کتاب دختر سروان

کتاب الکترونیکی «دختر سروان» نوشتهٔ آلکساندر پوشکین و با ترجمهٔ حمیدرضا آتش‌برآب، توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است. این رمان تاریخی، یکی از مهم‌ترین آثار منثور ادبیات روسیه به‌شمار می‌رود و روایتگر ماجراهای جوانی نجیب‌زاده در بستر شورش دهقانی پوگاچوف در قرن هجدهم است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب دختر سروان

«دختر سروان» از آلکساندر پوشکین، اثری داستانی و تاریخی است که در قالب رمان نوشته شده و به‌عنوان یکی از نخستین رمان‌های تاریخی روسیه شناخته می‌شود. این کتاب در سال ۱۸۳۶ منتشر شده و وقایع آن به شورش دهقانی به رهبری یمیلیان پوگاچوف در روسیهٔ قرن هجدهم بازمی‌گردد. روایت داستان از زبان پیوتر آندری‌یویچ گرینیوف، افسر جوانی است که به‌طور ناخواسته درگیر وقایع شورش می‌شود. ساختار کتاب بر پایهٔ یادداشت‌های این شخصیت بنا شده و پوشکین با بهره‌گیری از عناصر فولکلور، تاریخ شفاهی و سنت‌های روسی، تصویری زنده از جامعه و فرهنگ آن دوران ارائه داده است. این رمان نه‌تنها به‌عنوان یک روایت تاریخی، بلکه به‌عنوان اثری چندسبکی که عناصر کلاسیسیسم، رمانتیسیسم و رئالیسم را در هم آمیخته، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات روسیه دارد. افزون‌بر متن اصلی، این نسخه با شناختنامه‌ای مفصل همراه است که مقالات و یادداشت‌هایی از منتقدان و نویسندگان بزرگ روس دربارهٔ پوشکین و این رمان را دربرمی‌گیرد و به خواننده امکان می‌دهد با زمینه‌های تاریخی، ادبی و فرهنگی اثر آشنا شود.

خلاصه داستان دختر سروان

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «دختر سروان» با روایت زندگی پیوتر آندری‌یویچ گرینیوف، جوانی از خانواده‌ای نجیب‌زاده آغاز می‌شود که برای خدمت نظامی به قلعه‌ای دورافتاده در جنوب روسیه اعزام می‌شود. او در مسیر سفر، با راهنمایی ناشناس روبه‌رو می‌شود که بعدها نقش مهمی در سرنوشتش ایفا می‌کند. ورود گرینیوف به قلعه، آشنایی با شخصیت‌هایی چون گروهبان و دخترش ماریا (دختر سروان)، و روابط انسانی و عاطفی میان آن‌ها، بستر اصلی روایت را شکل می‌دهد. در میانهٔ داستان، شورش دهقانی به رهبری پوگاچوف سراسر منطقه را درمی‌نوردد و گرینیوف ناخواسته درگیر این وقایع می‌شود. او در مواجهه با پوگاچوف، با صداقت و وفاداری رفتار می‌کند و همین ویژگی‌ها سرنوشتش را دگرگون می‌سازد. رابطهٔ انسانی میان گرینیوف و پوگاچوف، و همچنین پیوند عاطفی میان گرینیوف و ماریا، در بستر آشوب و ناامنی، به‌گونه‌ای روایت می‌شود که مرزهای خیر و شر، وفاداری و خیانت، و شرافت و مصلحت را به چالش می‌کشد. داستان با فرازونشیب‌های اخلاقی و انسانی پیش می‌رود و گرینیوف در بزنگاه‌های حساس، ناچار به انتخاب‌هایی می‌شود که نه‌تنها سرنوشت خود، بلکه سرنوشت نزدیکانش را نیز رقم می‌زند. پایان داستان، سرنوشت شخصیت‌ها را به‌گونه‌ای باز می‌گذارد که خواننده را به تأمل دربارهٔ حقیقت، شرافت و معنای وفاداری و عشق در شرایط بحرانی و تاریخی دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب دختر سروان را بخوانیم؟

