تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب فرانتس کافکا

نویسنده:کلاوس واگنباخ

مترجم:محمد همتی

انتشارات:بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۲از ۶ رأیخواندن نظرات

۴٫۲

(۶)

خواندن نظرات

معرفی کتاب فرانتس کافکا

«فرانتس کافکا» نوشته کلاوس واگنباخ(-۱۹۳۰)، ادیب و منتقد آلمانی است و به زندگی ادبی فرانتس کافکا(۱۹۲۴-۱۸۸۳)، نویسنده آلمانی می‌پردازد. این کتاب برگرفته از رسالۀ دکتری وی در دانشگاه فرانکفورت درباره کافکا است. در بریده‌ای از کتاب می‌خوانیم: تصاویر ادبی برجستۀ قرن بیستم از‌آنِ فرانتس کافکا هستند. گرگور زامزا‌، فروشندۀ سیار، یک روز صبح چشم باز می‌کند و می‌بیند به حشره‌ای بدل شده است. پسر به حکم پدر تن می‌دهد. کارل جوان همان‌قدر در امریکا سرگردان می‌شود که پزشک جا‌افتادۀ دهکده گرفتار در روزگاری سراسر نکبت. یوزف ک. بی‌هیچ جرمی زندانی می‌شود. مرد مساح می‌خواهد به شهروندی پذیرفته شود. ماشین سرزمین محکومان و افسر مسئول آن، پتر سرخ در شرح دوران بوزینگی‌اش نامه‌ای برای رؤسای فرهنگستان می‌نویسد. گراکوس شکارچی و یوزفینه موش آوازه‌خوان، آن اولی مرگ و دومی هنری بی‌ثمر دارد. آفرینندۀ این مناظر به‌هیچ‌وجه مردی دنیا‌دیده و اهل مسافرت نبود. زندگی او عاری از تلاطم‌های مداومی است که زندگینامه‌های نویسندگان قرن بیستم آکنده از آنها است. خبری از مسافرت‌های طولانی، تجربیات فراوان تحصیلی یا مراوده و دیدارهای مهم با همکاران هم نیست، کافکا حتی از میان معاصران برجستۀ اتریشی‌اش تنها شمار اندکی را می‌شناخت. اگر‌چه با آثارشان آشنایی داشت، اهل مشارکت در بحث‌های ادبی نبود. در نهایت در نقش شنونده‌ای کم‌حرف و ساکت در این گفت‌و‌گوها شرکت می‌کرد، یادداشت‌هایی را آن هم فقط بنا به سفارش، برای روزنامه‌ها و مجله‌ها می‌فرستاد و مراوداتش به جمعی انگشت‌شمار از دوستانش محدود می‌شد؛ زندگی‌ای با ماهیت شهرستانی، به عبارتی «محلی»، آن‌گونه که زندگی شتیفتر، نویسندۀ اتریشی یا ییتس، شاعر ایرلندی بود. فرانتس کافکا، در پراگ به‌دنیا آمد، به‌ندرت شهر زادگاهش‌ را ترک کرد و پس از زندگی کوتاه چهل‌و‌یک ساله‌، در همان‌جا در قبرستان اشتراشنیتسر به خاک سپرده شد. چهارده سال در حرفۀ حقوقدان در «مؤسسۀ بیمۀ سوانح کارگری پادشاهی بوهم» در پراگ مشغول به کار بود. در تمامی آن سال‌ها تنها آرزویش یافتن مجالی برای قلم‌زدن‌های عصرگاهی یا شبانه بود.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۳)

لئون

۱۳۹۸/۱۱/۰۱

هر که عقاید و عاداتِ غلطِ اطرافیان را کورکورانه بپذیرد، به شخص خود بی‌حرمتی کرده است. و بدون حرمت، نه اخلاقی در بین خواهد بود و نه نظامی. نه دوامی در بین خواهد بود و نه گرمای حیات‌بخشی. این آدمها،

- بیشتر

sarva

۱۳۹۹/۰۵/۰۱

ترجمه چندان چنگی به دل نمیزد . تلاش نوسینده برای نشان دادن جنبه های مختلف زندگی کافکا قابل ستایش است از بررسی محیط خانوادگی ، تربیت و اخلاق ان تا پرداختن به جنبه هاس شعلی ، تحصیلی ، اجتماعی ،

- بیشتر

...Par...

