کتاب تکنیک کودتا

کتاب الکترونیکی تکنیک کودتا نوشتۀ کورتزیو مالاپارته با ترجمۀ مهران صفوی در انتشارات ثالث چاپ شده است. این کتاب دربارۀ بررسی چگونگی تسخیر و قبضۀ قدرت در دولت‌های مدرن است و به تحلیل کودتاهای قرن بیستم در اروپا می‌پردازد.

دربارۀ کتاب تکنیک کودتا

کتاب تکنیک کودتا اثری سیاسی از کورتزیو مالاپارته، نویسندۀ ایتالیایی، است که در سال ۱۹۳۱ منتشر شد. این کتاب مشاهدات و تحلیل‌های دقیق مالاپارته از کودتاها و وقایع سیاسی اروپا در اوایل قرن بیستم را دربرمی‌گیرد. مالاپارته با دیدگاهی بی‌طرف به بررسی تاکتیک‌های کودتا و قبضۀ قدرت توسط جریان‌های انقلابی مختلف، به‌ویژه فاشیست‌ها و کمونیست‌ها، می‌پردازد. او با ارائۀ نمونه‌هایی از انقلاب روسیه در ۱۹۱۷، کودتای کاپ در آلمان و تجربیاتش از روی کار آمدن موسولینی در ایتالیا، به تحلیل چگونگی تصرف دولت مدرن توسط گروه‌های سیاسی می‌پردازد. مقدمۀ کتاب نشان می‌دهد که نویسنده قصد دارد مخاطبان را با فنون و تاکتیک‌های مدرنِ قبضۀ قدرت آشنا کند. در این مسیر، مالاپارته تأکید دارد که هدفش صرفاً ارائۀ یک دستورالعمل برای کودتا نیست، بلکه نشان دادن ضعف دولت‌های مدرن در برابر گروه‌های سازمان‌یافتۀ انقلابی است. در این کتاب، مالاپارته با مقایسۀ روش‌های کمونیست‌ها و فاشیست‌ها در تصرف قدرت، به این نتیجه می‌رسد که گرچه اهداف این دو گروه متفاوت است، اما تاکتیک‌های آن‌ها نقاط اشتراک و تمایز مهمی دارند. او موسولینی را نمونۀ یک رهبر فاشیست موفق معرفی می‌کند و در عین حال از ناتوانی بِلا کون و دیگر رهبران انقلابی در اجرای تاکتیک‌های مدرن کودتا سخن می‌گوید.

نویسنده همچنین به تحلیل تفاوت میان انقلابات کلاسیک و کودتاهای مدرن می‌پردازد. به باور مالاپارته، کودتا در دنیای مدرن نیاز به سازمان‌دهی دقیق، رهبری متمرکز و شناخت سازوکارهای دولت دارد. او با انتقاد از دولت‌های لیبرال و پارلمانی اروپا، به ضعف‌های ساختاری این دولت‌ها اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه این ضعف‌ها زمینه را برای قبضۀ قدرت توسط گروه‌های انقلابی فراهم می‌سازند. این کتاب در دورۀ رکود اقتصادی بزرگ در اروپا و آمریکا منتشر شد و توجه ویژه‌ای به این نکته داشت که چگونه نارضایتی‌های اقتصادی و اجتماعی، زمینۀ ظهور رهبران و جنبش‌های انقلابی را فراهم می‌کند. با وجود اهمیت محتوای کتاب، انتشار آن در آمریکا واکنش منفی محافل قدرت را به دنبال داشت و به‌سرعت در زمرۀ کتاب‌های مسئله‌ساز قرار گرفت. کتاب تکنیک کودتا با زبانی دقیق و تحلیلی به بررسی چگونگی تسلط بر دولت‌های مدرن می‌پردازد و مثال‌های تاریخی ارائه‌شده در کتاب به درک بهتر تاکتیک‌های انقلابی و کودتا در قرن بیستم کمک می‌کند. این اثر برای پژوهشگران تاریخ معاصر، علوم سیاسی و علاقه‌مندان به مباحث انقلاب و کودتا می‌تواند منبعی ارزشمند باشد.

