دانلود و خرید کتاب صوتی آزادی آزاد بودن

کتاب صوتی آزادی آزاد بودن نوشتهٔ هانا آرنت و ترجمهٔ هاجر خرقانی است. بهار کاتوزی گویندگی این کتاب صوتی را انجام داده و رادیو گوشه آن را منتشر کرده است؛ کتابی حاوی چهار مقالهٔ سیاسی از فیلسوفی آلمانی.

درباره کتاب صوتی آزادی آزاد بودن

هانا آرنت با کتاب توتالیتاریسم به شهرت رسید. این اثر تا امروز جزو دروس آموزشی ثابت علوم سیاسی است. آرنت اولین نظریه‌پردازی بود که به پدیدهٔ توتالیتاریسم همچون شکلی کاملاً جدید از قدرت سیاسی در تاریخ بشریت پرداخت. دیدگاه‌های او در این اثر مبنایی برای استدلال‌های مخالفان اتحاد جماهیر شوروی پس از استالین در جنگ سرد بود و به همین واسطه ازسوی سوسیالیست‌های ارتدوکس مورد نقد واقع شد، اما هم‌زمان نتایج تحقیقات او دربارهٔ ناسیونال سوسیالیسم و همچنین تحلیل‌های او دربارهٔ استالینیسم همچون سیستمی تمامیت‌گرا در محافل تخصصی ازسوی برخی اندیشمندان چپ نیز مورد استقبال قرار گرفت؛ به‌ویژه در آمریکا و فرانسه این مباحث باعث رشد جریان‌های چپ جدید غیرارتدوکس شد. پس از فروپاشی کمونیسمِ اقتدارگرا و عقب‌نشینی نظریهٔ مارکسیسم در سراسر جهان، اندیشهٔ هانا آرنت به‌عنوان نظریهٔ نقد سیاسی پساتوتالیتاریسم تثبیت شد. آرنت جایگاهی مهم در جنبش‌های زنان در جهان مدرن دارد و به او همچون الگویی رازآلود و اثرگذار نگریسته می‌شود.

هانا آرنت در دههٔ ۱۹۶۰ میلادی پس از شرکت در دادگاه آیشمن، کتاب «آیشمن در اورشلیم» را نوشت که جنجال‌های فراوانی برانگیخت. ازنظر «یورگن هابرماس» آرنت از مهم‌ترین نویسندگان قرن بیستم در حوزهٔ فلسفی‌ - سیاسی است که به اندیشهٔ این قرن جهت داده‌ است. امروزه کمتر مکتب فلسفی یا سیاسی‌ای وجود دارد که به آثار و اندیشه‌های آرنت ارجاع ندهد. آرنت خود را هرگز سوسیالیست، کمونیست و همچنین صهیونیست نمی‌دانست و در هیچ قالب مشخصی نمی‌گنجید. در دوران پست‌مدرن «اندیشهٔ بدون حصارِ» منحصربه‌فرد آرنت و توصیفات او دربارهٔ کثرت‌گرایی و چندصدایی تحسین شده است. 

کتاب صوتی آزادی آزاد بودن از چهار بخش تشکیل شده است. بخش اول کتاب، مقالهٔ «آزادی آزاد بودن» به زبان انگلیسی و در سال ۱۹۶۳ نوشته شده است. این مقاله به‌گفتهٔ «توماس مه‌یر» که مؤخره‌ای بر ترجمهٔ آلمانی این اثر نگاشته، بخشی از مجموعه مقالات و سخنرانی‌هایی است که هانا آرنت در رابطه با کتاب «انقلاب» نوشته است. «جروم کُهن»، شاگرد،‌ همکار و دوست آرنت این متن را در ماترک او پیدا کرد و در تابستان ۲۰۱۷ بر روی اینترنت در اختیار مخاطبان قرار داد. بخش دوم کتاب حاضر یادداشتی است که توماس مه‌یر به‌عنوان مؤخره بر ترجمهٔ آلمانی مقالهٔ اول نوشته است. بخش سوم کتاب، مقالهٔ «حقیقت و سیاست» درواقع متن یک سخنرانی به زبان آلمانی با همین عنوان است که در سال ۱۹۶۹ ایراد شد. این سخنرانی همراه با پنج سخنرانی دیگر و مصاحبهٔ «گونتر گاوس» با هانا آرنت (بخش چهارم همین کتاب) به‌صورت کتاب صوتی در سال ۱۹۹۹ برای اولین بار در آلمان منتشر شد. بخش چهارم مصاحبهٔ گونتر گاوس با هانا آرنت است که در چهارچوب مجموعه برنامه‌هایی تحت عنوان معرفی شخصیت‌ها در تلویزیون آلمان به سال ۱۹۶۴ انجام شد. مصاحبه به زبان مادری آرنت یعنی زبان آلمانی است و از همین زبان به فارسی ترجمه شده است.

