کتاب انسان در جستجوی معنا

کتاب انسان در جستجوی معنا (Man’s Search for Meaning) اثری از ویکتور فرانکل روان‌پزشک و عصب‌شناس اتریشی است و در سال ۱۹۴۶ در اتریش به چاپ رسیده است. این کتاب که روایت تجربیات او در زمان سهمناک اردوگاه کار اجباری نازی است به اهمیت معنای زندگی انسان در سخت‌ترین شرایط خواهد پرداخت و تلاش می‌کند تا نگرش جدید‌ش را در روان‌شناسی «لوگوتراپی» تبیین کند.

کتاب انسان در جست و جوی معنی با ترجمه‌ی خوب امیر لاهوتی توسط انتشارات جامی منتشر و برای خرید و دانلود در طاقچه ارائه شده است.

درباره کتاب انسان در جستجوی معنا

کتاب انسان در جستجوی معنا شرح زندگی‌نامه‌ای از ویکتور امیل فرانکل است که در آن سعی دارد تا از نظریه‌ی خود یعنی معنادرمانی یا لوگوتراپی دفاع کند. باور او این بود که پیدا کردن معنا و هدف در زندگی می‌تواند کلید خوشبختی و یا رفاه انسان باشد. او این نظریه را در شهر وین پایتخت اتریش، پیش از اتفاقات حزب نازی در آلمان نگاشت. از آن‌جایی که یهودی بود، به همراه همسر باردار، والدین و برادرش در سپتامبر ۱۹۴۲ توسط مقامات آلمان نازی دستگیر شد. آن‌ها از وین محبوبشان تبعید شده و به مدت سه سال در یک گتوی آلمانی به نام ترزینشتات در چکسلواکی منتقل شدند. این اردوگاه که یکی از بزرگ‌ترین اردوگاه‌های کار اجباری بود، در محله‌ی فقیرنشین اقلیت‌های یهودی قرار داشت و بیش از ۳۵ هزار نفر در آن به قتل رسیدند. جایی که فرانکل نیز در آن درگذشت. فرانکل و سایر اعضای خانواده‌اش بعداً به اردوگاه آشویتس در لهستان منتقل شدند و در آنجا همه‌ی آن‌ها به جز خود او درگذشتند. او از نظریه‌ی معنادرمانی برای تسلی دادن به خود و دیگر زندانیان استفاده کرد. نظریه‌ای که در شرایط سخت کاری و فشارهای روانی و اجتماعی بسیار بتواند معنای دوباره‌ای را به مردم برگرداند و به آن‌ها کمک کند تا بتوانند دوباره احساس رفاه کنند.

خرید و دانلود کتاب انسان در جستجوی معنا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

امروزه در جهانی زندگی می‌کنیم که به دلیل اتفاقات گسترده‌ای که در آن ایجاد می‌شود، با سردرگمی دائمی همراهیم. همواره چیزها و اتفاقاتی ممکن است زندگی انسان را به مخاطره انداخته و او را از انجام کارهایی که گمان می‌کرد پیش از آن علتش را می‌داند باز می‌دارد. در این میان شاید با افسردگی و دلسردی مواجه شود و اگر عادت به زندگی خشک و ماشینی کند شاید دچار نوعی بی‌تفاوتی نیز شود. خواندن کتاب انسان در جستجوی معنا می‌تواند برای کسانی مناسب باشد که در زندگی به دنبال معنایی می‌گردند که با آن بتوانند از پس سخت‌ترین شرایط نیز بر بیایند. نوعی نحوه‌ی برخورد با محیط و طبیعت که می‌تواند طبیعت انسان‌ها را شکل دهد و در صورتی که معنای آن را دریافت، در هر کجای جهان که قرار گرفت می‌تواند زندگی کند و دچار بی‌تفاوتی نشود.

چرا باید کتاب انسان در جست و جوی معنا با ترجمه‌ی امیر لاهوتی را بخوانیم؟

این کتاب دریچه‌ای است به فهم معنای زندگی از گذر زندگی یک فیلسوف روان‌شناس. کسی که در دوران کودکی‌ خود به دنبال معنایی برای زیست‌اش گشته، با روان‌شناس‌های سرشناس آشنایی داشته، تحصیلات دانشگاهی‌اش را طی کرده و از همه مهم‌تر به دلیل دین یا مذهبی که داشته در اردوگاه سخت‌ترین کارهای انسانی قرار گرفته است. تجربیات این فیلسوف روان‌شناس توانسته فهم عمیقی از آن چیزی را ایجاد کند که انسان در شرایط سخت با آن دست و پنجه نرم می‌کند و شاید به همین دلیل است که خواندن کتاب انسان در جستجوی معنا می‌تواند از سایر کتاب‌هایی که درباره‌ی چنین موضوعاتی نوشته می‌شوند، مفیدتر واقع شود.

