Name: گمشدگان ژاپنی
Rating: 2.82352941176471 (17 reviews)

با کد تخفیف Salam اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۵۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب گمشدگان ژاپنی نوشته اریک فی است که با ترجمه محمد گودرزی منتشر شده است. این کتاب براساس واقعیت است و داستان عجیب گم‌شدن آدم‌ها در قرن بیستم در ژاپن را با داستانی خیالی روایت می‌کند.
درباره کتاب گمشدگان ژاپنی
در سال ۱۹۶۶ میلادی، یک سرباز صفر نیروی هوایی آمریکا در حال گشت‌زنی در منطقه غیرنظامی میان دو کره، ناپدید می‌شود. سال‌ها بعد در اواخر دهه ۷۰ میلادی، در ساحل دریای ژاپن، تعدادی زن و مرد، از هر سن و حرفه‌ای ناپدید می‌شوند. در بین آن‌ها دختربچه‌ای دبیرستانی بود که به تنهایی از مدرسه بازمی‌گشت یا یک باستان‌شناسی که برای ارسال رساله خود از خانه بیرون رفته بود و به اداره پست می‌رفت یا دانشجوی پرستاری که رفته بود بستنی بخرد. این افراد ناپدید شدند گویی که انگار هرگز وجو نداشتند، همه تحقیقات برای پیدا کردنشان بدون رسیدن به هیچ رد و اثری بی‌نتیجه ماند.
این ماجرای واقعی، نویسنده فرانسوی را کنجکاو کرد تا با روحیه‌ی کاوشگرش تا در قالب روایاتی موازی داستانی از سرنوشت مشترک و مرموز این شخصیت‌ها بنویسد. او از میان این گمشدگان ژاپنی، دختری به نام نائوکو تانابه را انتخاب کرد.
خواندن کتاب گمشدگان ژاپنی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم
این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان پیشنهاد می‌کنیم
بخشی از کتاب گمشدگان ژاپنی
شب هفدهم فوریهٔ ۱۹۶۶ جیم سلکرک از مغازهٔ اردوگاه دو بسته آبجو می‌خرد. وقتی به اتاقش برمی‌گردد قوطی‌های آبجو را یکی پس از دیگری سر می‌کشد. هر کدام از آن‌ها حس سرگیجه را در او شدت می‌بخشد. لازم است. بالأخره موفق می‌شوی. کمی قبل از نیمه‌شب، مست و ملنگ، اما نه زیاد، یک پلیور دیگر می‌پوشد، بعد به اتاقکی که یک سال در آن خوابیده است نگاهی می‌اندازد و در را می‌بندد.
نیمه‌شب وقتی مقابل ستوانْ پاریش ظاهر می‌شود، ظاهری مناسب به خود می‌گیرد. گشتی‌ها حرکت می‌کنند. سرما سنگ می‌ترکاند. افراد در آن برفِ ضخیم مسیری را دنبال می‌کنند که قاعدتاً باید عاری از مین باشد. روی ستیغی می‌ایستند و مدتی طولانی آنجا می‌مانند تا دیده‌بانی کنند. حوالی ساعت سه صبح، باد فروکش می‌کند و برف با دانه‌هایی درشت فرو می‌بارد. سرجوخه درحالی‌که مستی به‌کلی از سرش پریده به افرادش می‌گوید که می‌خواهد برود کوره‌راهی را که از آن آمده‌اند بررسی کند. گمان می‌کند صدایی شنیده است. می‌گوید: «زود برمی‌گردم.»
سی و هشت سال بعد برمی‌گردد.
سال ۱۹۶۶ روزی که سرجوخه سلکرک ناپدید می‌شود، صد و بیست کیلومتر در شمال مرز، دخترکی پنج‌سالگی‌اش را جشن می‌گیرد. بلند شو، سائهجین! تولدت مبارک!
آن شبِ ۱۹۷۷ که نائوکو تانابه هنگام بازگشت از کلاس بدمینتون در خیابانِ محل سکونتشان با مهاجمان روبه‌رو می‌شود، سائهجین که نام کوچکش به معنی «مروارید عالم» است، شانزده سال دارد. سائهجین در سرما منتظر اتوبوسی است که او را به منزلش برمی‌گرداند. دختر دبیرستانی به پدر و مادرش می‌گوید که باز هم در کلاس نفر اول شده، با نمره‌ای ممتاز در هر دو زبان خارجی‌ای که می‌خواند: روسی و ژاپنی.
پانزدهم اوت در کشور سائهجین تعطیل است، روزی که پس از خریدن بستنی در جاده‌ای روستایی به ستسوکو اُکادا و مادرش حمله شد. سائهجین در هفده‌سالگی هنوز عاشقی ندارد. او با هم‌گروهی‌هایش در اردوی جوانان از چند روز پیش سرودی را تمرین می‌کند که قرار است بعدازظهر زیبای یک روز تابستانی در کوهستان، جلوی مسئولی که از پایتخت می‌آید اجرا کنند: «ما یونیفرمی را که رهبر بزرگمان به ما داده دوست داریم.»

