب لذت بردید و دنبال رمان‌های پادآرمان‌شهری بیشتری هستید، «فارنهایت ۴۵۱»، «دنیای قشنگ نو» و البته «قلعه‌ی حیوانات» رو هم بخونید.

خیلی گرونه برای یک کتاب الکترونیکی😐 کاش قیمتش مناسب تر بود...

اصن یاد این کتاب میفتم میخام گریه کنم انقد خوب بود

مگر میشه این کتاب رو خوند و با وینستون اسمیت همزادپنداری نکرد.

قرار باشه ۲۴ تومن پول بدیم و حتی فایل کتاب هم در اختیارمون قرار داده نشه، بهتر نیست فیزیکیشو بخریم؟ اونم این کتاب

کتاب های اورورل جهانبینی جدیدی به مردم دنیا داد. واقعا ارزش خوندن داره. هرچند که تلخ هست ولی در اوج تلخی جذابیت های انسانی زیبایی داره.

کتاب را با کمال میل توصیه می کنم اما نه با ترجمه آقای میرعباسی. مطالعه این کتاب به اندازه خواندن چندین کتاب سیاسی مفید بود. فکر نمی کنم در هیچ دانشگاهی مفهوم نظام توتالیتر را به این وضوح و جذابیت تدریس کنند. از جذابیت های این کتاب همین بس که گویی آن را همین امروز و در تحلیل زمانه ما نگاشته اند. روایت کتاب به طرز شگفت انگیزی فراتر از زمان و مکان نگارنده و هنوز هم بسیار ناب و تازه است و بینش سیاسی ویژه ای را در اختیار خوانندگانش قرار می دهد. من ترجمه آقای میرعباسی را با متن اصلی تطبیق نداده ام و بنابراین نمی دانم در ترجمه تا حد به متن اصلی وفادار بوده اند. اما ترجمه به وضوح در پاره ای از موارد گنگ و نامفهوم و سرشار از غلط های املایی بود. به شیوه نگارش این کلمات دقت کنید: کره ارض/خنثا/ پیشخان/قاتی/تاقچه/ملغا و موارد دیگر. یا به ترکیب این جمله توجه بفرمایید: ((حتی در اواخر سده نوزدهم این معضل که با مازاد تولید چه باید کرد به شکل نهفته در جامعه صنعتی حضور داشت.)) در حالیکه معضل نمی تواند حضور داشته باشد. معضل وجود دارد! با تشکر

نسخه ی چاپی این کتاب رو۴۰ ت خریدم. به نظرم نمی ارزه این قیمت برای الکترونیکی

کتاب خوبیه ولی اصلا از ترجمه‌اش خوشم نیومد.

تاریخ شروع: ۱۷ اردیبهشت تاریخ پایان: ۲۲ اردیبهشت امتیاز: ۴ از ۵ دومین کتابم از جورج اورول هست که خوندم و بنظرم هممون باید یبار اینو خونده باشیم این کتاب در مورد وینستون اسمیته که یهو به این نتیجه میرسه که برادر بزرگ کیه چرا اینقدر جنگ اتفاق میوفته کاری که میکنه بخاطر چیه (تحریف تاریخ) و کم کم شروع میکنه به کندوکاو با ترس و لرز ولی خب خبر نداره که .... با خوندن این کتاب حکومت دیکتاتوری رو خیلی قشنگ حس میکنی و درکش میکنی واژه هایی که تو کتاب بعضا به یه عده نسبت میداد مثلا پرولترها برای من عجیب بود و یا مثلا سوسیالیستی که بعضی وقتا میشنیدم بعضی جملاتی که بکار میبره تو کتاب رو دوست داشتم مثلا یجاهست که میگه (بهترین کتاب‌ها آن هایی هستند که به ادم چیزی میگویند که خودش از قبل میدانسته) اخر کتاب یجورایی مثل فیلمی شد که قبلا‌ دیده بودم (از کشور فرانسه)

خوندن این کتاب در شرایط فعلی جامعه ام برای من گاهی اوقات تداعی گر وضعیت خودمون بود... هرچند که با ترجمه خی بی ارتباط برقرار نکردم، شاید هم مدل ادبیات خود کتاب اینگونه بوده‌‌‌... خواندن این کتاب در کل برام سخت بود..‌گاهی به شدت به فکر فرو میرفتم و گاهی ناراحت میشدم و ناامید... این کتاب به نظر من تصویر اغراق شده ای از تمام حکومت های دیکتاتوریه...

