کتاب میرزا

مجتبی بزرگ علوی (۱۳۷۵-۱۲۸۲)، مشهورترین نویسنده چپ‌گرای ایران است. وی در کودکی برای ادامه تحصیل به آلمان فرستاده شد و پس از اتمام تحصیلات مقدماتی و عالی به ایران بازگشت و به تدریس و نویسندگی پرداخت .‌ بزرگ علوی در ۱۳۲۳ سردبیری مجله ادبی «پیام نو» را بر عهده گرفت و طی این سال‌ها با همکاری صادق هدایت و مجتبی مینوی که از دوستان صمیمی او بودند فعالیت‌های ادبی مختلفی انجام داد و یک رمان و ده‌ها داستان کوتاه را به چاپ رساند‌. وی بنابه دلایل سیاسی و گرایشات توده‌ای چندی در زندان بسر برد و کتاب‌هایش از ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷ اجازه چاپ نیافت و خود نیز طی این سال‌ها در اروپا زندگی کرد. بزرگ علوی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ایران بازگشت و پس از چندی مجدد رهسپار آلمان شد‌.‌ وی طی سال‌های اقامت طولانی خود در آلمان سمت استادی دانشگاه برلین را بر عهده داشت و پس از بازنشستگی نیز به پژوهش پرداخت‌.‌ بزرگ علوی در طول زندگی خود کتاب‌های متعددی نوشت که برخی از آن‌ها به دلیل سبک خاص نگارش بسیار معروف است.‌