کتاب گمشدگان ژاپنی نوشته اریک فی است که با ترجمه محمد گودرزی منتشر شده است. این کتاب براساس واقعیت است و داستان عجیب گم‌شدن آدم‌ها در قرن بیستم در ژاپن را با داستانی خیالی روایت می‌کند.<h2>درباره کتاب گمشدگان ژاپنی</h2>در سال ۱۹۶۶ میلادی، یک سرباز صفر نیروی هوایی آمریکا در حال گشت‌زنی در منطقه غیرنظامی میان دو کره، ناپدید می‌شود. سال‌ها بعد در اواخر دهه ۷۰ میلادی، در ساحل دریای ژاپن، تعدادی زن و مرد، از هر سن و حرفه‌ای ناپدید می‌شوند. در بین آن‌ها دختربچه‌ای دبیرستانی بود که به تنهایی از مدرسه بازمی‌گشت یا یک باستان‌شناسی که برای ارسال رساله خود از خانه بیرون رفته بود و به اداره پست می‌رفت یا دانشجوی پرستاری که رفته بود بستنی بخرد. این افراد ناپدید شدند گویی که انگار هرگز وجو نداشتند، همه تحقیقات برای پیدا کردنشان بدون رسیدن به هیچ رد و اثری بی‌نتیجه ماند.این ماجرای واقعی، نویسنده فرانسوی را کنجکاو کرد تا با روحیه‌ی کاوشگرش تا در قالب روایاتی موازی داستانی از سرنوشت مشترک و مرموز این شخصیت‌ها بنویسد. او از میان این گمشدگان ژاپنی، دختری به نام نائوکو تانابه را انتخاب کرد.<h2>خواندن کتاب&nbsp;گمشدگان ژاپنی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم</h2>این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی جهان پیشنهاد می‌کنیم<h2>بخشی از کتاب&nbsp;گمشدگان ژاپنی</h2>شب هفدهم فوریهٔ ۱۹۶۶ جیم سلکرک از مغازهٔ اردوگاه دو بسته آبجو می‌خرد. وقتی به اتاقش برمی‌گردد قوطی‌های آبجو را یکی پس از دیگری سر می‌کشد. هر کدام از آن‌ها حس سرگیجه را در او شدت می‌بخشد. لازم است. بالأخره موفق می‌شوی. کمی قبل از نیمه‌شب، مست و ملنگ، اما نه زیاد، یک پلیور دیگر می‌پوشد، بعد به اتاقکی که یک سال در آن خوابیده است نگاهی می‌اندازد و در را می‌بندد.نیمه‌شب وقتی مقابل ستوانْ پاریش ظاهر می‌شود، ظاهری مناسب به خود می‌گیرد. گشتی‌ها حرکت می‌کنند. سرما سنگ می‌ترکاند. افراد در آن برفِ ضخیم مسیری را دنبال می‌کنند که قاعدتاً باید عاری از مین باشد. روی ستیغی می‌ایستند و مدتی طولانی آنجا می‌مانند تا دیده‌بانی کنند. حوالی ساعت سه صبح، باد فروکش می‌کند و برف با&nbsp;دانه‌هایی درشت فرو می‌بارد. سرجوخه درحالی‌که مستی به‌کلی از سرش پریده به افرادش می‌گوید که می‌خواهد برود کوره‌راهی را که از آن آمده‌اند بررسی کند. گمان می‌کند صدایی شنیده است. می‌گوید: «زود برمی‌گردم.»سی و هشت سال بعد برمی‌گردد.سال ۱۹۶۶ روزی که سرجوخه سلکرک ناپدید می‌شود، صد و بیست کیلومتر در شمال مرز، دخترکی پنج‌سالگی‌اش را جشن می‌گیرد. بلند شو، سائهجین! تولدت مبارک!آن شبِ ۱۹۷۷ که نائوکو تانابه هنگام بازگشت از کلاس بدمینتون در خیابانِ محل سکونتشان با مهاجمان روبه‌رو می‌شود، سائهجین که نام کوچکش به معنی «مروارید عالم» است، شانزده سال دارد. سائهجین در سرما منتظر اتوبوسی است که او را به منزلش برمی‌گرداند. دختر دبیرستانی به پدر و مادرش می‌گوید که باز هم در کلاس نفر اول شده، با نمره‌ای ممتاز در هر دو زبان خارجی‌ای که می‌خواند: روسی و ژاپنی.پانزدهم اوت در کشور سائهجین تعطیل است، روزی که پس از خریدن بستنی در جاده‌ای روستایی به ستسوکو اُکادا و مادرش حمله شد. سائهجین در هفده‌سالگی هنوز عاشقی ندارد. او با هم‌گروهی‌هایش در اردوی جوانان از چند روز پیش سرودی را تمرین می‌کند که قرار است بعدازظهر زیبای یک روز تابستانی در کوهستان، جلوی مسئولی که از پایتخت می‌آید اجرا کنند: «ما یونیفرمی را که رهبر بزرگمان به ما داده دوست داریم.»&nbsp;