من نسخه چاپی این اثر رو از یه انتشارات دیگه خوندم و انصافاً خوندنش سخت بود و بارها نصفه رهاش کردم به خاطر فضای دارک و ناامید کننده ای که داره اما نباید انکار کرد که اثر فوق العاده ایه به نظرم به هر سختیم که شده این رمان رو همه باید بخونن یه زاویه دید کاملا جدید ارائه میده

چند وقت پیش خوندمش ، یه فضای عجیب و غریب داره ، یه جورایی میری به دنیای ناشناخته ها ..

کتابی با فضای خفقان آور... گاهی وقتا نفس آدم می گرفت نمیدونم شایدم واسه من اینجوری بود در کل نه تونستم باهاش ارتباطی برقرار کنم نه لذت ببرم 😑

رمان سیاسی به لزوم دو کلمه‌ای که برای توصیفش استفاده کردیم یعنی ادبیات و سیاست ناچارا از بهم ریختن اندیشه‌های فلسفی وام میگیره. تجربه‌ی کلی اثر میتونه به سه بخش همزادپنداری با فضای خفقان، بروز اوج احساسات ساده‌ی انسانی و ترسی پیچیده خلاصه بشه.

کار خوبیه. مشخصه‌های نویسندگی اورول رو به خوبی میشه توی این داستان دید. داستان کند و فضا یک فضای پادآرمان شهری سیاهه. همین نوع فضا سازی رو توی قلعه حیوانات هم می‌بینیم ولی این داستان کندتر و سردتره. اورول با تمام وجودش دنیای مارکسیسم رو به چالش کشیده توی این کتاب و این بسیار جذابه. من این داستان رو با ترجمه‌ی دیگه‌ای خوندم که اون ترجمه خوب نبوده. احتمالا این بهتر باشه

این کتاب وقلعه حیوانات روحتمابخونید باتمام وجودباهاش همزادپنداری میکنید خصوصاباقلعه حیوانات ومیفهمیدراه فراری وجودنداره

به شدت خوندنشو توصیه میکنم ، من از کتاب های سیاسی متنفرم اما واقعا این کتاب حس سیاسی بودن بهم نداد، بیشتر مثل یه رمان هیجان اور و مجذوب کننده بود، از اونایی که دلت نمیخواد بذاریش کنار، دقیقا مثل قلعه حیوانات ، که محتوای کلیش سیاسیه اما در عین حال به شدت جذاب، به نظرم حالا که صوتیش هم اومده واقعا ارزش داره هر ادمی گوش بده، به خصوص تو وضعیت الان ما، چون خیلی شبیهن ، و به نظرم کسی نیست که از گوش دادن بهش پشیمون بشه، و اینکه این کتاب حدود ۱۱ساعته شاید برای همین گرون باشه

خواندن این کتاب بهترین کاری است که در حق خودتان انجام میدهید . دنیای کتاب فضایی سرد و تاریک دارد که با پایانی با شکوه داستانش تمام میشود . بعد از خواندن این کتاب حتما فیلم ۱۹۸۴ رو هم ببینید که به زیبایی کتاب را به تصویر کشیده .

یک داستان نمادین و پراز حرف از سیاهی سیاست ها و حکومت ها.قطعا هرکس باید در زندگیش یکبار این کتاب رو بخونه.بسیار روشنگر و جذاب

داستانی خیالی، از آینده‌ای که در آن نظامی دیکتاوری کمونیست‌گونه‌ای به پیروزی رسیده و حال حیات و بقایش در گرو جنگ دائمی با دشمنان یعنی ۲ ابرقدرت دیگر در جهان است. این دستگاه عریض و طویل در تک تک ابعاد زندگی شهروندان وارد شده و نه تنها اعمال و کردار را در کنترل خود گرفته، که حتی به خصوصی ترین افکار و احساسات آنها وارد شده و اجازه کوچکترین تخطی از خط مشی نظام را حتی در خلوت به شهروندان یعنی بردگانش نمیدهد. وزارت‌خانه‌های این نظام هرکدام عنوانی کاملا مغایر با وظیفه خود دارند. وزارت حقیقت، وارونه سازی حقیقت و جعل تاریخ و نابودسازی گذشته را برعهده دارد و وزارت محبت، کارش شکنجه و نابودی غیرهمراهان با حکومت است ( و نه حتی مخالفان!!) خواندن کتاب بی نهایت میخکوب کننده، دگرگون کننده و تامل برانگیز بود. به وقت تمام شدن کتاب، انگار ضربه‌ای خوردم که تا مدتی درگیرم کرده بود. روایت و صدای راوی هم که از عناصر اصلی جذابیت کتاب بود... من کتاب صوتی نادوست را هم علاقمند کرده بود.

