کتاب زنی با موهای قرمز

با «زنی با موهای قرمزِ» اورهان پاموک (-۱۹۵۲) نویسنده توانای ترک‌ و برنده نوبل ادبی ۲۰۰۶، به ۳۰ سال قبل و به داستان عاشقانه یک جوان دبیرستانی در یک دهکده کوچک و ماجرای یک گناه بزرگ انسانی بروید. در اواسط دهه ۱۹۸۰ هنگامی که اوستا محمد و شاگرد جوانش جِم به شکل سنتی چاه می‌کندند و در جستجوی آب بودند در خارج از شهر در چادری زرد رنگ، زنی شگفت‌انگیز هرشب در تئاتر داستان‌های قدیمی را اجرا می‌کرد. رمان از طرفی زندگی عاشقانه، حسادت، احساس مسئولیت و آزادی‌خواهی قهرمان جوان را توضیح داده و از طرف دیگر روابط بین پدران و پسران، حکمرانی و فردی آزادبودن را با توجه به تمدن‌های مختلف شرح می‌دهد. خواننده در کتاب زنی با موهای قرمز با دو افسانه‌ی مهم شرق و غرب، داستان رستم و سهراب فردوسی (کشتن پسر) و داستان پادشاه اودیپوس اثر سوفوکلس (کشتن پدر) آشنا شده و خواهددید که زندگی ما چقدر می‌تواند تحت تاثیر متن‌های قدیمی قرار گیرد. این اثر پاموک در سال ۲۰۱۶ منتشر شده‌است و می‌تواند برای ما ایرانی‌ها بسیار جذاب باشد چراکه حماسه رستم و سهراب شاهنامه نیز در آن روایت می‌شود و از طرفی بخش کوتاهی از داستان نیز در سرزمین ما می‌گذرد: آن شب اوستا محمود چون نتوانسته بود عمق زیادی بکند بتن‌ریزی نکردیم. اوستا تا غروب خورشید با لجبازی به کار خود ادامه داد. حسابی مشغول و بی‌صبر بود. بعد از رفتن علی زمانی که من غذایش را دادم هیچ حرفی نزدیم. آقای خیری با گفتن «کاش همان‌جایی را که من گفتم کنده بودیم» به او طعنه زده بود. با خودم فکر کردم شاید اوستا محمود به این دلیل این‌قدر عصبانی است. بعد از اتمام غذا گفت امشب به اونگورن نمی‌رویم. دیروقت بود. خیلی خسته بود. به او حق دادم اما بی‌قرار شدم. هر شب به امید دیدن زن موقرمز به میدان ایستگاه رفتن، با این فکر که شاید پشت پنجره باشد، در من تبدیل به نیازی اجتناب‌ناپذیر شده بود. اوستا محمود گفت: «تو برو و بیا. برای من هم یک پاکت سیگار بخر. نمی‌ترسی که؟»