در مقالهٔ اول این کتاب صوتی که «آزادی آزاد بودن» نام دارد، هانا آرنت انقلاب‌ها را جزو حوادث روزمره دانسته و با توجه به شرایط سیاسی موجود معتقد است این روند ادامه خواهد داشت. در مقالهٔ «حقیقت و سیاست» آرنت این سؤال را مطرح کرده است که آیا حقیقت در مقابل دنیای سیاست که دروغ، خودفریبی و پروپاگاندای رسانه‌های جمعی از ابزارهای آن هستند، ذاتاً ناتوان است؟ اگر چنین است چگونه ماندگار خواهد بود و آیا سیاست ذاتاً با تمام اشکال حقیقت سر ناسازگاری دارد؟ هانا آرنت در مصاحبه با گونتر گاوس توضیح داده است که چرا خود را نه یک فیلسوف که یک نظریه‌پرداز سیاسی می‌داند و به تفاوت میان این دو حوزه پرداخته است. او  در این اثر به انگیزهٔ اصلی خود از نوشتن اشاره کرده است؛ «فهمیدن». او نوشتن را بخشی از پروسهٔ فهمیدن بر شمرده است.

شنیدن کتاب صوتی آزادی آزاد بودن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران حوزه‌های فلسفه و جامعه‌شناسی و دانشجویان علوم سیاسی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره‌ هانا آرنت

هانا آرنت در سال ۱۹۰۶ به دنیا آمد و در سال ۱۹۷۵ درگذشت. او تئوریسین و فیلسوفی سیاسی بود که در آلمان در یک خانوادهٔ یهودی زاده شد. در ۱۸سالگی وارد دانشگاه ماربورگ شد. استاد محبوباو در این دانشگاه «مارتین هایدگر» بود که رابطهٔ عاشقانه‌ای نیز با او داشت. او در سال ۱۹۲۶ دانشگاه ماربورگ را ترک کرد و به دانشگاه هایدلبرگ رفت تا رسالهٔ دکتری خود را با عنوان «مفهوم عشق از نظر آگوستین قدیس» زیر نظر «کارل یاسپرس» بگذراند. پس از تحصیل به یکی از رهبران چپ آلمان بدل شد و به مخالفت با نازی‌ها پرداخت. هانا آرنت در سال ۱۹۳۲ ریاست دانشگاه فرایبورگ را بر عهده گرفت. در سال ۱۹۳۳ با قدرت‌گرفتن آدولف هیتلر مدتی به زندان افتاد و با شروع جنگ جهانی دوم به اردوگاه مرگ و کوره‌‎های آدم‌سوزی اعزام شد که البته توانست از اسارت فرار کند و همراه با همسر خود «هاینریش بلوشر» به فرانسه برود. هانا آرنت و همسرش با هجوم آلمان‌ها به فرانسه، به آمریکا مهاجرت کردند. او در سال ۱۹۵۱ تابعیت ایالات متحده را پذیرفت. اوایل مهاجرت برای او بسیار سخت و همراه با فقر بود. در ۱۹۶۳ به استادی دانشگاه شیکاگو رسید و در ۱۹۶۷ به «مدرسهٔ تحقیقات اجتماعی» نیویورک رفت و تا پایان عمرش آنجا تدریس می‌کرد. هانا آرنت در سال ۱۹۵۱ کتاب معروف خود «ریشه‌های توتالیتاریسم» را منتشر کرد. این کتاب او را به یکی از اصلی‌ترین نظریه‌پردازان زمان خود بدل کرد؛ همچنین از دیگر آثار معروف او می‌توان به «حیات ذهن»، «انقلاب»، «وضع بشر»، «قدرت و قهر» و «میان گذشته و آینده» اشاره کرد. هانا آرنت در ۴ دسامبر ۱۹۷۵ در نیویورک درگذشت و در کنار همسرش به خاک سپرده شد.

