کتاب تکثیر می شویم

کتاب تکثیر می‌ شویم، با عنوان انگلیسی We spread، نوشته‌ ایان رید و با ترجمه کوروش سلیم‌ زاده، در سال ۱۴۰۳ توسط نشر چشمه منتشر شده است. این رمان معمایی و روان‌شناختی سومین اثر این نویسنده‌ی کانادایی است که به فارسی ترجمه شده و دغدغه‌های همیشگی او درباره‌ی هویت، پیری، واقعیت و توهم را دنبال می‌کند. داستان از زاویه‌ی دید اول‌شخص روایت می‌شود و خواننده را به درون ذهن شخصیت اصلی، پنی، می‌برد؛ زنی سال‌خورده که پس از یک حادثه، ناچار به ترک خانه و ورود به مرکز مراقبت سالمندان می‌شود. فضای داستان درون‌گرایانه و وهم‌آلود است و با توصیف‌های دقیق، حس تنگنا و ابهام را به خواننده منتقل می‌کند. ایان رید با بازی با مرز واقعیت و خیال، مخاطب را درگیر سؤالاتی درباره‌ی اعتماد، حافظه و معنای زندگی می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب تکثیر می شویم اثر ایان رید

کتاب تکثیر می‌ شویم، اثر ایان رید، داستانی روان‌شناختی و معمایی را در بستر پیری، تنهایی و مواجهه با واقعیت و توهم پیش می‌برد. داستان با محوریت پنی، نقاشی سال‌خورده، آغاز می‌شود که پس از یک حادثه‌ی خانگی، به مرکز مراقبت شش سرو منتقل می‌شود. داستان از زاویه‌ی دید اول‌شخص و با تمرکز بر ذهنیت پنی، تجربه‌ی زوال جسمی و ذهنی و خاطرات، ترس‌ها و تردیدهای او را به تصویر می‌کشد. فضای داستان با جزئیات دقیق و توصیف‌های حسی، مرز میان واقعیت و خیال را مبهم می‌کند و خواننده را درگیر ابهام و عدم‌اطمینان می‌کند.

شخصیت‌های دیگر مرکز مراقبت، هرکدام با ویژگی‌ها و گذشته‌های خاص خود، به‌تدریج وارد داستان می‌شوند و روابط میان آن‌ها لایه‌های جدیدی از هویت، تعلق و معنای زندگی را آشکار می‌کند. ایان رید با استفاده از سبک قطعه‌قطعه و روایت غیرقابل‌اعتماد، تجربه‌ی ذهنی پنی را به‌شکلی ملموس و گاه ناپایدار منتقل کرده است. رمان تکثیر می‌ شویم، بدون افتادن به دام اندوه یا شعار، به سؤالاتی درباره‌ی پیری، مرگ، حافظه و هویت می‌پردازد و با پایان‌بندی باز و معماگونه، مخاطب را به تأمل و تفسیر شخصی دعوت می‌کند.

خلاصه داستان تکثیر می شویم

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان تکثیر می‌ شویم با روایت پنی، نقاشی سال‌خورده، آغاز می‌شود که پس از سال‌ها زندگی مشترک با شریک زندگی‌اش، اکنون تنها و درگیر خاطرات و نشانه‌های پیری است. او پس از یک حادثه‌ی خانگی و زمین‌خوردن، به‌اجبار خانه‌ی قدیمی خود را ترک می‌کند و به مرکز مراقبت شش سرو منتقل می‌شود؛ جایی دور از شهر و در دل طبیعت. ورود به این مرکز آغاز مواجهه‌ی او با محیطی جدید، آدم‌هایی غریبه و قواعدی ناآشناست. پنی در کنار ساکنان دیگر، مانند روت، هیلبرت و پیت و کارکنانی چون شلی و جک، به‌تدریج با فضای جدید خو می‌گیرد، اما همواره احساس بیگانگی، تردید و ابهام در ذهنش جاری است.

داستان با تمرکز بر جزئیات روزمره، خاطرات پراکنده و گفت‌وگوهای کوتاه، تجربه‌ی زوال حافظه، ترس از فراموشی و تلاش برای حفظ هویت را به تصویر می‌کشد. مرز میان واقعیت و خیال در ذهن پنی بارها جابه‌جا می‌شود. صداهای عجیب، خاطرات مبهم و احساس تحت‌نظر بودن فضای وهم‌آلودی می‌سازد که خواننده را درگیر می‌کند. در این میان، موضوعاتی چون معنای زندگی، ارزش لحظات، پذیرش مرگ و جست‌وجوی ارتباط انسانی در لایه‌های مختلف داستان تنیده شده‌اند. پایان‌بندی کتاب با حفظ ابهام و بدون ارائه‌ی پاسخ قطعی، مخاطب را با پرسش‌هایی درباره‌ی هویت، واقعیت و معنای زیستن تنها می‌گذارد.

