دانلود و خرید کتاب صوتی بنیاد (کتاب اول)

کتاب صوتی «بنیاد (کتاب اول)» نوشتهٔ آیزاک آسیموف با ترجمهٔ حسین شهرابی و روایت مهدی صفری، توسط آوانامه منتشر شده است. این اثر آغازگر سه‌گانهٔ بنیاد و از مهم‌ترین آثار ادبیات علمی‌تخیلی به‌شمار می‌آید. داستان در آینده‌ای دور و در دل کهکشانی عظیم رخ می‌دهد و به بررسی سقوط یک امپراتوری کهکشانی و تلاش برای حفظ دانش و تمدن بشر می‌پردازد. نسخه‌ی صوتی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بنیاد (کتاب اول)

«بنیاد (کتاب اول)» از آیزاک آسیموف، اثری داستانی در ژانر علمی‌تخیلی است که آغازگر مجموعه‌ای بزرگ و تأثیرگذار در این حوزه به‌شمار می‌آید. این کتاب نخستین بخش از سه‌گانهٔ بنیاد است و روایت آن در آینده‌ای بسیار دور و در کهکشانی با میلیون‌ها سیارهٔ مسکونی شکل می‌گیرد. آسیموف در این رمان، با الهام از تاریخ و فلسفه، داستان فروپاشی یک امپراتوری عظیم را روایت می‌کند و به پیامدهای اجتماعی، سیاسی و علمی این فروپاشی می‌پردازد. ساختار کتاب به‌صورت روایی و اپیزودیک است و شخصیت‌های متعددی را در بستر تحولات تاریخی و اجتماعی کهکشان دنبال می‌کند. روایت کتاب بر پایهٔ ایدهٔ «روان‌تاریخ» بنا شده؛ دانشی خیالی که با استفاده از ریاضیات و آمار، آیندهٔ جوامع بزرگ انسانی را پیش‌بینی می‌کند. آسیموف با خلق این مفهوم، به بررسی نقش فرد و جمع در تاریخ و سرنوشت تمدن‌ها پرداخته است. «بنیاد» نه‌تنها اثری پیشرو در ادبیات علمی‌تخیلی است، بلکه تأثیرات عمیقی بر آثار بعدی این ژانر و حتی اندیشه‌های فلسفی و تاریخی گذاشته است.

خلاصه کتاب بنیاد (کتاب اول)

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «بنیاد (کتاب اول)» با ورود گال دورنیک، ریاضیدانی جوان، به سیارهٔ ترانتور آغاز می‌شود؛ سیاره‌ای که مرکز امپراتوری کهکشانی و نماد پیشرفت و قدرت بشر است. گال به دعوت هری سلدون، دانشمند برجسته و بنیان‌گذار علم روان‌تاریخ، به ترانتور می‌آید تا به پروژه‌ای مرموز بپیوندد. سلدون با استفاده از روان‌تاریخ پیش‌بینی کرده که امپراتوری عظیم کهکشانی در آستانهٔ فروپاشی است و پس از آن، دوران تاریکی و هرج‌ومرجی هزاران ساله سراسر کهکشان را فراخواهد گرفت. اما او راهی برای کاهش این دورهٔ تاریک یافته: تأسیس بنیادی برای حفظ و انتقال دانش بشر به نسل‌های آینده. در جریان داستان، سلدون و همکارانش با مقاومت و سوءظن حکومت مرکزی روبه‌رو می‌شوند و تحت بازجویی و محاکمه قرار می‌گیرند. سلدون با استدلال‌های علمی و ریاضی، مقامات را قانع می‌کند که هدف بنیاد، تهدید امپراتوری نیست، بلکه تلاشی است برای حفظ دانش و تمدن. در نهایت، اجازهٔ تأسیس بنیاد در سیاره‌ای دورافتاده صادر می‌شود و گروهی از دانشمندان و خانواده‌هایشان راهی این مأموریت می‌شوند. روایت کتاب، بیش از آن‌که بر حادثه و اکشن تکیه کند، بر گفت‌وگوها، ایده‌ها و چالش‌های فکری شخصیت‌ها متمرکز است و به تدریج ابعاد گسترده‌تری از فروپاشی تمدن و نقش بنیاد در آیندهٔ بشر را آشکار می‌کند.

