نظرات کاربران درباره کتاب زنی با موهای قرمز

داستان پسر نوجوانی به نام جم که پدرش، اون و مادرش رو ترک میکنه و پسر برای کمک خرج زندگی در طول تابستون همراه یه استاد، برای کمک توی کندن چاه آب به یکی از روستاهای اطراف استانبول میره.. محوریت اصلی کتاب افسانه ی یونانی ادیپ و داستان کشته شدن سهراب به دست رستمه و کتاب عملا بازسازی افسانه های کشته شدن پدر به دست پسر و پسر به دست پسر هستش. هیجان های نسبی کتاب رو دوست داشتم و فضای یه سری از بخش های کتاب، فضای بادبادک باز خالد حسینی رو واسم تداعی میکرد. با اینکه شاید هیچ شباهتی با هم نداشته باشن. درکل بنظرم کتاب نسبتا خوبی بود.

. دلم میخواهد تا ابد راجع به این رمان بنویسم، شگفت زده ام کرده است، چون توانسته به من بقبولاند که یک رمان احمقانه است، یک رمان مضخرف، با یک راویِ کسل کننده، یک سری داستان بیخودی، با یک سری حرف دهن پر کن به کمک اسطوره ها و چندتا تفسیر فلسفی. واقعا چه اتفاقی در موقرمزِ پاموک می افتد؟ هیچ اتفاقی، طرحِ رمان کاملا ساده و بی شیله پیله است. و به لطف نگاه های سطحیِ شخصیت راوی اش (و اندکی هم ساده نویسی که چون ترجمه است، درست نمی دانم باید آن را پای عین الله غریب گذاشت یا خودِ پاموک) شما هیچ انتظاری از این رمان ندارید، فقط سریع تر میخوانیدش تا تمام شود. ولی دست کم میگیریدش، ناگهان متوجه میشوید پاموک چه نظام معناییِ پیچیده ای را در بطن رمانش گنجانده. رمان به زعم من در لایه ی اول روایت شخصی است از زندگی اش، دوران چاه کنی اش در یک شهر کوچک و عشق و همخوابگیِ اولش و رابطه ای پدرانه با یک استاد و بعد اتفاقاتی که آن وسط می افتد و پیامدهای آن ها در چندین سال بعد. در لایه ی دوم تقابلِ نگاه های فلسفی غرب به هستی، و شرق نزدیک به هستی است. در قالب دو اسطوره ی ادیپ و رستم و سهراب، شرقی های نزدیک که میگویند از پدر (خالق) بی چون و چرا اطاعت کن و حتی اگر او جانت را خواست تقدیمش کن و غربی ها که میگویند میتوانی با پدر (خالق) مخالفت کنی و آن را زیر سوال ببری. در لایه ی سوم، باید دید که چرا نام رمان موقرمز است؟ پاموک به صراحت نمیگوید اما این همان اسطوره ی لیلیث است، رنگ قرمزِ او نماد شهوت است، و پاموک به نظر من سعی میکند داستان هستی را، دلیل خلق خلقت را، یک شهوت، یک هوس، یک کنجکاوی بشمارد. آنچنان که جم، در نوجوانی مجذوب زنی موقرمز میشود، فقط یک شب با او میخوابد، و این عشق مانند سیبی که آدم را از بهشت بیرون انداخت، جم را از زندگیش در روال عادی، و درگاه کسی که برایش حکم پدر را دارد، تبعید میکند. همان هوس زودگذر، تبدیل به فرزندی میشود که روزی پدرش را خواهد کشت. و فرقی نمیکند جهان بینی شرقی را داشته باشید یا غربی، به هر حال چه سهراب، چه ادیپ، پدراشان را میکشند. هرچند به نظر میرسد بیش از این زیرلایه داشته باشد، نشانه ها بسیار فراوانند، اما همین که شما در رمانی به آن بی ادعایی این همه ظرافت پیدا میکنید، شگفت زده تان نمیکند؟

یک تراژدی باسانسورزیاد، خوشم نیومد،پایانش بدتر افسرده میکنه، میتونست بهترازاین باشه.

با مترجم دیگه خوندم ، کتابش خوبه ، البته از نیمه دوم به بعد خوب میشه

فوق العاده و تلخ تموم شد خواننده در کتاب زن موقرمز با دو افسانه مهم شرغ و غرب داستان رستم و سهراب و داستان بادشاه اودیبوس اشنا شده و خواهد دید که زندکی ما جه قدر میتواند تحت تأثیر متنهای قدیمی قرار کیرد

به نظر من کتاب خوب اون کتابیه که وقتی برمیداری میخونی زمین نذاری و این کتاب دقیقالز همون مدل کتاب‌هاست.. خیلی خیلی رمان خوبی بود...

سلیقه من نبود. به نظرم کتابهای خیلی بهتری برای خوندن وجود دارن. مسأله اینه که همون تم تیپیکال داستانهای ترکیه ای شامل خیانت به خانواده و .... توی این کتاب هم بود و به نظرم اصلا دلیل نداره که نویسنده های ترک عزیز سجایای اخلاقی!!! خودشون رو به داستان رستم و سهراب در این کتاب، و مولانا در کتاب ملت عشق گره بزنن.

کلا داستان قوی و منسجم بود. میتونست بهتر باشه ولی کار ضعیفی هم نبود. اونجایی که از بازدیدش از کاخ گلستان میگه قلبمو به درد آورد چون خودم خم نگاه اخمو مامورین و وضعیت بد کاخ را تجربه کردم .

خیلی این کتاب رو‌دوست داشتم. البته نسخه چاپیش رو خوندم و با ترجمه دیگه ای. اسم کتاب بود موقرمز، نشر چشمه. واقعا عالی بود

من چاپیشو خوندم البته با ترجمه مژده الفت که مال نشر نون هستش. فصل اولش یه مقدار کند و خسته کننده پیش میره! اما بعدش جذاب میشه. در کل کتاب خوبیه و من دوسش داشتم 😊

سلام صرف نظر از اشکالات جزئی در ترجمه یا تایپ و تکراری بودن بیش از حد بعضی از جملات، داستانی بسیار زیبا و بدیع بود خصوصااین که سعی در برقراری رابطه فرهنگی بین ایران و ترکیه شده است. موفق باشید عزیزان

به نظرم قلم بسیار قوی بود....اینکه بین موقعیت های جغرافیایی مختلف مثل تهران و استانبول رفت آمد داشت...اینکه بین زمان نوجوانی و میانسالی جم رفت و امد داشت‌...اینکه بین داستان های قدیمی رستم و سهراب و ادیپ با محوریت جنگ پدر و پسر و نهایتا پسر و پدر کشی رفت و آمد داشت..اینکه بین موضوعات سیاسی تا عاطفی رفت و آمد داشت همگی بر جذابیت های رمان در سرک کشیدن به فضاهای مختلف و متضاد ،می افزود...در انتها هم با قلم بسیار جذاب و پر از دلهره و ترس برای مخاطب ،صحنه مرگ پدر توسط پسر و به چاه افتادن جسد پدر در چاهی که سی سال پیش توسط پدر رها شده بود،همگی از توانایی قلم این نوبلیست ادبیات حکایت می کند...

از نیمه دوم بهتر میشه.