چرا باید کتاب تکثیر می شویم را بخوانیم؟

کتاب تکثیر می‌شویم با داستانی درونی و معمایی، تجربه‌ی پیری، تنهایی و زوال را از زاویه‌ای تازه و ملموس به تصویر کشیده است. این کتاب با تمرکز بر ذهنیت شخصیت اصلی، خواننده را به دل تردیدها، خاطرات و ترس‌های انسانی می‌برد و مرز میان واقعیت و خیال را به چالش می‌کشد. سبک غیرقابل‌اعتماد و فضای وهم‌آلود اثر تجربه‌ای متفاوت از رمان‌های روان‌شناختی ارائه می‌دهد. همچنین پرداختن به موضوعاتی چون هویت، معنای زندگی، پذیرش مرگ و ارزش لحظاتْ این اثر را به انتخابی مناسب برای کسانی تبدیل کرده که به‌دنبال داستان‌هایی با لایه‌های عمیق و تأمل‌برانگیز هستند. پایان باز و معماگونه‌ی کتابْ امکان تفسیر و مشارکت فعال خواننده را فراهم می‌کند و تجربه‌ی خواندن را از یک روایت خطی فراتر می‌برد.

خواندن کتاب تکثیر می شویم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به کسانی پیشنهاد می‌شود که دغدغه‌هایی درباره‌ی پیری، تنهایی، هویت و معنای زندگی دارند یا به رمان‌های روان‌شناختی و معمایی علاقه‌مند هستند. همچنین برای علاقه‌مندان به روایت‌های درونی و داستان‌هایی که مرز واقعیت و خیال را به چالش می‌کشند، مناسب است.

درباره ایان رید

ایان رید (متولد ۱۹۸۱) نویسنده‌ای کانادایی‌ است که در سال ۲۰۱۵ جایزه‌ی نویسنده‌ی نوظهور RBC تیلور را دریافت کرد. او بیش از هر چیز با دو رمان موفقش، «تو این فکرم که تمومش کنم» و غریبه، شناخته می‌شود.

رید پس از پایان تحصیل در دانشگاه کویینزِ کینگستونِ انتاریو، کارش را با نوشتن مقالات و ستون‌های روزنامه‌ای آغاز کرد و خیلی زود توجه نشنال پست را جلب کرد و ستون هفتگی گرفت. از سال ۲۰۱۵ نیز نوشته‌هایی از او در نیویورکر منتشر شد.

نخستین کتابش، یک خاطره‌نویسی با عنوان One Bird’s Choice، در سال ۲۰۱۰ منتشر شد؛ روایتی طنزآمیز از بازگشت یک جوان تحصیل‌کرده و بیکار به خانه‌ی والدینش. دومین خاطره‌نویسی او، The Truth About Luck، در سال ۲۰۱۳ به چاپ رسید.

موفقیت بزرگ رید با رمان «تو این فکرم که تمومش کنم» رقم خورد. این اثر در سال ۲۰۱۶ منتشر شد و توجه سینما را هم برانگیخت؛ چارلی کافمن، فیلم‌نامه‌نویس و کارگردان سرشناس، آن را برای نتفلیکس اقتباس کرد (۲۰۲۰). رید در این اقتباس با کافمن همکاری داشت و یکی از تهیه‌کنندگان اجرایی فیلم بود.

دومین رمان او، غریبه (Foe)، در سال ۲۰۱۸ منتشر شد و شرکت Anonymous Content حقوق سینمایی آن را خرید.

سومین رمان رید، تکثیر می شویم، در سپتامبر ۲۰۲۲ منتشر شد. این رمان در سال ۲۰۲۳ نامزد جایزه‌ی فرماندار کل کانادا در بخش داستان انگلیسی‌زبان شد.

رید در کینگستونِ انتاریو زندگی می‌کند و فارغ‌التحصیل تاریخ و روزنامه‌نگاری از دانشگاه کویینز است (۲۰۰۴). پدرش استاد ادبیات در دانشگاه کارلتون است. برادرش، ایوان رید، مدیرعامل شرکت فضایی Mission Control است. خواهرش، الایزا رید نیز تا سال ۲۰۲۴ بانوی اول ایسلند بود و همسرش، گودنی یوهانسون، رئیس‌جمهور پیشین ایسلند بود.

بخشی از کتاب تکثیر می شویم

«هنرمند بود. نقاشی پرکار، شایسته و متمایز. دیگران را با جسارت و نبوغش تحت‌تأثیر قرار می‌داد. عاشق این بود که مخاطبانش را گیج و شوکه کند. او طی سال‌ها، زیبایی‌شناسیِ این آشفتگی منظم و اغراق‌شده را صیقل داده و تعالی بخشیده بود. به‌مرور ستایشگران، حامیان و مقلدانی به دست آورد. «طوطی‌ها» عنوانی بود که روی هنرمندان جوان‌تری گذاشته بود که سعی داشتند از سبک خاص و منحصربه‌فردش تقلید کنند. منتقدی از «آسیب‌های عاطفی» ای نوشت که در مواجهه با آثار او متحمل شده بود. در تمام مدتی که می‌شناختمش هرگز از ادعایش دست برنداشت مبنی بر این‌که تنها دغدغه‌اش در زندگی خلق آثار بیش‌تر، هرگز از پای ننشستن و از صحنه کنار نرفتن است.»