با کد تخفیف OFF30 اولین کتاب الکترونیکی یا صوتی‌ات را با ۳۰٪ تخفیف از طاقچه دریافت کن.

کتاب راه رشد (جلد دوم)

نویسنده:محی الدین حائری شیرازی

انتشارات:نشر معارف

دسته‌بندی:

امتیاز:

۳.۷از ۱۱ رأیخواندن نظرات

۳٫۷

(۱۱)

خواندن نظرات

معرفی کتاب راه رشد (جلد دوم)

کتاب راه رشد (جلد دوم) نوشتۀ محی‌الدین حائری شیرازی در نشر معارف به چاپ رسیده است. کتاب راه رشد کتابی با موضوع تربیتی از مرحوم حائری شیرازی است که به‌منظور ارائهٔ الگویی دینی برای تربیت کودکان و نوجوانان تدوین شده است.

درباره کتاب راه رشد (جلد دوم)

تربیت شاید پراهمیت‌ترین امر زندگی بشر است. تربیت، محصول و ثمرهٔ زندگی دنیایی و هدف از خلقت و در معنای عام آن، نقش و وظیفه‌ای همگانی است. انسان در دوره‌های مختلف زندگی، هم در نقش مربی قرار دارد و هم در نقش متربی. در سنت اسلامی نیز مباحث تربیتی نوعاً در قالب علم اخلاق و عرفان بررسی شده و مباحث تربیتی خاص کودکان، متربیان و محصلان، کمتر مورد توجه جدی و نظام‌مند قرار داشته است و این خود، خلائی جدی برای علاقه‌مندان به تربیت دینی بوده است. مرحوم آیت‌الله حائری شیرازی از معدود عالمانی بود که با بهره‌گیری از تفکر عمیق در آیات و روایات، ورودی تخصصی و اجتهادی در حوزهٔ تربیت داشت و نکات گران‌بهایی از منابع اسلامی صید کرد و در نزدیک به نیم قرن فعالیت علمی و تبلیغی خود، عرضه نمود.

کتاب راه رشد، جامع‌ترین اثر تربیتی آیت‌اللّه حائری شیرازی است که پس از چند سال تلاش توسط جمعی از پژوهشگران تدوین یافته است. کتاب حاصل فیش‌برداری از متن مکتوب صدها جلسات عمومی و تخصصی آیت‌الله حائری بوده که در قالب یک ساختار موضوعی متناسب، به‌صورت کتاب حاضر تدوین شده است. سبک و سیاق تدوین این کتاب، به‌صورت یک اثر علمی و درسنامه‌ای نیست و هدف نیز این نبوده که یک کتاب خشک و صرفاً علمی عرضه شود؛ به‌همین جهت، مکرراً در این کتاب، خاطرات، داستان‌ها، تخاطب‌ها و موعظه‌های استاد نیز آورده شده است. کتاب راه رشد هم یک اثر تعلیمی است و هم تربیتی. لازمهٔ رسیدن به چنین هدفی این است که کتاب، از زبان خشک علمی کمی فاصله بگیرد و زبان تربیتی و هدایتگر داشته باشد؛ بنابراین خواننده شاهد بیانی شیرین، حکیمانه و اثرگذار از آیت‌الله حائری خواهد بود.

خواندن کتاب راه رشد (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران کتاب‌های تعلیم و تربیت و اخلاق اسلامی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب راه رشد (جلد دوم)

«هفت سال اول دوره تربیتی و نشائی بچه است؛ دوره طبیعت بچه است؛ شبیه به خزانه‌هایی است که در آن تخم نشاء را می‌ریزند تا سه-چهار برگ بکند. اگر شما می‌خواهید لته‌کاری۲ کنید، تخم گوجه فرنگی یا تخم بادمجان را در زمین نمی‌پاشید؛ بلکه یک خزانه درست می‌کنید و در آنجا از این تخم‌ها حسابی پذیرایی می‌کنید تا اینها نشاء شوند. وقتی که نشاء پنج سانت-ده سانت شد، آن را از خزانه برمی‌دارید و در جای اصلی می‌کارید تا در آنجا بار بدهد، میوه بدهد. پس این گیاه دو مرحله دارد: یک مرحله نشاء شدن و یک مرحله ثمری شدن. در خزانه در حد نشاء شدن رشد می‌کند و در مزرعه در حد ثمر کردن رشد می‌کند.

