کتاب فهم پساساختارگرایی
معرفی کتاب فهم پساساختارگرایی
کتاب فهم پساساختارگرایی نوشتهٔ جیمز ویلیامز و ترجمهٔ سیدمحمدجواد سیدی است. نشر نیماژ این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر از مجموعهٔ «استخوانهای روح» است که دفترهایی در باب فلسفه و نظریهٔ مدرن هستند.
درباره کتاب فهم پساساختارگرایی
جیمز ویلیامز در کتاب فهم پساساختارگرایی در ابتدا تعریفی از این مکتب فکری و تاریخچهاش ارائه میدهد و سپس پساساختارگرایی را از سوی متفکرین این حوزه بررسی میکند. پساساختارگرایی نامی است که به جنبشی در فلسفه که در دههٔ ۱۹۶۰ آغاز شد، اشاره دارد. پساساختارگرایی همچنان حوزههای مختلفی را تحتتأثیر خود دارد؛ نهتنها فلسفه، بلکه گسترهٔ وسیعی از موضوعات از جمله ادبیات، سیاست، هنر، نقد فرهنگی، تاریخ و جامعهشناسی. این تأثیری است بحثبرانگیز؛ چراکه پساساختارگرایی را اغلب موضعی همیشهمخالف میدانند؛ به این معنا که با علوم و با ارزشهای اخلاقی مستقر در ستیز است. کتاب حاضر میکوشد پساساختارگرایی را از طریق مطالعهٔ انتقادی پنج اثر مهمی تبیین کند که نوشتهٔ پنج تن از مهمترین متفکران این جنبش است (دریدا، دلوز، لیوتار، فوکو و کریستوا). هدف اصلی کتاب حاضر پاسخدادن به دو نقد قدرتمندی است که بر پساساختارگرایی وارد میکنند:
- نخست اینکه پساساختارگرایی عامدانه و بهطرزی گریزناپذیر دشوار است.
- دوم اینکه پساساختارگرایی مواضعی اتخاذ میکند که حاشیهای و متناقضند و التزام به آنها ناممکن است.
این اثر شامل هفت بخش اصلی است که عبارتاند از «یک: درآمد: پساساختارگرایی چیست؟»، «دو: پساساختارگرایی بهمثابهٔ واسازی: دربارهٔ گراماتولوژیِ ژاک دریدا»، «سه: پساساختارگرایی بهمثابهٔ فلسفهٔ تفاوت: تفاوت و تکرارِ ژیل دلوز»، «چهار: پساساختارگرایی بهمثابهٔ فلسفهٔ رخداد: دیسکور، فیگورِ ژان ـ فرانسوا لیوتار»، «پنج: پساساختارگرایی، تاریخ، تبارشناسی: دیرینهشناسیِ دانشِ میشل فوکو»، «شش: پساساختارگرایی، روانکاوی، زبانشناسی: انقلاب در زبان شاعرانهٔ ژولیا کریستوا» و «هفت: نتیجهگیری: پساساختارگرایی بهسمت آینده».
خواندن کتاب فهم پساساختارگرایی را به چه کسانی پیشنهاد میکنیم
این کتاب را به پژوهشگران ساختارگرایی و دانشجویان فلسفه و جامعهشناسی پیشنهاد میکنیم.
بخشی از کتاب فهم پساساختارگرایی
«روندهای نهفته عبارتاند از طردها، نفیها و ارزشگذاریهایی که سر برآوردن زبانی نظاممند را ممکن میسازند. اما هر زبانی همچنین مشتمل است بر بذر زوال و تزلزل خویش، در بالقوگی انقلابی آن بهجانب بدل شدن بهزبان شاعرانه. ارزش آنچه ممکن است برخی اباطیل یا هذیان شاعرانه تلقی کنند در این نهفته است که [شاعرانگی] میتواند علیه هرگونه طبیعی بودن ظاهری یک نظام چالش ایجاد کند؛ برای مثال، اینکه ما باید برمبنای سوژهها و کنشها متوالی بیندیشیم، یا برمبنای مجموعهٔ مستقر حقایق و ارزشها. ارزش و حقیقت نیز در آشکارگری حاصل از بالقوگی پنهان هر زبان جای دارند، بالقوگیای برای متفاوت بودن و دگرسان شدن. روشنگری نباید از انقلاب بهراسد. نیز نباید از پیش تعیین کند که چهچیز انقلاب محسوب میشود.
بنابراین، غفلت از این نسبت متقابل و پیچیدهٔ بدن و ذهن، احساس و استنتاج، آگاهی و ناخودآگاهی، امر شناختهشده و امر نو، بهمنزلهٔ بازگشتن به یقینیات کاذب است، یقینیاتی همچون سوژهٔ خودآیین و آزاد انسانی، یا انگارهٔ عقلانیت ناب. این خطایی است استراتژیک، زیرا موجب کنار گذاشته شدن یکی از خاستگاههای مهم شناخت و قدرتمندی میشود، و نیز درعینحال قدرت و مقاومت بالفعل اموری چون انتخابهای آزادانه یا محاسبات عقلانی فردی را زیاده مهم تلقی میکند. این امور شکنندهتر از آناند که بهنظر میرسد و غفلت از این شکنندگی درونی، ضعیفترشان میکند. میتوان آنها را قویتر کرد، اما تنها از طریق آغشتن آنها بدانچه بهنظر میرسد نسبت بدانها بیرونی و بیگانه است. اما آیا همین رویآوردن به پیچیدگی از دو جهت خطا نیست؟ نخست، اگر بنا باشد که بر مسائل دشوار چیره شویم، باید سادهشان کنیم. کافی نیست که بگوییم این سادهسازی خطاست، اگر تنها راه به جلو باشد. از سوی دیگر، حتا اگر بپذیریم که نسبتی ضروری میان چیزهای متفاوت وجود دارد، این بدانمعنا نیست که این چیزها واجد ارزشی همسان هستند.»
حجم
۲۴۱٫۹ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۷
تعداد صفحهها
۲۶۴ صفحه
حجم
۲۴۱٫۹ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۷
تعداد صفحهها
۲۶۴ صفحه