کتاب کمی تلخی رو با خودش داره، چنانچه اولش از فضای سیاهی که توصیف می شد، تکرار مکرر دستگاه اکران دور برد و.. کلافه شده بودم، ولی در کنار این بسیار جذابه و چندان هم دور از نظر نیست که روزی دنیای این چنینی داشته باشیم! حتی خیلی از چیزهایی که میگه رو امروزه هم شاهد هستیم، فقط به صورت نامحسوس، نه علنی. از گویندگی هم بسیار راضی بودم، به طوریکه وقتی میخوام کتاب های صوتی دیگه ای بخرم و نمونه رو گوش میدم خوشم نمیاد و دنبال این سبک روایتگری می گردم. کمی مونده تا کتاب رو تموم کنم و منتظر یه پایان جذاب هستم.

کتاب بسیار قوی و جذابی بود. تمام لحظات توصیف شده اش رو با تک تک سلول های بدنم احساس کردم.

بی نظیر

با سلام و عرض ادب. اگر بخواهم این کتاب رو توصیف کنم بدون زحمت دادن به خودم در یک کلمه اون رو شاهکار خطاب میکنم. حقیقت اینه که من از کتاب های سیاسی و کلا با موضوعات پیچیده خیلی خوشم نمیاد. اما آثار جورج اورول چیز دیگه ای هستن. بعد از خوندن مزرعه حیوانات بود که به فکرم رسید این کتاب رو هم بخونم و باید بگم از نظر من (درست یا غلط) 1984 در نهایت همان پیام مزرعه حیوانات را اما به طور گسترده تر و با توضیحات بیشتر بیان میکنه. شرحی است از جامعه ای که در آن دو به علاوه دو میتونه برابر با پنج باشد! جامعه ای که در آن روز به روز وضع تولید و دستاوردهای نظامی و معیشت مردم و ... بهتر و بهتر میشه اما باید توجه کنیم در این جامعه دو به علاوه دو میتونه پنج باشه. جامعه ای که در آن دیگر امکان شورش برای مردم نیست و باید در مقابل ظلم حزب سکوت کنن. اما سوال اینه ایا در دنیایی که دو به علاوه دو میتونه پنج بشه و هر روز و هر شب افراد از پیشرفت های حزب در همه زمین ها میشنون کسی حتی دچار نارضایتی میشود؟ خب بیشتر از این داستان رو توضیح نمیدم تا خودتون بخونید. در نهایت میخوام بگم از نظر من (درست یا غلط) نویسنده به ما گوش زد میکنه که با گذشت زمان حکومت ها قوی تر و شورش در مقابل آن ها سخت تر میشه پس باید با گذشت زمان به سمتی رفت که حکومتی قدرتمند برای ما تهدید به حساب نیاد بلکه باعث سعادت ما بشه. (یک نمونه از قدرت مند شدن حکومت ها همین جایگزینی ربات ها با انسان هاست که امکان اعتصاب رو که بزرگ ترین وحشت هر حکومت هست از کارگران و سایر اقشار میگیره) پایان.

فقط یکم مقایسه کن

سلام ابنجانب درپابامی درشبکه ودرسفبر ادبیات فارس گداشتم ودر پی گری دگودر کتاب من باسد مهدی خانمرادی من عقب انداختن بخازر چی دربرنمهای

شاهکاری تکرارنشدنی در ادبیات

کتاب زیبایی بود ولی قلعه حیوانات جذاب تر به نظرم اومد .اما این کتاب هم واقن مناسبه خوندنش تو این روزگاران..

این کتاب با دست مایه سیاسی و جو ترسناک کمونیسم در زمان نویسنده ، نوشته شده ولی بنظرم پایان قابل توجهی نداره و بیشتر خواسته مردم رو از شوروی بترسونه.

کتاب خوبیه داستان یه حکومت دیکتاتوری رو توضیح میده و خیلی آموزنده ست

به قدری جهان این کتاب برام آشناست که نمی‌تونم توصیفش کنم‌. حتما بخونیدش‌. در این زمانه لازمه که این کتاب رو بخونیم. هیچوقت کتابی نخونده بودم که لحظه به لحظه‌اش رو زندگی کرده باشم‌. کاش هرکسی این کتاب رو بخونه‌.

