کتاب وبر؛ راهنمای کیمبریج

کتاب وبر؛ راهنمای کیمبریج نوشتهٔ استفان پی. ترنر و ترجمهٔ سجاد احمدیان است. انتشارات علمی و فرهنگی این کتاب را منتشر کرده است. این کتاب دربردارندهٔ ۱۳ مقاله در باب آرای ماکس وبر است.

درباره کتاب وبر؛ راهنمای کیمبریج

کتاب وبر؛ راهنمای کیمبریج در سه بخش و ۱۳ فصل نگاشته شده است. این اثر حاوی مقالاتی از چندین نویسنده دربارهٔ آرای ماکس وبر در دوران‌های مختلف زندگی‌ او است. فصل‌های «عقلانیت، اقتصاد، و جامعه»، «عقلانی شدن و فرهنگ» و « سایکوفیزیک و فرهنگ» در بخش اول با عنوان «عقلانیت، عقلانی شدن و روان‌شناسی»، فصل‌های «سلطهٔ انسان بر انسان: سیاست، قدرت و مشروعیت»‌‌، «وبر دربارهٔ وضعیت فرهنگی دوران مدرن»، «سرمایه‌داری جهانی و چندقومیتی در زمان وبر و اکنون» و «حکومت سزاری مشروطه: بستر آلمانی اندیشهٔ سیاسی وبر» در بخش دوم با عنوان «سیاست و فرهنگ» و فصل‌های «اخلاق پروتستانی و روح سرمایه‌داری ماکس وبر»، «ماکس وبر دربارهٔ شرق»، «ماکس وبر دربارهٔ یهودیت باستان»، «ماکس وبر در مقام مورخ حقوق»، «از تاریخ کشاورزی به مقایسه‌های بینافرهنگی وبر دربارهٔ یونان و روم باستان» و «ماکس وبر در مقام اقتصاددان و مورخ اقتصاد» در بخش سوم با عنوان «ادیان و اخلاق اقتصادی آن‌ها» قرار دارند. نام برخی از نویسندگان این مقاله‌ها عبارت است از «الستر همیلتون»، «ویلفرد نیپل»، «استنلی اینگرمان»، «لارنس ای. اسکاف»،‌ «پیتر لاسمن» و «آلن سیکا».

ماکس وبر با نام کامل «کارل ماکسیمیلیان امیل وبر» در ۲۱ آوریل ۱۸۶۴ به دنیا آمد و در ۱۴ ژوئن ۱۹۲۰ درگذشت. او جامعه‌شناس، تاریخ‌دان، حقوق‌دان و استاد اقتصاد سیاسی آلمانی بود که به‌عنوان یکی از اثرگذارترین نظریه‌پردازان توسعهٔ مدرن جهان غرب شناخته می‌شود. ایده‌های او به‌طور عمیق بر نظریهٔ اجتماعی و پژوهش اجتماعی تأثیر گذاشت. ماکس وبر در کنار «آگوست کنت» و «کارل مارکس» و «امیل دورکیم» به‌عنوان یکی از پدران جامعه‌شناسی شناخته می‌شد، اما خودش را نه جامعه‌شناس بلکه بیشتر تاریخ‌نگار می‌دانست. از کتاب‌های او می‌توان به «اخلاق پروتستانی و روح سرمایه‌داری»، «سوسیالیسم»، «شهر در گذر زمان»، «بنیان‌های عقلانی و اجتماعی موسیقی»، «دین، قدرت، جامعه» و «مفاهیم اساسی جامعه‌شناسی» اشاره کرد.

خواندن کتاب وبر؛ راهنمای کیمبریج را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب آرای ماکس وبر پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب وبر؛ راهنمای کیمبریج

«ویژگی خاص مدرنیته این است که رو به سوی یک وحدت جدید ندارد. مدرنیته دو سویه دارد: یک سویۀ آن پیشرفت مادی است و سویۀ دیگرش مخدوش‌سازی سوبژکتیویته و انتخاب‌های فردی ، چیزی که دستاوردها و مبنای معنوی مدرنیته را ویران می‌کند. به بیان وبر «مدرنیته» هم متضمن ایدۀ «پیشرفت» از طریق تولید، انباشت ثروت و سروری بر طبیعت («مدرنیتۀ اجتماعی») است و هم متضمن ایدۀ آزادسازی سوژۀ عقلانی. طبیعت فرهنگ مدرن این است که نه تنها موهبت‌های سنتی یا پیشامدرن را مضمحل کند، بلکه آن دستاوردهایی را هم که معرف «فرهنگ مدرن» هستند مضمحل سازد، معضل این است که یک سوی مدرنیته سرانجام با سویۀ دیگرش در تضاد قرار می‌گیرد. شرایط آزادی سوبژکتیو با اقتضائات کنترل عینی نمی‌سازد، چنان که گویی «مدرنیته» به عنوان پدیدۀ سیاسی - اجتماعی میل دارد که علیه خود بشورد. خلاصه حرف اصلی وبر این است که شرایط فرهنگی عصر حاضر را اساساً پنج مسئلۀ تاریخی بزرگ متمایز کرده و شکل داده‌اند، مسائلی که مبنای تزهایی در باب وضعیت فرهنگی مدرنیته‌اند.

مهم‌ترین این مسائل آن است که سرمایه‌داری، شرایط مادی زندگی مدرن را چنان از ریشه دگرگون کرده که تأثیرات آن دامنگیر طبیعت اشکال فرهنگی و تولید فرهنگی هم شده است. وبر از سرمایه‌داری به عنوان «سرنوشت‌سازترین نیروی زندگی مدرن» یاد می‌کند (۱۷GARS). تز سرمایه‌داری او حسی از غیرقابل بازگشت بودن مرحله‌ای تاریخی القا می‌کند که به وسیلۀ اشکال جدید سازمان‌دهی عوامل تولید شکوفا شده است. بخش عمدۀ مشهورترین آثار او، مانند اخلاق پروتستانی و مقالات طولانی در باب مقایسۀ ادیان جهان و حتی آثار کمترشناخته‌شدۀ او دربارۀ اقتصاد باستان، دقیقاً درگیر این پرسش هستند که سنت‌گرایی چگونه، چرا و کی به وسیلۀ نیروی انقلابی یک خویگان تازۀ کار، تولید و مبادلۀ سودمحورِ مستمر، و مزایای محاسبۀ عقلانی برانداخته شد. «پرسش اجتماعی» معاصر نیز خود به وسیلۀ سرمایه‌داری مدرن ایجاد شده است. اشکال گوناگون سوسیالیسم و تلاش‌های الهام‌گرفته از ایدئولوژی سوسیالیستی برای یک فرهنگ، سیاست، هنر و شیوۀ زندگی بدیل نیز به همین ترتیب. او مکرراً به رابرت میخلز، یکی از زیرک‌ترین منتقدان سوسیالیسم، تذکر می‌داد که سوسیالیسم سازمان‌یافته، قبل از هر چیز یک «جنبش فرهنگی» است و از این رو باید به عنوان بدیلی فرهنگی برای روابط اجتماعی فعلاً موجود عصر سرمایه‌داری فهمیده شود.»