کتاب انقلاب فرانسه
معرفی کتاب انقلاب فرانسه
کتاب انقلاب فرانسه نوشتهٔ تی سی دبلیو بلنینگ و ترجمهٔ سهند الهامی است. نشر نو این کتاب را منتشر کرده است. این اثر در باب انقلاب کبیر فرانسه است.
درباره کتاب انقلاب فرانسه
کتاب انقلاب فرانسه (جنگ طبقاتی یا تصادم فرهنگی؟) به قلم یک استاد تاریخ اروپای مدرن در دانشگاه کمبریج نوشته شده است؛ فردی که بهعنوان یکی از متخصصان انقلاب فرانسه شناخته میشود. او در کتاب حاضر بررسی جامعی از یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ جهان کرده است. این نویسنده به تحلیل نیروهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسیای پرداخته که در سرنگونی نظام سلطنتی و بازسازی جامعهٔ فرانسه به نقطهٔ اوج رسیدند. تی سی دبلیو بلنینگ، انقلاب را بهعنوان نیرویی دگرگونکننده بررسی کرده که بهطور اساسی ایدئولوژی سیاسی، حکومتداری و ساختارهای اجتماعی را تغییر داده است. این کتاب میکوشد دیدگاهی متوازن و دقیق دربارهٔ علل انقلاب، رویدادهای کلیدی و تأثیرات عمیق و ماندگار آن بر فرانسه و دنیای غرب ارائه دهد. کتاب حاضر سه بخش اصلی دارد که بهترتیب عبارتند از «خاستگاه: رژیم پیشین»، «رخداد: انقلاب» و «پیامد: ناپلئون و پس از آن». گفته شده است که انقلاب کبیر فرانسه بهدلیل جایگاه ویژهای که نهتنها در تاریخ فرانسه بلکه در تاریخ جهان دارد، از همان ابتدا همواره مورد توجه متفکران حوزههای مختلف بوده است.
خواندن کتاب انقلاب فرانسه را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب انقلاب کبیر فرانسه پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب انقلاب فرانسه
«مارکسیستها از این نظر حق دارند که تأکید میکنند آنچه در مورد «فئودالیسم» اواخر قرن هجدهم بهواقع حائز اهمیت است معنایی است که دهقانان آن عصر برایش قائل بودهاند و نه ارتباط بالفعل (و حداقلی) آن با نیای قرونوسطاییاش [۲۲]. اما بعد دامنه و معنای آن را آنقدر گسترش میدهند که بهکلی از هر آنچه ممکن بوده برای آن دهقانان قابلتشخیص باشد فراتر میرود. همانطور که مطالعات منطقهای یکی پس از دیگری نشان دادهاند، شورشیان صرفاً علیه فئودالیسم (یا نظام اربابی) شورش نمیکردند و حتی وقتی هم به این منظور شورش میکردند، بیشتر از خود دیون اربابی، از استثمار تجاری خشمگین بودند. قیام آنها علیه آریستوکراسی ارتجاعی فئودال نبود بلکه در دفاع از نظام اقتصادی پیشاسرمایهداریای بر پایۀ داراییهای کوچک دهقانی بود و علیه حرکت به سمت سرمایهداری ارضیای که اربابانشان به آن متمایل بودند، اربابانی که تعداد فزایندهای از آنها بورژواهای شهری بودند [۶۲، ۶۷]. خلاصه اینکه انقلاب دهقانی نه به نفع سرمایهداری بلکه علیه آن بود.
در برابر این استدلال اغواگر که نتیجۀ اخیر تنها در سطح ذهنی معتبر است و «بهلحاظ عینی» دهقانان - علیرغم میل باطنیشان - هوادار ترقی بودهاند، صرفاً کافی است تحولات واقعی زراعت فرانسه طی قرن بعد را در نظر بگیریم. آنچه آدو و پیروانش به آن بیتوجهاند این واقعیت گریزناپذیر است که دهقانانی که از غلوزنجیر فئودالیسم آزاد شده بودند چیزی بیش از تأمین معیشت خود نمیخواستند و سعی داشتند از مخاطرات دخیل در کشاورزی تجاری اجتناب کنند. بهعلاوه، و بهلحاظ عینی، فرصتهای موجود برای اکثرشان را مانع دیرین ضعف راههای ارتباطی شدیداً محدود میکرد. هنگام انقلاب حملونقل - که در در نیمۀ قرن نوزدهم با احداث خطآهن آغاز شد - بود که بالاخره فرصت تخصصی شدن و انگیزۀ تولید مازاد قابلعرضه در بازار پدید آمد. تولید زراعی در ۱۸۲۰ احتمالاً کمتر از دهۀ ۱۷۸۰ بود.
همانطور که موریس گاردِن اظهار داشته تا دوران امپراتوری دوم پیشینۀ ارضی فرانسه در قرن نوزدهم عمدتاً تکرار قرن هجدهم بود: تنها خطآهن و تمرکز جمعیت در شهرها بود که تغییر ایجاد کرد. اینها بودند، نه انقلاب ۱۷۸۹، که درواقع رژیم پیشین را در خارج شهرها نابود کردند [۶۰]. قوانینی که انقلاب وضع کرد جایگاه حقوقی دهقانان را تغییر داد - و شاید حتی برای آن اقلیتی که آنقدر خوشاقبال بودند که مالک زمین خود باشند باعث تغییر جایگاه مادی نیز شد - اما روی راهورسم زندگی و شیوۀ تفکر تودۀ عظیم جمعیت روستایی هیچ تأثیری نگذاشت.»
حجم
۵۶۲٫۹ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۳
تعداد صفحهها
۱۳۶ صفحه
حجم
۵۶۲٫۹ کیلوبایت
سال انتشار
۱۴۰۳
تعداد صفحهها
۱۳۶ صفحه