خلاصه کتاب انسان در جستجوی معنا

«گاهی تنها راه زنده ماندن، تسلیم شدن به مرگ است!» این یکی از جملات مشهور کتابی است که فرانکل در آن از تجربه‌ی خود در زندگی اردوگاه کار اجباری حکایت می‌کند. کتاب انسان در جستجوی معنا که اثری غیرداستانی است، همچون تکنیکی روان‌درمانی عمل کرده و شیوه‌ی معنادرمانی در این کتاب شرح و بسط داده می‌شود. او در این کتاب هرگز روایتی خطی از دوران حضورش در اردوگاه ارائه نمی‌کند و تمرکز اصلی‌اش آن است که به چگونگی مبارزات روزمره‌ی زندگی و تأثیر این مبارزات بر روان زندانیان در اردوگاه بپردازد.

هسته‌ی اصلی فلسفه‌ی یوکتور فرانکل این است که عمیق‌ترین آرزوی یک انسان یافتن معنایی در زندگی خود است و اگر بتواند آن را پیدا کند، می‌تواند از هر چیزی جان سالم به در ببرد. او به جای آنکه بپذیرد محکوم به فناست، تصمیم گرفت از فرصتی که می‌توانست در اردوگاه کار اجباری داشته باشد استفاده کند و با در آغوش گرفتن دردهای آن معنایی را برای زندگی‌اش پیدا کند. از نظر فرانکل با وجود آن‌که انسان در شرایط زندگی تحت تأثیر موقعیت‌ها و شرایطی است که در آن قرار می‌گیرد، اما در نهایت آزاد است که مسیر زندگی‌اش را انتخاب کند.

بیشتر بخش اول کتاب انسان در جستجوی معنا با عنوان «تجارب در یک اردوگاه کار اجباری»، به بررسی این می‌پردازد که چه اتفاقی برای زندانیان بی‌تفاوت افتاد و چگونه او توانست از آن دوری کند. بخش دوم کتاب «معنادرمانی به طور خلاصه» به توضیح بیشتر ایده‌های او در مورد منطق درمانی‌اش می‌پردازد. او توضیح می‌دهد که میل انسان به معنا می‌تواند از نظر وجودی از کار بیفتد که می‌تواند باعث تحریک عصب‌های نروژنیک شود. فرانکل می‌گوید که بر اساس مشاهداتش از زندانی‌ها، زندگی معمولی در سه مرحله‌ی ذهنی صورت می‌گیرد: «شوک» در چند روز اول پس از ورود، «بی‌تفاوتی» و «مرگ عاطفی» هنگامی که فرد به زندگی در اردوگاه عادت کرد و در نهایت «سرخوردگی» پس از آزادی.

درباره ویکتور فرانکل

ویکتور امیل فرانکل (به آلمانی Viktor Frankl) متولد ۲۶ مارس ۱۹۰۵ روان‌پزشک و عصب‌شناس اتریشی قرن بیستم است. او در نوجوانی شیفته‌ی فلسفه طبیعی، روان‌شناسی و روانکاوی شد. پس از گذراندن تحصیلات دبیرستان در سن ۱۶ سالگی با فروید مکاتباتی را آغاز کرد و در هجده‌سالگی مقاله‌ی روانکاوی‌ای را با عنوان «درباره‌ی حرکت تقلیدی تأیید و نفی» نوشت و آن را برای فروید فرستاد. این دست‌نوشته سه سال بعد در نشریه‌ی بین‌المللی روانکاوی به چاپ رسید. پس از آن فروید را ملاقات کرد اما به مرور زمان، گرایش‌های نظری‌اش به نظریات آلفرد آدلر نزدیک‌تر شد. او در سال ۱۹۲۵ مقاله‌ای را در نشریه‌ی بین‌المللی روانشناسی فردی با تمرکز بر مفاهیمی مانند معنا و ارزش به بررسی تفاوت‌های فلسفه و روان‌شناسی پرداخت.

فرانکل در سال ۱۹۲۵ مدرک دکتری پزشکی را از دانشگاه وین دریافت کرد و از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۲ مدیر بخش اعصاب بیمارستان روچیلد (بیمارستانی برای بیماران یهودی) بود. در طول این مدت شروع به نوشتن دست‌نوشته‌های «پزشک و روح» کرد که توانست زمینه را برای نوشتن کتاب انسان در جستجوی معنا فراهم کند. در سال ۱۹۴۶، او تجربیات یک روانشناس در اردوگاه کار اجباری را با عنوان «آری به زندگی» منتشر کرد که بعد از آزادی از اردوگاه آشویتس آن را نوشت، اما چون نسخه‌های آن محدود بود ترجمه نشد و خیلی زود به فراموشی سپرده شد.

