کتاب نمایشنامه نجیب خانه روشن شهر

کتاب نمایشنامه نجیب خانه روشن شهر اثری از برتولت برشت با ترجمه سپیده اشرفی است. این نمایشنامه درباره نجیب خانه‌ای است که احتمالا به نام تنبریس خوانده می‌شده است.

نمایشنامه نجیب خانه روشن شهر نمایشنامه‌ای است از یک نجیب خانه. اگر قرار باشد نام اثر را به فارسی برگردانیم چنین معنا می‌دهد: نوری در تنبریس. اما در هیچ کجای متن به تنبریس اشاره نشده است. به نظر می‌رسد که تنبریس نام محله‌ای بود که فاحشه خانه‌هایی در آنقرار داشته است. 

کتاب نمایشنامه نجیب خانه روشن شهر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن کتاب نمایشنامه نجیب خانه روشن شهر را به تمام دوست‌داران آثار و ادبیات نمایشی پیشنهاد می‌کنیم. 

درباره برتولت برشت 

برتولت برشت، شاعر، نویسنده، کارگردان تئاتر و نمایشنامه‌نویس آلمانی، در سال ۱۸۹۸ در شهر آسبورگ در ایالت باواریا متولد شد. خانواده او از طبقه متوسط آلمان بودند و پدرش کاتولیک و مدیر یک کارخانه و مادرش پروتستان بودند. مادرش او را با انجیل آشنا کرد و این آشنایی بعدها در آثارش بازتاب پیدا کرد. شانزده ساله بود که جنگ جهانی اول آغاز شد و کمی بعدتر به دلیل مقالات سیاسی‌ که می‌نوشت از مدرسه اخراج شد. 

او در دانشگاه مونیخ درس در رشته تئاتر درس خواند و شروع به نوشتن و انتشار نقدهای تئاتری کرد. او در آخرین سال‌های جنگ به خدمت نظامی فراخوانده شد ولی یک ماه بعد از اینکه به جبهه رفت، جنگ به پایان رسیده بود. او اولین نمایشنامه‌اش را به نام بعل که نام یکی از خدایان میان‌رودانی بود در سال ۱۹۱۸ نوشت و پس از آن نگارش نمایشنامه و کارگردانی تئاتر را با جدیت دنبال کرد و یک شرکت تولید آثار نمایشی تاسیس کرد. برشت دو بار ازدواج کرد. یکبار در سال ۱۹۲۲ با ماریان زوف، خواننده اپرا، که به زودی به جدایی منجر شد و بار دوم با هلن ویگل. این ازدواج تا پایان عمرشان ادامه داشت.

هیتلر در سال ۱۹۳۳ در آلمان قدرت گرفته بود و همین موضوع او را برآن داشت تا با همسرش از آلمان خارج شوند و در کشورهای گوناگون اروپایی از جمله دانمارک اقامت کنند. اما همانطور که نیروهای نازی قدرت می‌‌گرفتند، برشت نیز مجبور به مهاجرت دوباره و دوباره شد. ابتدا به سوئد و سپس به آمریکا رفتند. با پایان یافتن جنگ جهانی دوم و آغاز دوران جنگ سرد، با وجودی که به طور رسمی عضو حزب کمونیست نبود، اما به سبب نگاه نهفته در آثارش، یک نویسنده مارکسیست تلقی شد. از همین رو مورد بازپرسی «کمیته فعالیت‌های ضدآمریکایی» قرار گرفت و چند روز پس از آن به آلمان شرقی سفر کرد.

برتولت برشت سال‌های پایانی زندگی‌اش را در آلمان شرقی سپری کرد. او وقت خود را بیشتر صرف تربیت نسل جدیدی از کارگردانان جوان تئاتر این کشور کرد. او به سرزمین مادری‌اش بازگشته بود تا آرمان‌های خود را محقق کند اما حاکمانی که بر سر کار بودند را بسیار دورتر از آنچه می‌پنداشت دید. در سال‌های آخر عمرش هم بیماری قلبی که از کودکی همراهش بود شدت گرفت و جان او را در سال ۱۹۵۶ گرفت. هلن نیز پانزده سال بعد از او از دنیا رفت و در آرامگاهی کنار قبر او به خاک سپرده شد. از میان مهم‌ترین آثار او می‌توان به ننه دلاور، اپرای سه‌پولی، دایره گچی قفقازی، زندگی گالیله و مادر اشاره کرد.