کتاب اول اصلاح اقتصادی

کتاب اول اصلاح اقتصادی نوشتهٔ حسن رجبی فرد است. انتشارات شیرازه کتاب ما این کتاب را منتشر کرده است؛ کتابی دربردارندهٔ مجموعه مقالات «علی‌اکبر داور».

درباره کتاب اول اصلاح اقتصادی

کتاب اول اصلاح اقتصادی مجموعه مقالات «علی‌اکبر داور» در فاصلهٔ بهمن سال ۱۳۰۱ تا آبان ۱۳۰۲ را در بر گرفته است. این نویسنده تلاش بی‌وقفه‌ای را برای تأسیس دستگاه دیوان‌سالاری مدرن تا زمان خودکشی‌اش در ۲۰ بهمن ۱۳۱۵ کرد. گفته شده است که مقاله‌های «علی‌اکبر داور»، یکی از منابعی است که بر اساسِ آن می‌توان از اندیشه‌های او آگاه شد؛ رویکردی که با وجود ضعف‌های نظری و عملی، سهم بسیاری در شکل‌گیری ایران جدید داشته است. او برخلاف بسیاری از منورالفکران، درکی اخلاقی از مفهوم تجدد نداشت. او ریشهٔ برتری غرب را در قدرت اقتصادی و صنعتیِ آن می‌دید و معتقد بود که اصلاحات اقتصادی بر اصلاحات سیاسی و فرهنگی مقدّم است. از مجرای این تفکر بود که او به استبداد مُنَوِّر روی آورد؛ زیرا معتقد بود در سایهٔ حکومتی مقتدر می‌توان این اصلاحات را انجام داد. آیا استبداد مُنَوِّر توانست پاسخی متناسب با بحران‌های جامعهٔ ایران ارائه بدهد؟ کتاب حاضر با زندگی‌نامهٔ «علی‌اکبر داور» آغاز شده است. «یادداشت های یومیه» عنوان بخش دیگری از این کتاب به قلم حسن رجبی فرد است.

خواندن کتاب اول اصلاح اقتصادی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب جامعه و سیاست در قالب مجموعه مقاله پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اول اصلاح اقتصادی

«نویسندگان مرد آزاد

علی‌اکبر داور، نویسندهٔ اصلی سرمقاله‌های مرد آزاد بود. سرمقاله‌هایی که با عنوان «یادداشت یومیه» منتشر می‌شد همگی به‌قلم داور هستند. در برخی از شماره‌ها نظیر شمارهٔ ۷، اسم نویسنده وجود ندارد، اما یادداشت یومیه است و نثر مقاله به قلم داور شبیه است. شماره‌های ۱۵۶، ‌۱۵۵، ۱۵۴، ۱۲۳، ۱، نیز سرمقاله‌ها، عنوان یادداشت یومیه ندارند، اما نام داور به‌عنوان نویسنده درج‌شده است. شمارهٔ ۱۶۲ نیز یادداشت یومیه نیست. در این شماره بیانیهٔ رضاخان درج‌شده است و در پایان، داور یادداشتی بر این بیانیه نوشته است. در این کتاب تنها مقاله‌هایی را آورده‌ایم که علی‌اکبر داور آنها را نوشته است. از دیگر نویسندگان این روزنامه می‌توان به عیسی صدیق (صدیق اعلم)، کاظم سرکشیک‌زاده (اتحاد)، اللهیار صالح، فهیم‌الملک، دوست بی‌سواد، ا.و (امیدوار)، ک.ع، ع.ح، م. فرزانه، س.ا، مأیوس، ص.ا، م.ر اشاره کرد.

در شمارهٔ ۸ مقالهٔ «قانون انتخابات جدید» و در شماره‌های ۹۴، ۸۶، ۷۸، ۳۰، ۲۷، ۹ مقالهٔ «سیاست در خارجه»، شمارهٔ ۶۸ مقالهٔ «خروج اقلیت»، شمارهٔ ۱۱۳ مقالهٔ «مکتوب مهم» شماره‌های ۱۱۶ و ۱۱۵ مقاله‌هایی با عنوان «این معارف را خراب کنید»، در شماره‌های ۱۵۸، ۱۵۳، ۱۵۱، ۱۴۹، ۱۴۰، ۱۳۸، ۱۳۳، ۱۳۰، ۱۲۸ مقاله‌هایی با عنوان «لزوم سیاست اقتصادی»، شمارهٔ ۱۴۱ مقالهٔ «ایران و روسیه» و شمارهٔ ۱۴۲ «نفت قصر و خانقین» بدون نام نویسنده منتشر شد.

نویسندهٔ مقاله‌های شمارهٔ ۱۱۲، ۹۰، ۸۵، ۸۱، ۴۱، ۳۲، ۲۶، ۲۲ «دوست ثابتت بی‌سواد» است. در شماره‌های ۸۳، ۵۴، ۲۴ به‌جای سرمقاله، خلاصهٔ مذاکرات مجلس منتشرشده است. نویسندهٔ مقالهٔ شمارهٔ ۵۱ «م.ر» است. نویسندهٔ سرمقاله‌های شماره‌های ۱۰۹، ۱۰۲، ۶۴، ۶۳، ۶۱ نیز کاظم سرکشیک‌زاده (اتحاد) است. در شمارهٔ ۱۱۴، مقاله‌ای با عنوان «می‌شود امیدوار بود» با قلم «مأیوس» منتشر شد. در شماره‌های ۱۳۱، ۱۲۰، ۱۱۷ نیز مقاله‌ای با عنوان «اگر من رئیس‌الوزرا شدم» به امضای امیدوار و ا. و. (امیدوار) منتشر شد. در شمارهٔ ۱۳۲ به علت کسالت مدیر روزنامه، یادداشت یومیه منتشر نشد و به‌جای آن «اخبار شهری» چاپ شد. شمارهٔ ۱۴۸ نیز مقاله‌ای به قلم «مرد آزاد» دربارهٔ ورود قشون سردار سپه به خوزستان است. در شمارهٔ ۱۵۳، مقاله‌ای با عنوان «معطل چه هستیم» به قلم «ک.ع» منتشر شد که درواقع نویسندهٔ این مقاله کاشف‌السلطنه (غلامحسین کاشف) است.

بخش‌هایی از شماره‌های ۱۸، ۳۱، ۴۲، ۱۲۵ و کلّ شماره ۵۲ از این مجموعه حذف شدند.»