کتاب طرز فکر پیشاهنگی

کتاب الکترونیکی «طرز فکر پیشاهنگی» نوشتهٔ جولیا گالف با ترجمهٔ مائده نصیری شریفی در انتشارات میلکان چاپ شده است. این کتاب به این نکته پرداخته که چرا برخی همه چیز را به وضوح می‌بینند و برخی دیگر نه. این کتاب روشی بهتر برای مقابله با تعصبات و تصمیمات دقیق‌تر را پیش روی مخاطب می‌گذارد.بیشتر ما به طور طبیعی ذهنیت «سربازی» داریم و با تعصب از عقاید خود دفاع می‌کنیم و هرگونه شواهدی مبنی بر اشتباه بودن نظراتمان را نادیده می‌گیریم؛ اما ذهنیت پیشاهنگی متفاوت است و برای دستیابی به یک تصویر کامل‌تر، از نظر دقت و درک، زمین را اسکن می‌کند تا تمام اطلاعات موجود چه خوب و چه بد را پیدا کند. پیشاهنگ همه‌چیز را روشن‌تر می‌بیند و قضاوت بهتری نسبت‎ به شرایط دارد. از آزادی‌های خود و هیجان کشف موضوعات جدید لذت می‌برد. بعد از مطالعه‌ٔ این کتاب یاد می‌گیرید چطور پیشاهنگ شوید.

درباره کتاب طرز فکر پیشاهنگی

انسان‌ها ذاتاً چیزهایی را باور می‌کنند که دوست دارند باور کنند. به قول جولیا گالف این طرز فکر سربازهاست. سرباز دوست دارد رؤیاهای خود را بپذیرد و هرچه را می‌بیند به نفع خود تفسیر کند. اغلب ما همین‌طوریم. دوست داریم از چیزهایی که می‌خواهیم باور کنیم دفاع کنیم و همین تمایل سبب می‌شود نشانه‌های اشتباه ‎بودن باور خود را نبینیم. خانم گالف اعتقاد دارد اگر می‌خواهیم کارها به‎‌درستی انجام شوند باید به خودمان یاد دهیم دنیا را مانند پیشاهنگ‌ها ببینیم. گاهی کل سرنوشت یک جنگ بسته به این است که پیشاهنگ نقشه را به‌‎درستی و بر اساس واقعیت پیش ببرد نه بر اساس چیزی‎ که دلش می‌خواهد وجود داشته باشد. در طرز فکر پیشاهنگی داستان‌ آدم‌هایی را می‌خوانیم که با طرز فکر پیشاهنگی بازی را به‎‌کلی تغییر داده‌اند. همچنین درمی‌یابیم چرا و چگونه ذهن‎مان ما را فریب می‌دهد و چطور می‌توانیم طرز فکر خود را تغییر داده و دنیا را بهتر و منطقی‌تر ببینیم. گالف درصدد رفع کاستی‌های منطق انسان برآماده و موفق شده است. دیدگاه‌هایش بسیار هوشمندانه و کاربردی است... خواندن طرز فکر پیشاهنگی کمک می‌کند بتوانید بهتر استدلال کرده، خودتان را بشناسید و کم‎تر اشتباه کنید.

درباره جولیا گالف

جولیا گالف متولد ۴ ژوئیه ۱۹۸۳ یکی از بنیانگذاران مرکز عقلانیت کاربردی است. او میزبان Rationally Speaking، پادکست رسمی New York City Skeptics است. او همچنین بنیانگذار و رئیس مرکز منطق کاربردی است.

کتاب طرز فکر پیشاهنگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب مناسب کسانی است که به دنبال راهی برای غلبه بر کاستی‌های منطق خودشان هستند و تمایل دارند با دیدی وسیع‌تر و بی طرفانه به امور نگاه کنند و تصمیم‌های بهتری بگیرند.

بخشی از کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

«می‌توانم باور کنم؟» در برابر «باید باور کنم؟»

شاید این‌طور به نظر نرسد اما افسرانی که دریفوس را دستگیر کردند نمی‌خواستند برای مردی بی‌گناه پاپوش درست کنند. از دید آن‌ها، تحقیقاتی که انجام داده بودند بررسی بی‌طرفانه شواهد بود و این شواهد همه به دریفوس اشاره داشتند.

با این حال، درحالی‌که خود این افسران فکر می‌کردند تحقیقات بی‌طرفانه‌ای انجام داده‌اند، به وضوح مشخص بود که تحت‌تأثیر انگیزه‌های خود قرار گرفته بودند. افسران برای پیداکردن سریع جاسوس تحت فشار بودند و از طرف دیگر هم از قبل به دریفوس بی‌اعتماد بودند.

در مرحلهٔ بعدی، وقتی روند تحقیقات پیش رفت، انگیزهٔ دیگری هم ایجاد شد: افسران باید اثبات می‌کردند اشتباه نکرده‌اند، در غیر این صورت وجهه و حتی احتمالاً شغل خود را هم از دست می‌دادند.

تحقیقات دربارهٔ دریفوس مثالی از یکی از جنبه‌های روان‌شناسی انسان‌هاست که «استدلال انگیزشی جهت‌دار» یا به‌طور متداول‌تر، «استدلال انگیزشی» نامیده می‌شود و در آن انگیزه‌های ناخودآگاه ما روی نتایجی که می‌گیریم تأثیر می‌گذارند. بهترین توصیفی را که تا به حال از استدلال انگیزشی شنیده‌ام روان‌شناسی به‌نام تام گیلوویچ مطرح کرده است. به گفتهٔ گیلوویچ، وقتی می‌خواهیم چیزی درست باشد از خودمان می‌پرسیم: «آیا می‌توانم این موضوع را باور کنم؟» و به‌دنبال بهانه‌ای برای پذیرفتن آن می‌گردیم. اما وقتی نمی‌خواهیم موضوعی درست باشد، از خودمان می‌پرسیم: «آیا مجبورم این موضوع را باور کنم؟» سپس به‌دنبال بهانه‌ای برای ردکردن آن می‌گردیم.

وقتی در ابتدای کار، افسران تحقیقاتِ خود را دربارهٔ دریفوس آغاز کردند، شایعات و شواهد ضمنی را با عینک «آیا می‌توانم این شواهد را به‌عنوان شواهد گناهکاربودن بپذیرم؟» بررسی کردند و به این ترتیب خیلی سریع‌تر از زمانی که انگیزه‌ای برای مشکوک‌بودن به او نداشتند، این شواهد را باور کردند.