کتاب کربلا (ع)

کتاب کربلا (ع) نوشته‌ی یحیی جهانگیری سهروردی اثری است که با نثری شاعرانه و تأمل‌برانگیز به بازخوانی واقعه‌ی کربلا و مفاهیم مرتبط با آن می‌پردازد. این کتاب در دسته‌ی نثر ادبی و دینی قرار می‌گیرد و تلاش دارد با زبانی آهنگین و گاه مسجع، هم دل را درگیر کند و هم عقل را به اندیشه وادارد. نویسنده با بهره‌گیری از تجربه‌ی زیسته و حضور در مکان‌های تاریخی مرتبط با واقعه‌ی کربلا، روایت‌هایی را ارائه داده است که نه صرفاً گردآوری روایات و مقاتل است و نه فقط یادداشت‌های سوگ و مرثیه؛ بلکه تلاشی است برای بازخوانی حقایق تاریخی با نگاهی به نیازهای انسان معاصر. نشر معارف آن را منتشر کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب کربلا (ع)

کربلا (ع) نوشته‌ی یحیی جهانگیری سهروردی اثری است که در قالب نثر ادبی و تأملی، به واقعه‌ی کربلا و شخصیت‌های محوری آن می‌پردازد. کتاب در دو بخش اصلی تنظیم شده است: بخش نخست به جداریات کربلا و فرازهایی درباره‌ی این واقعه اختصاص دارد و بخش دوم به اهل بیت و تأملات پیرامون آن‌ها می‌پردازد. ساختار کتاب بر پایه‌ی دل‌گویه‌ها و گفت‌وگوهای درونی با کربلا و شخصیت‌هایش شکل گرفته و نویسنده تلاش کرده است تا با زبانی شاعرانه و استدلالی، مفاهیم عمیق عاشورا را به نسل امروز منتقل کند. این اثر نه صرفاً بازگویی تاریخ، بلکه بازخوانی و تفسیر وقایع با توجه به دغدغه‌های انسان معاصر است. جهانگیری سهروردی در این کتاب، کربلا را نه فقط یک حادثه تاریخی، بلکه یک روند و حقیقت جاری در تاریخ معرفی کرده است که همواره برای هر نسل، پرسش‌هایی تازه به همراه دارد.

خلاصه کتاب کربلا (ع)

کتاب کربلا (ع) با نگاهی نو به واقعه‌ی عاشورا، روایت را از دل تاریخ بیرون می‌کشد و آن را به دغدغه‌های امروز پیوند می‌زند. نویسنده با استفاده از نثری شاعرانه و گاه مسجع، به بازخوانی مفاهیم کلیدی عاشورا مانند مصباح‌الهدی بودن امام حسین، نقش اشک و عبرات، تفاوت جهل و جهالت، و جایگاه یاران وفادار می‌پردازد. او تأکید کرده است که کربلا صرفاً یک رویداد تاریخی نیست، بلکه مکتبی است که باید از آن آموخت و به آن اندیشید. در بخش‌هایی از کتاب، به تفاوت میان دانستن و عمل‌کردن اشاره شده و این نکته برجسته شده است که امام حسین برای نجات انسان از جهالت قیام کرد، نه صرفاً برای افزودن دانایی. همچنین، نویسنده به نقش زنان در کربلا، جایگاه ویژه‌ی حضرت عباس، و اهمیت ادب و وفاداری در یاران امام پرداخته است. روایت‌هایی از خرید زمین کربلا برای زائران، اهمیت سه روز در این سرزمین، و پیوند عاشورا با مفاهیم جهانی و فرامذهبی نیز در کتاب دیده می‌شود. کتاب با پرسش‌هایی درباره‌ی جایگاه امروز ما در نسبت با کربلا و عاشورا پایان می‌یابد و خواننده را به تأمل درباره‌ی مسئولیت فردی و جمعی در قبال این واقعه دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب کربلا (ع) را بخوانیم؟

کربلا (ع) اثری است که با نثری متفاوت و تأمل‌برانگیز، مفاهیم عاشورا را از قالب روایت‌های تکراری خارج کرده و به زبان امروز نزدیک ساخته است. این کتاب نه‌تنها به بازخوانی واقعه‌ی کربلا می‌پردازد، بلکه تلاش دارد تا پیام‌های آن را برای انسان معاصر قابل لمس کند. از ویژگی‌های شاخص این اثر، پیوند میان تاریخ و دغدغه‌های روز، پرداختن به ابعاد کمتر دیده‌شده‌ی عاشورا مانند نقش زنان و جایگاه ادب، و طرح پرسش‌هایی است که هر نسل باید از خود بپرسد. خواندن این کتاب فرصتی است برای اندیشیدن به معنای واقعی کربلا و جایگاه آن در زندگی امروز.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به تاریخ و فرهنگ عاشورا، پژوهشگران حوزه‌ی دین و ادبیات، و کسانی که به دنبال تأملی عمیق‌تر درباره‌ی مفاهیم انسانی و اجتماعی عاشورا هستند پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که دغدغه‌ی فهم معنای واقعی کربلا و نقش آن در زندگی معاصر را دارند، این اثر می‌تواند الهام‌بخش باشد.

بخشی از کتاب کربلا (ع)

«این کتاب، سفری است در کوچه‌های بن‌بست تاریخ که بشر به انسداد می‌رسید مثل سقیفه؛ و کوچی است به گذرگاه‌های پیچ‌های تاریخی مثل غدیر و عاشورا و ظهور که چگونه مسیر انسان متحول گردید. کتاب پیش‌رو نه صرفاً گردآوری روایات و مقاتل است و نه فقط یادداشت‌های سوگ و مرثیه؛ بلکه تلاشی است برای بازخوانی حقایقی در متن تاریخ و البته با لنز و نیاز انسان معاصر. گویی بشر عصر حاضر سفری به گذشته تاریخ رفته است. اینجا واژه‌ها در جامُ جداریات آمده‌اند؛ و عرب، به حرفی که نتوان در کتاب نوشت اما در دیوار نگشت، جداریات می‌گوید. قاب کلمات در این اثر نثری است که نیمه در شعر تنیده و نیمه در استدلال. زبان کتاب نه زبان خشک پژوهش صرف است و نه زبان بی‌تکلف تخیل شاعرانه. سعی دارد از ریزترین نکته‌ها، حقیقتی برای امروز هدیه آورد. با سخنی آهنگین، منثور و مسجع، تا هم دل را درگیر کند و هم عقل را به اندیشه برانگیزد.»