دانلود و خرید کتاب صوتی درمان شوپنهاور

کتاب صوتی درمان شوپنهاور نوشته اروین یالوم، داستانی زیبا است از پریشانی‌های ذهنی فیلیپ و جولیوس می‌گوید و در کنارش از فلسفه‌ی شوپنهاور و روش‌های روان‌درمانی گروهی صحبت می‌کند.

نسخه صوتی درمان شوپنهاور را با ترجمه‌ی کیومرث پارسای و صدای میلاد فتوحی بشنوید.

درباره کتاب صوتی درمان شوپنهاور

اروین یالوم در کتاب صوتی درمان شوپنهاور هم فلسفه و مفاهیم روانشناسی را بهم آمیخته است. داستان کتاب درمان شوپنهاور از زبان سوم شخص بیان می‌شود. فیلیپ و جولیوس که شخصیت‌های اصلی این داستان هستند، در طی ماجرایی با یکدیگر آشنا می‌شوند و این آشنایی کتاب را تشکیل می‌دهد. فیلیپ مردی گوشه‌گیر است. او به اعتقادات فیلسوف مشهور، شوپنهاور پایبند است و این گفته‌ی او را سرلوحه‌ی زندگی‌اش قرار داده است: «مردی که بتواند یک دفعه برای همیشه از رابطه با تعداد زیادی از آدمیان اجتناب کند، مرد خوشبختی‌ست.» جولیوس یک روان‌درمانگر است که به بیماری سرطان مبتلا شده است. او بعد از ابتلا به بیماری به معنای زندگی، کارهایی که در طول زندگی‌اش انجام داده و هدفش فکر می‌کند. فیلیپ که می‌خواهد از این گوشه‌گیری بیرون بیاید، پایش یه جلسات درمانی جولیوس باز می‌شود. او می‌خواهد که طبق نظریه‌ی آرتور شوپنهاور به مشاور فلسفی تبدیل شود و برای اینکار به کمک جولیوس احتیاج دارد.

آشنایی فیلیپ و جولیوس و حضور فیلیپ در این جلسات، باعث گفتگوهای بسیاری می‌شود. گفتگوهایی درباره‌ی علت تجربه‌ی زندگی، اهمیت آگاه شدن به مشکلات فردی بر انسان در جهت رفاه شرایط شخصی و سپس جامعه و همین گفتگوها دیدگاه‌های مختلف افراد را آشکار می‌کند.

کتاب صوتی درمان شوپنهاور را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

دوست‌داران رمان‌های روانشناسی و فلسفی از شنیدن کتاب صوتی درمان شوپنهاور لذت می‌برند.

درباره اروین. د یالوم

اروین دیوید یالوم روانپزشک اگزیستانسیالیست اهل آمریکا است. او متولد ۱۹۳۱ واشنگتن است. اروین یالوم در رشته پزشکی و سپس در رشته روانپزشکی تحصیل کرد و پس از آن استاد دانشگاه استنفورد شد. وی در دوران استادی در این دانشگاه الگوی روانشناسی هستی‌گرا یا اگزیستانسیال را پایه‌گذاری کرد. یالوم در دوران زندگی خود آثار دانشگاهی متعددی تألیف کرده‌ است و چند رمان موفق نیز دارد. بیشترین شهرت اروین یالوم مربوط به رمان‌های روان‌شناختی وی و به‌خصوص رمان مشهور وقتی نیچه گریست است.

بخش هایی از کتاب صوتی درمان شوپنهاور

زندگی، رقت‌آور است. تصمیم دارم همه مدتی که زنده هستم، به آن بیندیشم.

خیابان یونیون، انباشته از نور خورشید و بسیار شاد بود. صدای برهم خوردن کارد و چنگال و همهمه گفتگوهای هنگام صرف ناهار، از میزهای متعدد چیده‌شده در پیاده‌رو و مقابل رستورانهای پره‌گو، بیتلنات، اگزوتیک پیتزا، و په‌ری، فضا را می‌انباشت. بادکنکهایی را به رنگهای آبی سیر و زرشکی به نشانه تبلیغ حراج آخر هفته، به پارکومترها بسته بودند. جولیوس به سمت دفتر کار فیلیپ می‌رفت و چون شتاب داشت تنها نگاهی به مشتریان رستورانها و دکه‌های کنار خیابان می‌انداخت که باقیمانده لباسهای تابستانی را عرضه می‌کردند. در مقابل ویترین هیچکدام از فروشگاههای مورد علاقه، یعنی عتیقه‌فروشی ژاپنی موریتا، فروشگاه تبتیها، و حتی فروشگاه گنجینه آسیایی با آن سقف خوش‌رنگ و سفالی سده هجدهم، و نقش برجسته زنی جنگجو که به ندرت از کنار آن، بدون تحسین و تمجید می‌گذشت، توقف نکرد.

به مرگ نمی‌اندیشید، زیرا رمز و رازهای مربوط به فیلیپ اسلیت، چنین اندیشه هراس‌آوری را از ذهن او می‌زدود: نخست، رمز و راز خاطرات و چهره واضح و دقیقی که از فیلیپ، در ذهن‌اش مانده بود به طوری که به دشواری می‌توانست بر این واقعیت تمرکز یابد که خاطره تجربیات با فیلیپ، بخشی از قشر مغز او را به گونه‌ای می‌پوشاند که گویی فیلیپ در شبکه‌ای ظریف، متشکل از سلولهای عصبی متصل یا مرتبط با هم، تعبیه شده است و هرگاه پیامهای عصبی به درستی ارسال شوند، مغز به کار می‌افتد و تصویری از او را بر پرده‌ای در قشر بینایی مغز، می‌اندازد. تصور اینکه مغز جولیوس، مأوای یک آدم آهنی مسؤول نشان دادن این تصویر میکروسکوپی باشد، او را بیشتر دچار هراس می‌کرد.

دوم، رمز و راز انباشته از کنجکاوی تصمیم‌گیری جولیوس برای دیدار مجدد فیلیپ بود. چرا از میان آن همه بیمار قدیمی، مصمم شد فیلیپ را از ژرفای انبار خاطره بیرون بیاورد؟ آیا تنها به این دلیل که درمان او به گونه‌ای اندوهبار، موفق نبود؟ بدون تردید دلیل دیگری داشت. جولیوس برای بسیاری از بیماران دیگر نیز نتوانسته بود موفق باشد، ولی نام و چهره هیچکدام از آنها را به یاد نمی‌آورد. شاید به این دلیل که اغلب آنها، درمان را زود کنار گذاشته بودند. غیرعادی بودن ناکامی در مورد فیلیپ، ادامه دادن او به درمان، تا آخرین جلسه بود. به یاری خداوند، در سه سال درمان بی‌نتیجه، حتی یک جلسه هم غیبت نداشت و حتی یک دقیقه هم دیر نکرد. در واقع نمی‌خواست پولی که می‌پردازد، هدر برود. روزی بدون خبر قبلی، در پایان جلسه با لحنی ساده، ولی قاطع اعلام کرد که این، آخرین جلسه است.