«دختر سروان» با تلفیق روایت تاریخی و داستانی، تصویری زنده از جامعهٔ روسیه در قرن هجدهم ارائه می‌دهد و به‌واسطهٔ نگاه انسانی و اخلاقی پوشکین به شخصیت‌ها و وقایع، فراتر از یک رمان تاریخی صرف قرار می‌گیرد. این کتاب نه‌تنها به بررسی شورش دهقانی و پیامدهای اجتماعی آن می‌پردازد، بلکه دغدغه‌هایی چون شرافت، وفاداری، عشق و انتخاب‌های اخلاقی را در بستر بحران و آشوب به تصویر می‌کشد. شناختنامهٔ مفصل و مقالات انتقادی همراه کتاب، امکان درک عمیق‌تر زمینه‌های ادبی و تاریخی اثر را فراهم می‌کند و خواننده را با سیر تحول ادبیات روسیه و جایگاه پوشکین در آن آشنا می‌سازد. مطالعهٔ این رمان، فرصتی است برای آشنایی با یکی از مهم‌ترین آثار ادبیات روسیه و تجربهٔ روایتی چندلایه که همزمان به تاریخ، فرهنگ و روان انسان می‌پردازد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های تاریخی، دوستداران ادبیات روسیه، پژوهشگران فرهنگ و تاریخ روسیه و کسانی که به دنبال روایت‌هایی دربارهٔ انتخاب‌های اخلاقی و انسانی در شرایط بحرانی هستند، مناسب است. همچنین دانشجویان و علاقه‌مندان به نقد ادبی و مطالعات تطبیقی می‌توانند از شناختنامه و مقالات همراه کتاب بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب دختر سروان

«پدر من ــ آندرِی پیتْرُوویچ گرینیوف ــ در جوانی پیش کُنت مینیخ خدمت کرد و بعد هم در هزاروهفتصدو... با درجۀ سرگردی به بازنشستگی رسید و از همان‌موقع در دِه‌شان ــ سیمْبیرْسْک ــ ساکن شد و دوشیزه آفدُوتیا واسیلی‌یونا را که دختر یک‌نجیب‌زادۀ فقیرِ مال همان‌جا بود، به‌عقد خود درآورد. ما نُه‌تا بچه بودیم که همۀ خواهربرادرهام در اوان کودکی به رحمت خدا رفتند. مادرجان هنوز من را در شکم داشت که به‌لطف شاهزاده B. سرگردِ گاردی که یکی از اقوام نزدیکمان بود ــ اسمم را به‌عنوان گروهبان در هنگ سیمیونافسکی جازدند. حالا اگر که برخلاف انتظار، مادرجان دختر می‌زایید، آن‌وقت پدرجان خبر فوت گروهبان مفقودشده را به آنجا که لازم بود می‌رساند و قضیه هم به همین‌جا ختم می‌شد. ازقرار معلوم من تا پایان تحصیلاتم در مرخصی به‌حساب می‌آمدم. در آن‌زمان که تربیت ماها این‌شکلی نبود. من را از پنج‌سالگی سپردند دست ساویلیچ مهتر که به‌خاطر حسن سلوکش یک‌جورهایی عموی ما به‌حساب می‌آمد. تحت نظر ساویلیچ تا دوازده‌سالگی خواندن و نوشتن روسی را یاد گرفتم و می‌توانستم دربارۀ خصلت سگهای تازی اظهارنظر کنم. در این‌دوره بود که پدرجان، مسیو بُوپْرۀ فرانسوی را به‌استخدامم گماشت. او را ــ به‌عنوان معلم‌سرخانه ــ همراه سفارش سالانۀ آذوقۀ شراب و روغن زیتون از مسکو درخواست داده‌بودند. ساویلیچ از آمدن مسیو حسابی دلخور شد و هی پیش خودش غرولند می‌کرد که: ــ حالا که شکرِ خدا بچه از آب‌وگل درآمده، برای چی پول اضافی خرج شود و مسیو استخدام کنند ... آخر مگر خودیها چی‌شان کمتر بود؟»