متن روان

جذابیت

ترجمه

داستان پردازی

«گمشدگان ژاپنی» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/book/80843

گمشدگان ژاپنی

کتابخانه نیمه شب

هنر ظریف رهایی از دغدغه‌ها

عادت های اتمی

اثر مرکب

پاستیل‌های بنفش

جزء از کل

کار عمیق

هر دو در نهایت می میرند

بی حد و مرز

باشگاه پنج صبحی ها

همهٔ کتاب‌های چاپی

کشف سوسیس کاری

بد

پنجمین زن

راه‌آهن زیرزمینی

برای N

قطب نمای برنجی

اعترافات یک جاسوس

در ارتش فرعون

راز پاریس

آخرین نقاشی سارا دِفُس

لبخند مهتاب

خاک تاول ‌زده

خاطرات و اطلاعات نادرست

زنبوردار حلب

قتل اتسویا

به وقت شکنجه و باروت

زن فروشنده

تب 1793

خاک آمریکا

ناگازاکی

دیگران دریافت کرده‌اند

سایر کتاب‌های اریک فی

نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ

شماس شامی

دیلماج

بابا لنگ دراز

من او

نیم دانگ پیونگ یانگ

قیدار

پدرخوانده

دزیره (جلد اول)

خاطرات صددرصد واقعی یک سرخپوست پاره وقت

سایر کتاب‌های نشر افق

دانلود و خرید اینترنتی کتاب گمشدگان ژاپنی | اریک فی | طاقچه

این قضیه برای یکی از آشنایان دورمون اتفاق افتاد، یک خانوادهٔ روستایی. چند سال قبل(حول و حوش ۷یا۸ سال پیش)، پدر و مادر به همراه بقیه بچه ها از خونه خارج میشن و فقط یکی از دخترا، که سنشم بالا بوده، در خونه میمونه. وقتی اعضای خانواده به خونه برمیگردن، متوجه میشن که دخترشون در خونه نیست. همه جارو میگردن، به پلیس اطلاع میدن، کل روستا بسیج میشن برای پیدا کردن دختره، به هرجایی که امکان داشت سر میزنن حتی سردخونه ها، اما هیچ ردی ازش پیدا نمیکنن. سالها میگذره، پدر خانواده از غصه بیمار میشه و فوت میکنه. کم کم، همه داشتن به این فکر که شاید دختر خانواده هم، الان پیش پدرش باشه خو میگرفتن که یروز پلیس بهشون اطلاع میده رد دخترشون رو تو یکی از شهرهای ایران پیدا کرده. ماجرا از این قرار بوده که دختره با پسری اهل افغانستان رابطه داشته و دو نفری تصمیم میگیرن بدون اطلاع خانواده، به افغانستان فرار کنن، و همونطور که دیدید موفق هم شدن. تقریبا تو زمستون سال قبل، دختره و همسرش برای درست کردن کارای اقامت و تابعیت، یه سفری به ایران داشتن و طی یک ناشیگری با سیم کارتی که قبل از گم شدن دختره تو ایران به نامش ثبت شده بوده، یه تماس برقرار میکنن و اینطوری پلیس متوجه حضورشون میشه. پلیس به خانوادهٔ دختر اطلاع میده. خواهرا و برادرا راهی شهری میشن که خواهرشون اونجاست برای دیدنش. به خواهرشون اصرار میکنن برای برگشت به روستا، دختره اول قبول نمیکنه ولی وقتی با اصرار زیادشون مواجه میشه، قبول میکنه برگرده برای دیدن مادر و اقوام دیگه تا از نگرانی در بیان. مادرش با شنیدن خبر برگشتش دچار شوک میشه و میبرنش بیمارستان. روزی که دختره با همسرش به روستا میان، همه روستایی ها خوشحالن، همه میان به دیدنش، براش گوسفند میکشن، و اولین چیزی که دختره بعد از رفتن به خونشون، بدون اینکه حتی بپرسه حال مادر در بیمارستان چطوره، میگه اینه:« من ارثیه مو میخوام، تازه جهازم به من ندادین!»
خواهرش، کسی که اینارو برامون تعریف میکرد میگفت که مادرشون تو این سالها اصلا جایی نرفت، همه اش تو خونه میموند، حتی سر خاک شوهرشم نمیرفت. اگرم با اصرار فراوان قبول میکرد جایی بره، سریع برمیگشت خونه. ازش میپرسیدن چرا اینکاری میکنی؟ چرا خودتو اذیت میکنی، دخترت تا حالا ممکنه مرده باشه، و اون در جواب میگفت: زنده اس، میدونم، فقط هم شماره خونه رو بلده، اگه یروز زنگ بزنه خونه و من نباشم چی؟

نمونه ای از عقایدی که پدر و مادرها در کرهٔ شمالی، بایستی دربارهٔ فرزندانشون داشته باشند.

گمشدگان-ژاپنی

خرید اینترنتی کتاب گمشدگان ژاپنی و دانلود epub (نسخه الکترونیکی) ، اثر اریک فی ترجمه محمود گودرزی از نشر افق

محمود گودرزی

نشر افق