بخشی از کتاب صوتی آزادی آزاد بودن

«متأسفانه موضوعی که امروز به آن می‌پردازم همچنان به‌طرز شرم‌آوری تازگی دارد. در این عصر، انقلاب‌ها جزو حوادث روزمره شده‌اند، چراکه با پایان عصر استعمارگری، ملت‌های بسیاری به پا خاسته‌اند تا «در کنار قدرت‌های جهان جایگاه برابر و مستقل خود را به دست آورند، جایگاهی که طبق قوانین طبیعت و خالقش، آن را حق خود می‌دانند.» همان‌گونه که صدور اندیشهٔ دولت ملی تا دورترین نقاط دنیا، از ماندگارترین نتایج گسترش استعمار بوده، پایان عصر استعمارگری تحت فشار ملی‌گرایی نیز منجر به گسترش اندیشهٔ انقلاب در سرتاسر جهان شده است.

تمام این انقلاب‌ها، هرقدر هم که زبان مبارزاتی‌شان شدیداً ضدغربی باشد، متأثر از سنت انقلاب‌های غربی‌اند. موقعیت فعلی، برایند مجموعهٔ انقلاب‌هایی است که پس از جنگ جهانی اول در اروپا رخ داده‌اند. از آن هنگام و به‌ویژه پس از جنگ جهانی دوم، تردیدی نبود که فردای شکست در جنگ، قطعاً تغییرات انقلابی‌ای در شکل حکومتو نه تغییر در قوای اجراییدر میان قدرت‌های باقی‌مانده (البته تنها آن‌هایی که به‌طور کامل نابود نشده بودند) رخ خواهد داد. البته باید در نظر داشت که جنگ‌ها، حتی پیش از آنکه پیشرفت‌های تکنولوژیک جنگ بین قدرت‌های بزرگ را به‌راستی به مبارزه بر سر مرگ و زندگی تبدیل کنند، از نقطه‌نظر سیاسی به مسئلهٔ مرگ و زندگی تبدیل شده بودند. این نحوهٔ جنگیدن البته امری بدیهی نیست، بلکه نشان می‌دهد گردانندگان جنگ‌های بین دولت‌ها اکنون به‌گونه‌ای عمل می‌کنند که گویی در جنگی داخلی شرکت کرده‌اند. جنگ‌های کوچک بیست سال اخیرکره، الجزایر، ویتناممشخصاً جنگ‌های داخلی‌ای بودند که پای قدرت‌های بزرگ به آن‌ها کشیده شد، چون وقوع انقلاب در این کشورها، یا سلطهٔ قدرت‌های بزرگ را زیر سؤال می‌برد یا خلأ قدرتی خطرناک ایجاد می‌کرد. در این موارد، دیگر جنگ نبود که باعث ظهور انقلاب می‌شد، بلکه انقلاب چاشنی آغاز جنگ بود. این انقلاب در برخی موارداما قطعاً نه در همهمداخلهٔ نظامی را به دنبال داشت؛ چنان‌که گویی ناگهان در قرن هجدهم میلادی هستیم، هنگامی که انقلاب آمریکا جنگ علیه انگلیس را به دنبال داشت و انقلاب فرانسه جنگ علیه پادشاهی‌های متحد اروپایی را.»»