کورتزیو مالاپارته، نویسنده، روزنامه‌نگار و تحلیل‌گر سیاسی ایتالیایی، در اوایل قرن بیستم به دلیل فعالیت‌های سیاسی و آثارش شهرت یافت. او از حامیان اولیۀ موسولینی بود، اما بعدها به نقد فاشیسم پرداخت. تجربیات سیاسی و مشاهدات دقیق او از تحولات اروپا، زمینه‌ساز خلق آثاری مانند تکنیک کودتا شد. مالاپارته به دلیل تحلیل‌های بی‌طرفانه و نکته‌سنجانۀ خود از تحولات سیاسی، جایگاهی ویژه در مطالعات علوم سیاسی دارد.

کتاب تکنیک کودتا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به پژوهشگران علوم سیاسی، تاریخ‌پژوهان و علاقه‌مندان به تحلیل جنبش‌های انقلابی، کودتاها و تحولات سیاسی قرن بیستم پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب تکنیک کودتا

«من فقط تماشاگر و شاهد رویدادهایی بوده‌ام که در این کتاب آمده است و نه طرف درگیر در آن‌ها. چه بسا علت درگیر نبودنم نیز سنم باشد. وقتی روزهای اوت ۱۹۲۰ را در ورشو می‌دیدم تازه بیست سال داشتم. آن روزها در کنارم، در پشت همان پنجرهٔ هتل بریستولِ ورشو در خیابان کراکوفسْکیه پِشِدِمیشْچیه، تماشاگر دیگری هم بود: یک سروان فرانسوی به نام شارل دوگل. او نیز همانند من فقط تماشاگری ساده بود. وقتی موسولینی در ۱۹۲۲ قدرت را به چنگ آورد تازه بیست‌وسه سال داشتم. مگر بچه‌ای به آن سن (بچه‌ای شاید باهوش و بی‌باک اما گمنام و در خیل آن‌همه پهلوانِ حقیر و درخور تحقیر، تنها و لب‌فروگزیده) می‌توانسته در آن روزها نقش ماکیاولی یا کاردینال رِتْز را بازی کند؟ اگر به راستی در بیست‌سالگی آن کسی بوده‌ام که می‌گویند، پس چطور اکنون نه اسکندر و نه سزار این عصر، بلکه فقط نویسنده شده‌ام؟

فقط در یک انقلاب درگیر بوده‌ام، اما با همهٔ وجودم و آگاهانه: انقلابی که فاشیسم را سرنگون کرد. ولی حتی در آن انقلاب هم فقط نقش کوچکی داشتم. قهرمان نیستم و از قهرمان‌بازی خوشم نمی‌آید. البته ــ و هیچ‌کس نمی‌تواند این حقیقت را انکار کند ــ با نوشته‌هایم، با سال‌های زندان و تبعیدم و با حضورم در جنگِ رهایی‌بخش به عنوان سرباز و رزمنده به پیروزی انقلاب کمک کردم: دو سال تمام سلاح در دست با آلمانی‌ها و فاشیست‌ها جنگیدم. در کنار نیروهای متفقین و هنگ پارتیزانی پوسنته در جبههٔ کاسینو برای آزادی رم و فلورانس ایستادم و در نبردهای خط گوتیک۲۶ شرکت کردم. اما در آن‌جاها نیز نه قهرمان، بلکه فقط عضو ساده‌ای از نهضت مقاومت و یکی از بی‌شمار افسران ارتش رهایی‌بخش ایتالیا بودم و بس. امروز نیز ادعای قهرمانی ندارم، زیرا همهٔ شرف و افتخار رزم‌آوری نه می‌تواند بر شرف و افتخار نویسندگی چیزی بیفزاید و نه از آن چیزی بکاهد.»