چرا باید کتاب بنیاد (کتاب اول) را بشنویم؟

«بنیاد (کتاب اول)» اثری است که با ترکیب داستان‌پردازی علمی‌تخیلی و ایده‌های فلسفی و تاریخی، تصویری از آیندهٔ دور بشر و سرنوشت تمدن‌ها ارائه می‌دهد. این کتاب با طرح مفهوم روان‌تاریخ، به پرسش‌هایی دربارهٔ جبر و اختیار، نقش فرد و جمع در تاریخ و اهمیت دانش و علم در بقای بشر می‌پردازد. مطالعهٔ این اثر فرصتی برای اندیشیدن به سرنوشت جوامع انسانی، چرخه‌های تاریخی و ارزش انتقال دانش در مواجهه با بحران‌ها فراهم می‌کند. همچنین، روایت چندلایه و شخصیت‌های متنوع کتاب، مخاطب را به سفری در دل کهکشان و تاریخ خیالی بشر می‌برد.

شنیدن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به ادبیات علمی‌تخیلی، دوستداران داستان‌های فلسفی و تاریخی، و کسانی که به موضوعاتی مانند آینده‌پژوهی، فروپاشی تمدن‌ها و نقش علم در جامعه علاقه دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال داستان‌هایی با محوریت ایده و گفت‌وگو هستند، تجربه‌ای متفاوت و تأمل‌برانگیز خواهد بود.

بخشی از کتاب بنیاد (کتاب اول)

«نامش گال دورنیک بود و صرفاً بچه‌دهاتی‌ای به حساب می‌آمد که به عمرش ترانتور را ندیده است. یعنی با چشمِ خودش ندیده بود، وگرنه هم بارها و بارها در اَبَرویدئو این سیاره را دیده بود و هم گهگاه در اخبارِ سه‌بُعدی و پرزرق‌وبرقی که به مراسمِ تاجگذاریِ امپراتور یا افتتاحِ مجلسِ شورای کهکشانی می‌پرداخت. بااین‌همه، هرچند تمامِ عمرش را در سیارهٔ سیناکس زندگی کرده بود که به گردِ ستاره‌ای در مرزهای ناحیهٔ «شارِ آبی» می‌گشت، از تمدن به دور نبود. در آن زمانه هیچ جایی از کهکشان از تمدن به دور نبود. آن زمان بیست‌وپنج میلیون سیارهٔ مسکونی در کهکشان بود و همه‌شان، بی‌هیچ استثنایی، با امپراتور بیعت کرده بودند که تختگاهش در ترانتور قرار داشت. اما آخرین نیم قرنِ تاریخ بود که چنین جمله‌ای در بابِ امپراتوری صدق می‌کرد. در نظرِ گال، این سفر بی‌شک نقطهٔ اوجِ عمرِ کوتاهش در مقامِ پژوهشگر به حساب می‌آمد. قبلاً هم به فضا رفته بود، درنتیجه اگر صرفاً از منظرِ سفرهای فضایی به آن نگاه می‌کرد ارزشِ چندانی برایش نداشت. صدالبته که قبلاً فقط تا تنها قمرِ سیارهٔ سیناکس سفر کرده بود تا داده‌هایی دربارهٔ مکانیکِ مداریِ شهاب‌های سرگردان برای پایان‌نامه‌اش گردآوری کند؛ اما همهٔ سفرهای فضایی سروته یک کرباس بودند، خواه آدم نیم‌میلیون کیلومتر سفر می‌کرد و خواه چندین سالِ نوری.»