او در سال ۱۹۴۹ از دو دانشگاه وین و آدیتشنالی درجه‌ی دکتری اعصاب و روان را گرفت و از ۱۲۰ دانشگاه در جهان دکترای افتخاری دریافت کرد. بعد از پایان جنگ جهانی دوم ریاست بخش اعصاب بیمارستانی را در وین را به عهده گرفت و استاد دانشگاه در رشته‌ی عصب‌شناسی و روان‌پزشکی شد. در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۳ استاد دانشگاه سن دیگو شد که در حوزه‌ی نظریه‌ی معنا پیروان زیادی را بدست آورد. او سر انجام در سال ۱۹۹۷ دیده از جهان فرو بست.

نقد کوتاهی بر کتاب

شاید بتوان کتاب انسان در جستجوی معنا را اثری در حوزه‌ی روان‌شناسی به حساب آورد از آن‌جا که با بررسی اتفاقاتی که در سرگذشت نویسنده افتاده است، توانسته معنایی را در زندگی حفظ کند. خواننده علاوه بر تئوریزه‌شدن عوامل روان‌شناختی که در کتاب به آن‌ها پرداخته شده و به واسطه‌ی آن‌ می‌تواند تا حدی به پیدا کردن معنا دست یابد، در عین حال با در نظر گرفتن شرایطی که نویسنده در آن حضور داشته می‌تواند تصویری از بدترین وضعیت ممکن را داشته باشد. این تصویر طبیعتاً به او کمک می‌کند تا شرایطی که زمانی در آلمان نازی اتفاق افتاد را با شرایط زیست و زندگی‌اش مقایسه کرده و بتواند جنبه‌های زندگی‌اش را با نگاهی از بیرون ببیند. همین موضوع که خواننده بتواند برخی از موضوعات و یا شرایط زندگی‌ خصوصی‌اش را از بیرون نگاه کند و با شرایط سخت و طاقت‌فرسای اردوگاه آشویتس مقایسه کند، می‌تواند تا حدی به جستجو برای معنای زندگی‌اش بیشتر کمک کند. از همین رو شاید بتوان گفت چنین کتابی می‌تواند نه تنها در زمینه‌ی کشف معنا مؤثر واقع شود، بلکه می‌تواند به عنوان کمک‌یار خواننده را به همان مسیر سوق دهد.

ویکتور فرانکل استدال می‌کند که ما نمی‌توانیم از درد و رنج جلوگیری کنیم، اما می‌توانیم روش یا معنایی در آن پیدا کنیم و با اهدافی تازه در آن پیش برویم. هدف اصلی در زندگی همان کشف معنایی است که انسان به‌دنبال آن است و نه لذت بردن از زندگی.

بهترین ترجمه فارسی انسان در جستجوی معنا

ترجمه‌ی امیر لاهوتی از این اثر را می‌توان بهترین و شناخته‌شده‌ترین ترجمه فارسی آن دانست.

کتاب انسان در جستجوی معنا چند صفحه است؟

انتشارات جامی این اثر با ترجمه امیر لاهوتی را در ۱۶۸ صفحه منتشر کرده است.

کتاب‌های مشابه

اگر این کتاب را دوست داشتید یا به دنبال کتاب‌هایی درباره یافتن معنا در میانه‌ی رنج، تاب‌آوری و امید هستید، این عناوین هم می‌توانند برایتان مفید باشند؛ چگونه رنجی را که نمی‌توانیم درمان کنیم به دوش بکشیم، شجاعت رنج بردن و تاب‌آوری در سیلی واقعیت.

بخش‌هایی از متن کتاب انسان در جست و جوی معنا

با وجود اینکه ما در اردوگاه‌ کار اجباری محکوم به یک زندگی ذهنی و جسمی بدوی بودیم، امکان این بود که در ژرفای زندگی معنوی نیز غوطه‌ور شویم. شاید افراد حساسی که اغلب، ساختمان بدنی ظریفی داشتند و به زندگی روشنفکرانه پرباری عادت کرده بودند، بیشتر از دیگران رنج می‌بردند؛ اما کمتر از دیگران به زندگی باطنی آنها آسیب می‌رسید. آنها می‌توانستند از محیط وحشتناک به زندگی باطنی پربار خود و به آزادی معنوی بازگردند. تنها به همین دلیل است که می‌توان پی به این راز آشکار برد که اغلب دیده می‌شد عده‌ای از زندانیان ضعیف و ناتوان بهتر از کسانی که نیرومند بودند، در برابر زندگی اردوگاهی دوام می‌آوردند.