کتاب هنر مدرن

کتاب الکترونیکی هنر مدرن نوشتۀ نوربرت لینتن با ترجمۀ علی رامین در نشر نی چاپ شده است. این کتاب به بررسی تاریخ هنر مدرن از اواسط قرن نوزدهم تا دوره معاصر می‌پردازد و سیر تکامل جنبش‌ها، سبک‌ها و هنرمندان این دوره را تحلیل می‌کند.

درباره کتاب هنر مدرن

کتاب هنر مدرن، اثر نوربرت لینتن، یکی از منابع معتبر در حوزه تاریخ هنر مدرن است. این اثر به بررسی جنبش‌ها و سبک‌های هنری از دوره انقلاب صنعتی تا دوره معاصر می‌پردازد. لینتن در این کتاب، هنر مدرن را به‌عنوان بازتابی از تحولات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی عصر جدید تحلیل کرده و ارتباط میان هنر و تغییرات گسترده‌ای مانند صنعتی‌شدن، جنگ‌ها و پیشرفت‌های تکنولوژیکی را مورد توجه قرار داده است.

اثر در چندین بخش به جنبش‌های مختلف هنری، از جمله امپرسیونیسم، پست‌امپرسیونیسم، کوبیسم، اکسپرسیونیسم، سوررئالیسم و دیگر سبک‌های مدرن پرداخته است. همچنین، زندگی و آثار هنرمندان برجسته‌ای چون پابلو پیکاسو، ونسان ون‌گوگ، پل سزان و سالوادور دالی در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است.

نوربرت لینتن، مورخ هنر و نویسنده برجسته بریتانیایی، آثار متعددی در زمینه تاریخ و نظریه هنر نوشته است. او در کتاب هنر مدرن با نگاهی جامع و تحلیلی، تأثیرات اجتماعی و فرهنگی بر جنبش‌های هنری را بررسی کرده و توانسته است اثری ماندگار در این حوزه ارائه دهد.

کتاب هنر مدرن به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای دانشجویان و علاقه‌مندان به تاریخ هنر، هنرمندان، پژوهشگران و کسانی که به شناخت تحولات و جریان‌های هنری از قرن نوزدهم به بعد علاقه دارند، مناسب است.

بخشی از کتاب هنر مدرن

«هنر تا پیش از دورهٔ رومانتیسم، با هر آزادی‌ای که برای خود قائل می‌شد، با سنتِ محورینِ بزرگی پیوند داشت که خاستگاه آن را هنوز هم گاه «گهوارهٔ تمدن» یا تمدن مدیترانه‌ای می‌نامیم. آنچه از میان رفت، نه خود این سنت، بلکه محوریت آن بود؛ دیگر به عنوان سنتی یگانه نگریسته نمی‌شد، بلکه سنتی بود در میان سنت‌های دیگر. سنت‌های مختلف دیگری نیز به تجربه گرفته شدند: پاره‌ای متعلق به مغرب‌زمین بودند که تا آن زمان تحت‌الشعاع کلاسیسیسم قرار داشتند، مانند سنت قرون وسطی و سنت اسکاندیناوی [یا نوردیک] ، برخی به نقاط دوردستی تعلق داشتند و شگفت‌انگیز و جالب‌توجه به نظر می‌رسیدند (برای مثال تمدن‌های خاورمیانه و خاوردور)، و نیز شیوهٔ زندگی افراد غیرمتمدن در نقاط مختلف جهان، که اکنون همچون بازنمای زندگی دوران نخستینِ خود انسانِ غربی مورد مطالعه قرار گرفته بودند. کثرت ناگهانی سنت‌هایی که سرمشق قرار می‌گرفتند، زبان‌هایی که با جدیت بیشتر یا کمتر استفاده می‌شدند، بیش از همه در معماری و تزیین نمودار بودند، ولی در نقاشی جلوهٔ چندانی نداشتند. پایه‌ها و اصول کلاسیسیسم تضعیف می‌شد، ولی زبان کلاسیسیسم همچنان نفوذ خود را حفظ می‌کرد، و گونه‌های جدید هنر که چونان رقیب و جانشین کلاسیسیسم ابتکار می‌شدند، می‌بایست بیش از پیش ارزشمندی خود را به اثبات می‌رساندند. چنانچه کانستبل به مناظری که در تابلوهای خود باز می‌نمود یک برجستگی دیدگانی و ارزش معنوی نمی‌بخشید، چیزی جز گوشه‌های بی‌معنایی از چشم‌اندازها در تابلوهای او نمی‌دیدیم؛ و در این کار، به‌جای بازنمودن سلطهٔ انسان بر جهان خود، به طبیعت در همهٔ نمودهای گذرایش اولویت داد. ترنر چنان نکته‌سنجانه به جاذبهٔ طبیعت چونان نیرویی بینهایت پرجان‌تر از انسان روی کرد که [از معاصرانش] کسی قادر به درک تابلوهایش نبود: هزلیت در بارهٔ آنها گفت «تابلوهایی دربارهٔ هیچ، و بسیار شبیه یکدیگر». گُویا با روایت‌های خویش از قساوت و جنون و شهودهای کابوس‌گونهٔ خود از آنها، غایات متعارف هنر کلاسیک-یعنی لذت و آموزش-را باژگون ساخت.»