کتاب لحظه صعود

کتاب لحظه صعود؛ توانمند سازی زنان چگونه دنیا را متحول می‌کند، اثری از ملیندا گیتس است. این کتاب با نگاهی جامعه‌شناسانه به موضوع توانمندی زنان و تاثیر مثبت آن بر جوامع صحبت می‌کند.

این اثر را با ترجمه محمد صداقتی جهرمی در دست دارید.

درباره کتاب لحظه صعود

میلندا گیتس که به عنوان سومین زن قدرتمند جهان شناخته شده است در کتاب لحظه صعود از نوع تفکر خودش صحبت می‌کند. او زنان را برابر مردان و رکن اصلی جامعه می‌داند. او معتقد است که برای بهبود وضعیت جهان باید زنان را آگاه کرد و اداره دنیا را به دست آنان سپرد. او همچنین معتقد است که همه ما توانایی ایجاد این تغییرات را داریم. تنها چیزی که نیاز داریم این است که از جایمان برخیزیم و تلاش را آغاز کنیم. 

او در کتابش از تجربیات و گفتگوهایش با زنان سراسر دنیا نوشته است و از این طریق سعی می‌کند تا دیدگاه مخاطب را نسبت به خودش، جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کند و دنیا تغییر دهد. او در بیست سال گذشته زمانش را صرف بنیاد بیل و ملیندا گیتس کرده است: بنیادی که هدفش یافتن راه‌حل برای نیازهای ضروری در سراسر جهان است. نتیجه سال‌ها تلاش آن‌ها این است: با سرمایه‌گذاری روی زنان می‌توان جامعه را ارتقا داد.

کتاب لحظه صعود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

خواندن این کتاب را به تمام بانوان پیشنهاد می‌کنیم. اگر در پی آن هستید که تغییر مثبت و تاثیرگذاری در دنیا به وجود بیاورید، مطالب کتاب لحظه صعود می‌توانند راهنمای خوبی برای شما باشند. 

درباره ملیندا گیتس 

ملیندا فرنچ گیتس ۱۵ اوت ۱۹۶۴ ‏در تگزاس به دنیا آمد. او همسر بیل گیتس و مدیر سابق برخی از محصولات شرکت مایکروسافت است. او در رشته‌های علوم کامپیوتر و اقتصاد و MBA در دانشگاه دوک تحصیل کرد و مدتی عوض هیئت مدیره دانشگاه دوک بود. در سال ۲۰۱۳ مجله فوربس، ملیندا گیتس را بعد از آنگلا مرکل و دیلما روسف به عنوان سومین زن قدرتمند جهان معرفی کرد.

بخشی از کتاب لحظه صعود

در سال ۲۰۱۲ و در شصت ‌و نه کشور از فقیرترین کشورهای دنیا، دویست‌وشصت میلیون زن از امکانات پیشگیری از بارداری استفاده می‌کردند. در این کشورها بیش از دویست میلیون زن تمایل داشتند از این امکانات استفاده کنند؛ اما در دسترسشان نبود. این بدان معنی است که میلیون‌ها زن در کشورهای در حال توسعه خیلی زود یا خیلی دیر باردار می‌شوند. اگر فاصله بین دو بارداری زنان، حداقل سه سال باشد، هر کودک شانس بیشتری برای زنده ماندن در سال اول خواهد داشت و در این میان سی‌وپنج‌درصد بیشتر احتمال دارد که زنان به پنجاه‌سالگی برسند. پس استفاده از امکانات پیشگیری به اندازه کافی عادلانه و منصفانه است؛ اما زنده ماندن کودکان تنها یکی از این دلایل است.

یکی از بزرگ‌ترین تحقیقات پیرامون سلامتی که در دهه ۱۹۷۰ آغاز شد، بیان می‌کند که نیمی از خانواده‌های ساکن در روستاهای کشور بنگلادش امکانات پیشگیری از بارداری در اختیارشان قرار گرفت و نیمی دیگر خیر. بیست سال بعد، آن دسته از مادرانی که از این امکانات استفاده کرده بودند سالم‌تر بودند، کودکانشان بهتر تغذیه شده بودند، خانواده‌هایشان ثروتمندتر بودند؛ زنان درآمد بیشتری داشتند و دختران و پسرهایشان بیشتر به تحصیل در مدارس پرداخته بودند.

دلایل ساده هستند: در حالتی که زنان بتوانند بین بارداری‌هایشان بیشتر فاصله ایجاد کنند، به تحصیل علاقه بیشتری نشان می‌دهند؛ درآمدی کسب می‌کنند و فرزندان سالم‌تری تربیت می‌کنند. از طرفی با در اختیار داشتن زمان و پول بیشتر، از فرزندانشان بهتر مراقبت و مقدمات بهتری را برای تحصیلشان فراهم می‌کنند. وقتی کودکان استعدادهایشان را به کار گیرند فقیر نمی‌شوند. با این روش خانواده‌ها و کشورها از فقر رهایی می‌یابند. درحقیقت، هیچ کشوری در پنجاه سال گذشته از فقر رهایی پیدا نکرده است؛ مگر اینکه به امکانات پیشگیری از بارداری دسترسی پیدا کرده باشد.