انسان هم چنین وضعیتی دارد. تا انسان بخواهد بالغ شود، عاقل شود، حواسش جمع شود که در کجا هست و از کجا آمده، این دوره بچگی و دوره نشائی اوست. انسان در این دوره در خزانه است و می‌گذارند که پنج سانت-ده سانت بشود و بعد آن را می‌کارند. دربارهٔ گل‌ها هم شما همین کار را می‌کنید؛ مثلاً نشای گل اطلسی را می‌خرید و در خانه می‌نشانید؛ یا اینکه خودتان تخم اینها را در گلدان می‌کارید و بعد آن را از گلدان برمی‌دارید و در باغچه می‌نشانید. مرکبات هم همین‌طورند؛ مثلاً شما تخم نارنج را در گلدان و خزانه می‌کارید و وقتی بیست-سی سانت شد، آن را در جای اصلی‌اش می‌نشانید. این گلدان، جای موقتی گیاه است؛ چون پذیرایی ویژه لازم دارد؛ چون طاقتش کم است و حساس است و باید زیر پر و بال بزرگش کرد؛ مثل گیاهی که شما زیر پلاستیک بزرگش می‌کنید و وقتی بزرگ شد، پلاستیک را از رویش برمی‌دارید.»

نظرات کاربران

مشاهده همه (۱)

سياه مشق

۱۴۰۴/۰۲/۰۱

نکات و مثال های کاربردی در مورد تربیت خودمان، فرزندان و دیگران در ارتباطات روزمره با نثر دل نشینی گفته شده. توصیه به مطالعه و بحث و گفت و گو حول مطالب کتاب می کنم

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۴۸)

کودک چند برابر آنچه می‌گوید -درحدّ خود- می‌فهمد؛ ولی چون هنوز بر زبان مادّی مسلط نیست، آنچه از زبانش خارج می‌شود، خیلی کمتر از حدّی است که در حس و شعور و خطوراتش می‌گذرد.

فریبا کریمی

بارانی که به کوهستان می‌بارد. پایین کوه را گلزار می‌کند. ایشان می‌گفت: پایین کوه این بچه‌ها هستند، کوه مادر است و تو ابری هستی که باید بر کوه بباری تا این بچه‌ها بزرگ بشوند. خدا رحمت کند آقای مطهری را! خیلی آدم دقیقی است؛ می‌گوید: درست است که زن عاطفی‌تر است، اما این عاطفه را مرد به زن می‌دهد. هر جایی که بیابانِ خشک است، ابر بارندگی نداشته. اگر مرد با زنش خشن و سخت‌گیر و بی‌عاطفه شد، زن با فرزندها خشن خواهد شد؛ چون تغذیهٔ عاطفی را مرد باید انجام بدهد.

کاربر ۶۴۸۴۰۴۴

بعضی‌ها از همان پنج سالگی به بچه‌شان می‌گویند: روضه بخوان، گریه بکن؛ این درست نیست؛ هنوز وقتش نیست؛ وقتش می‌رسد. یا بابا می‌نشیند و دائم نصیحت روی نصیحت و موعظه روی موعظه؛ خب حدی دارد؛ کم بگو که او با نشاط قبول کند. بعد این بچه مثل بزرگ‌ها می‌نشیند و مثل بزرگ‌ها حرف می‌زند و بابا هم دلش خوش است که بچه‌ام از بچگی انگار یک آدم پنجاه ساله است!

فریبا کریمی

شما اگر می‌بینید امیرتان کار اشتباهی می‌کند، چطور او را متوجه می‌کنید؟ با التماس و احترام و خواهش و تمنا. شما اگر بخواهید به رئیس اداره‌تان تذکر بدهید، چطور می‌گویید؟ آقا اگر جسارت نباشد، یک نکته‌ای را می‌خواستم بگویم. این کار ممکن است این عوارض را داشته باشد و او هم می‌پذیرد. او سید توست و دقت می‌کنی که نصیحتت به سید و آقایت، به قدری ملایم باشد که به او بر نخورد. باید خیر بچه را بگویید، شرش را بگویید، راهنمایی‌اش بکنید؛ اما تا هفت سالگی اصلاً نباید به او بر بخورد و حرمتش هتک شود.