۱۳۹۶/۰۷/۰۳

کافکا به نظر من کلا بیخوده...دید تاریک نسبت به زندگی داره😑

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۶)

تو از نظر من همان خصایل پیچیده‌ای را داشتی که همۀ دیکتاتورها دارند، همان‌هایی که تصمیماتشان ریشه در هیچ فکر و منطقی ندارد جز خود‌خواهی.

پویا پانا

دو ابزار تربیتی والدین که ریشه در خودخواهی آنان دارد، عبارت‌اند از: استبداد و بردگی با همۀ مراتبشان؛ در عین حال که ممکن است این استبداد با لحن ملایمی ابراز شود («تو باید به من اعتماد کنی چون مادرت هستم!») و بردگی که لحنی غرورآمیز به خود گرفته («تو پسر من هستی، به همین سبب هم من تو را به منجی‌ام بدل خواهم کرد»)، اما اینها دو ابزار تربیتی وحشتناک هستند، دو وسیلۀ ضدتربیتی، و به این درد می‌خورند که کودک را به قعر زمینی که از آن آمده فرو کنند.

پویا پانا

تا آنجا که من دریافته‌ام و بنا به تجربه‌هایم، چه در مدرسه و چه در خانه، سعی همه بر این است که وجوه تمایز تو را محو کنند.[ ... ]مثلاً هرگز کسی نمی‌تواند به جوانی غرق خواندن ِکتابی هیجان‌انگیز، با متوسل‌شدن به این استدلال که باید کتاب را کنار بگذارد، چون باید به رختخواب برود، بفهماند که باید از خواندن کتاب دست بکشد. همین، ‌یکی از ویژگی‌های من بود. روش سرکوب‌کردن این خصلت من هم، به این صورت بود که می‌گفتند: چراغ را خاموش می‌کنیم تا در تاریکی بمانی؛ برای توضیح بیشتر هم می‌گفتند: همه این ساعت می‌خوابند، پس تو هم باید بخوابی. به‌رغم اینکه این حرف برای من قابل هضم نبود، این توضیح را باور می‌کردم و می‌پذیرفتم، چاره‌ای جز این نداشتم. هیچ‌کس مانند کودکان ناچار به تن‌دادن به این حد از تغییر نیست.

پویا پانا

آنان که طبعشان به دوری از جمع مایل است[ ... ]نیاز به دفاع ندارند، چرا‌که نافهمی اثری بر ایشان ندارد، چرا که تاریک‌اند و عشق همه‌جا آنان را می‌یابد. نیازی به نیرو‌بخش دیگری ندارند، چرا که اگر صداقت به خرج دهند، تنها می‌توانند از خود نیرو بگیرند، به‌حدی که یاری‌کردنشان میسر نیست، مگر با صدمه‌زدن به آنان.

پویا پانا

با بزرگ‌شدن در خانۀ پدری خالی از منطق، تحت قوانینی پیچیده و در دنیای پیرامونی فهم‌ناپذیر، تنها راه چاره‌ای که برای کودک مانده بود، بریدن از دنیای بیرون بود: من ماندم و فکر‌کردن به همه چیز، همان‌گونه که بود.

پویا پانا

خود ماجرای نویسندگی چیست؟ نوشتن، پاداشی فوق‌العاده و دلچسب است، اما پاداش چه کاری؟

پویا پانا

یادداشت هایی درباره کافکا

تئودور آدورنو

محاکمه‌ی دیگر کافکا