خوندن این کتاب خیلی کمک میکنه که درک درستی از یک جامعه دیکتاتوری داشته باشیم…فوق العاذه بود با تمام تلخی

من این کتابو با ترجمه بهناز پیاده خوندم عالیه . ترجمه خیلی مهمه چندین وقته پیش خونه یکی از اقوام این کتابو با ترجمه یک نفر دیگه که دقیق مترجمش یادم نیست دیدم وقتی ازش پرسیدم این کتابو خوندی ؟ گفت نه مسخرس تعجب کردم ، وقتی کتابو باز کردم دیدم بله طوری ترجمه شده که اصلا نمیفهمی هیچی ازش و انگار گوگل ترنسلیت ترجمه کرده بود وقتی کتاب خودمو بهش دادم نظرش به کل عوض شد و دوهفته ای تمومش کرد من ترجمه های دیگرو ندیدم ولی ترجمه بهناز پیاده عالی بود

من اول هاش رو خوندم و ترجمه ش واقعا بده. متن انگلیسیش رو که بخونید متوجه میشید

عالی بود

خواندنش را پیشنهاد میکنم

کتابی تأمل برانگیز و همچنین بامحتوای بی نقص، منتها یک ستاره بدلیل ترجمه یکم پیچیده بود و ممکن است به لغتنامه مراجعه کنید، که ممکن است در میانه ماجرا بدلیل ندونستن معنی واژه کمی برایتان گُنگ شود.

بی شک یکی از بهترین‌ کتاب‌هایی که تا به حال خوندم، ۱۹۸۴ هست. فکر می‌کنم بسیاری از مردم دنیا، هنگام مطالعه‌ی این کتاب احساسی بسیار نزدیک به وقایع داستان کتاب خواهند داشت. بدون تردید، مطالعه‌ی این کتاب برای هر شخصی مفید و با ارزش خواهد بود به شرط آن که با کمی تامل همراه باشد. «روزگاری تصور این‌که زمین دور خورشید می‌چرخد نشانه‌ی جنون بود: امروزه اگر کسی گمان کند گذشته تغییر ناپذیر است مجنون به حساب می‌آید.» صفحه‌ای ۱۰۷

مثل کتاب قلعه حیوانات، ارزش حداقل یک بار خوندن را داره

به نظر من محتوای نزدیکی به «قلعه حیوانات» از همین نویسنده داره و میشه نسخه‌ی انسانی اون دونست و به‌طبع از پیچیدگی بیشتری برخورداره که البته از حد نگذشته در تصنعی نشده. مقدمه و معرفی نویسنده که در ابتدای کتاب اومده کمک بسیاری می‌کنه تا ما پیام داستان رو بهتر بفهمیم. ترجمه در کل خوب انجام شده و اشکالات، چندان بر روند داستاد خدشه وارد نمی‌کنه. یه آشنایی حداقلی با تفکرات چپ و مارکسیستی، فضای داستان رو روشن‌تر میکنه. یکی دو مورد هم الفاظ رکیک بود که چندان ضرورتی نداشت.

داستان جالبی داره ولی خیلی ریتم کتاب کنده نویسنده میتونست ۳۰۰صفحه خلاصه کنه

bsearعالی

یعنی اطلاعاتی که این نویسنده داشته قابل تأمله همه کتاب هاش باعث میشه که خودت رو سوال پیچ کنی و چند ساعت درموردش فکر کنی🤌🏿

نمی‌دونم واقعا از خواندنش پشیمونم یا نه ، تا مدت منو غرق در تاریکی کرد ، ولی دیدگاه های جدیدی بهم داد ، بدترین حالت ممکن دیکتاتوری رو نشون داده بود

کتابی عالی،انگار درمورد تمامی دوران‌ها است،انگار نویسنده همینک زنده و درحال شرح حال و تحلیل روزگار ما است ،بسیار عالی 👌

اصلا نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم و فقط تمومش کردم، فکر میکنم مشکل اصلی ترجمه سنگین و نسبتا پرتکلفش بود

شخصیت اصلی داستان ویلسون هست که زیاد لذت بردم.

وینستون مویش خیلی بور بود و صورتش در حالت عادی هم سرخگون. سرسرای کَلَم پخته و پادری کهنه می داد.یک سرش پوستری رنگی به دیوار میخکوب شده بود که به درد نمیخورددر داخل به معرض تماشا گذاشته شود چون زیادی بزرگ بود.سیمای مردی حدوداً چهل و پنج ساله،سبیل مشکی و خطوط چهره ی خشن و خوش ترکیب.برقها قطع بودن و ونیستون نمیتوانست از آسانسور هم استفاده کند خانه ونیستون در طبقه ی هفتم بود.مقابل اتاقک آسانسور،پوستری که چهره ی عظیم را نشان میداد از روی دیوار به آدم زُل میزد.با ترفندی نقاشی شده بود که به نظر میرسید چشمها به هر طرف که بروی دنبالت میکنند.نوشته ای زیرش خودنمایی میکرد:"برادرِ بزرگ شمارا می پاید." نمای خانه های بدقُواره ی قرن نوزدهم طرفین شان را تیرک های چوبی سرپا نگه میداشتند.پنجره هایشان با مقوا و شیروانی شان با آهن قُراضه های چین دار وصله شده و دیوار های باغ های قِناس شان به این وَر و آن وَر کَج شده بودند:).