کتاب من آنچه شرط بلاغ است...
معرفی کتاب من آنچه شرط بلاغ است...
«من آنچه شرط بلاغ است... » ضمیمه‌ای است که حسن نراقی بر کتاب «جامعهشناسی خودمانی»اش نوشته است.
«جامعهشناسی خودمانی» که با استقبال خوبی روبه رو شد، بی‌پرده و باغ رویکردی آسیب‌شناسانه به بسیاری از رفتارها و عادات ناپسند اجتماعی ایرانی‌ها می‌پردازد. عاداتی مثل حقیقت‌گریزی، توهم توطئه، برتری‌جویی، مسئولیت‌ناپذیری، ریاکاری و...
در کتاب حاضر، نراقی «چه باید کردها» مطرح کرده است یعنی صحبت درباره کارهایی که باید برای تعدیل و اصلاح معضلات رفتاری اجتماعی خودمان بکنیم:
«این سرفصل‌ها را می‌توان به دو گروه متمایز به‌اصطلاح نرم‌افزاری و سخت‌افزاری تقسیم کرد که سخت‌افزارهایش را در قالب اقداماتی می‌دانم که قطعاً دست دولت‌ها برای اجرای آن باید در کار باشد؛ یعنی کار جنبهٔ فیزیکی و اجرایی دارد. متحول کردن اساسی بعضی از ساختارهای دولتی دیگر دست من و شما نیست. ولی اجرای بیشتر پیشنهادهایم دست خود من و شماست مثل برخورد با فرزندان‌مان، خودداری از دروغ گفتن‌های سریالی هر روزه یا کم کردن این‌همه تعارفات بی‌پایه و به‌معنی واقعی کلمه بیهوده. اینها را دیگر نه دولت‌ها گردن‌مان گذاشته‌اند و نه حتی استکبار جهانی! دست خودمان است. باید تک‌تک‌مان باور کنیم که تا این موارد و دیگر موارد از قلم افتاده از این دست اصلاح نشوند و زیربنای لازم برای اصلاحات عمیق و واقعی تأمین نشود، حتی اگر تمامی کشور را هم در پوششی از صداقت و درایت یک مدیریت استثنایی تصور کنیم، هرگز به آنچه مورد نظرمان است نخواهیم رسید؛ همان‌طور که تابه‌حال نرسیده‌ایم.»
زبان و بیان نراقی در این کتاب هم مانند کتاب جامعهشناسی خودمانی، بسیار روان و صمیمانه و صادقانه است و این ویژگی خواندن کتاب او را برای ما راحت می‌کند. پس تصور نکنید که با یک کتاب سنگین جامعهشناسی طرف هستید. این کتاب مخاطب خاص ندارد بلکه هر ایرانی‌ای می‌تواند طرف سخن نویسنده باشد.
حجم
۱۳۷٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۷
تعداد صفحه‌ها
۱۵۲ صفحه
حجم
۱۳۷٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۷
تعداد صفحه‌ها
۱۵۲ صفحه
نظرات کاربران
کتاب ۲۷۰ از کتابخانه همگانی، کتاب خوب و جذابی بود مثل جامعه شناسی خودمانی ، امیدوارم که هرکس مطالعه میکنه یه جرقه ای در ذهنش ایجاد بشه برای تغییر . باید ابتدا از خودمان و از مسایل کوچک شروع کنیم اصلاحات
عااااااااااااالی بود ممنونم
اینکه هنوز دلسوزان صاحب اندیشه‌ای هستند که برای منافع جمعی حرف میزنند حال آدم رو خوب میکنه...باید بپذیریم که اصلاح وضع موجود نه کار یک فرد یا گروه بلکه یک تصمیم همگانی‌ست...یا علی
پای درد دل های استادی دلسوز.... کاش همه ایرانی ها این کتاب را بخوانند.
بهترین کتابی بود که مرا به وضعیتی که خودم و جامعه ی من در آن قرار داریم را به شکلی بسیار دلسوزانه و دغدغه مند و بدون جهت گیریهای سیاسی بیان کرده است البته در کنار کتاب جامعه شناسی خودمانی
کلا هرچی به ذهنش رسیده بدون هیچ تحقیقی تو کتاب اورده به نظرم یکم به شعور خواننده توهین می کنه
مزخرف... کیه که ندونه اینارو؟!!! چقدر سر گفتن این مزخرفاتی که همه میدونن و (هیچکی عمل نمیکنه) خودش رو علامه میدونه و افتخار میکنه که کتابهای پر فروش چاپ کرده. البته نظر شخصیه! به شخصه سبک از سبک نویسندگی و مخصوصاً