فریبا کریمی

ما در روایات داریم که اگر کسی حاجتی دارد برود سرِ قبر مادر یا پدرش و حمدی و دعایی بخواند و حاجتش را آنجا بطلبد. یعنی خدای تعالی بعد از مردن پدر، قیمومیت او را برای فرزند حفظ می‌کند و شخصیت پدر را خُرد نمی‌کند. به بچه می‌گوید: بعد از این‌که به شصت سال رسیدی، برو از پدرت که چهل سال قبل مرده چیزی را بگیر. می‌دهم دست او و برو از او بگیر. معنایش این است که خدا می‌گوید: من ولی بزرگ‌ترم و امروز اگر پدر را حفظ نکنم، فردا برای خودم وقار نمی‌ماند. او حساب می‌کند. خدا می‌گوید: پدر ذی‌حق تو بود. من اگر منهای او عمل کنم، فردا تو منهای من عمل می‌کنی! اگر امروز من به پدر اهمیت ندهم، فردا تو به من هم اهمیت نمی‌دهی.

فریبا کریمی

شما اگر می‌خواهید بچه‌تان شخصیت پیدا کند، اول باید خودتان شخصیت پیدا کنید که او شخصیت را از شما ارث ببرد. این شخصیتهای بزرگ عالم، مادرهایشان صاحب شخصیت بودند؛ مادرهایشان سنگین بودند؛ مادرهایشان وزین بودند؛ مادرهایشان ول‌خند نبودند و حرف ول نمی‌زدند؛ اگر این‌طور شد، درست می‌شود. خودِ امام، مادر فوق‌العاده‌ای داشته است. من در زندگی و احوالشان مطالعه کردم و دیدم اینها عموماً مادرهایشان برجستگی‌هایی داشته‌اند که این بچه‌ها برجسته شدند.

فریبا کریمی

هیچ جایزه‌ای برای معلم و مربی، بهتر از این نیست که خدا معلم او و مربی او باشد. شما بپذیرید معلمی بچه‌های اسلام را، تا خدا هم بپذیرد معلمی شما را. اگر خدا معلم انسان شد، خودش استاد است. خودش وارد و آشناست و خوب می‌تواند انسان را از آب و گل دربیاورد.

فریبا کریمی

بسیاری از علمای برجستهٔ ما، شاگردان مادرانشان هستند و مادرانِ فوق‌العاده‌ای دارند. استقرائی هم که بنیاد شهید کرده در خانوادهٔ شهدا، به این نتیجه رسیده که معمولاً مادران شهدا استثنایی‌اند.

فریبا کریمی

انسان تا در مقابل «ظلم» یاغی نشود، در مقابل «عدل» مطیع نمی‌شود.

فریبا کریمی

در دوره پهلوی وقتی می‌خواستند زنان را فاسد کنند، از نهج البلاغه این قسمت را گرفته بودند که بچه‌هایتان را مطابق با زمان تربیت کنید و می‌گفتند: منظور این روایت این است که زمانه ما بی‌حجابی را اقتضا می‌کند و ما هم باید مطابق با وضع روز، بچه‌هایمان را بی‌حجاب بار بیاوریم؛ یا مثلاً گیتار زدن و انواع موسیقی‌ها و رقص‌ها را آموزش می‌دادند و وقتی به آنها می‌گفتی: چرا این کار را می‌کنی، می‌گفتند: خود علی (ع) گفته که بچه‌هایتان را مطابق با وضع زمانه تربیت کنید!

mohdiu

راه رشد (جلد چهارم)

محی الدین حائری شیرازی

راه رشد (جلد سوم)

محی الدین حائری شیرازی

راه رشد (جلد اول)

محی الدین حائری شیرازی

مهارت‌هایی برای شانزده ساله بودن