کتاب دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی (جلد اول آ-ژ)

کتاب «دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی (جلد اول آ-ژ)» نوشتۀ بهاء‌الدین خرمشاهی است و انتشارات دوستان آن را منتشر کرده است. این کتاب جلد اول دانشنامۀ قرآن و قرآن پژوهی است.

درباره کتاب دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی (جلد اول آ-ژ)

دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی یک اثر ۲ جلدی است که ۳۶۰۰ مقاله پیرامون معارف، مفاهیم و اصطلاحات قرآنی را به ترتیب حروف الفبای فارسی در برمی‌گیرد. محتوای این کتاب شامل ۱۹ موضوع اصلی می‌شود که عبارت‌اند از: اعلام قرآن، اعلام جغرافیایی، احکام قرآن، سوره‌های قرآن، آیه‌های نامدار، اصطلاحات و تلمیحات ادبی، اخلاق قرآنی، کلمات کلیدی، موجودات قدسی، اقوام و طوایف، ادیان و مذاهب و فرقه‌ها، وقایع تاریخی، علوم و فنون قرآنی، فرهنگ آفرینی قرآن، قرآن پژوهی، قرآن پژوهان، قواعد و عبارت‌های عروف، قرآن و هنر، نهادهای قرآنی و بلاغت و نحو قرآن.

بهاءالدین خرمشاهی با کمک و همکاری جمعی از قرآن پژوهان فاضل و پروانه تلاش کرده‌اند یکی از جامع ترین فرهنگ‌های قرآنی را در اختیار خوانندگان قرار دهند. زبان کتاب روان، واضح و همه‌فهم است و جوانان، محققان و پژوهشگران به آسانی می‌توانند از آن بهره ببرند. جلد اول کتاب دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی مطالب کتاب براساس حروف آ تا ژ را در برگرفته است.

بهاءالدین خرمشاهی در بخشی از مقدمۀ کتاب دانش‌نامه قرآن و قرآن پژوهی گفته است: «این اثر یک مرجع جمع و جور و مشتمل بر ۳۶۰۰ مقاله است. نیمی از آن از معارف و مفاهیم و اصطلاحات خود قرآن است و نیمی دربارۀ قرآن. از طول مقالات کاسته‌ایم و به تعداد و تنوع مقالات افزوده‌ایم. این کتاب یک مرجع حاضر جواب یا یک مرجع زودیاب است.»

خواندن کتاب دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی (جلد اول آ-ژ) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به قرآن‌پژوهان، پژوهشگران و دانشجویان رشتۀ علوم قرآنی پیشنهاد می کنیم.

درباره بهاءالدین خرمشاهی

بهاءالدین خرمشاهی در سال ۱۳۲۴ در قزوین به دنیا آمد. او نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار، طنزپرداز، فرهنگ‌نویس، شاعر و استاد دانشگاهی ایرانی است. خرمشاهی تألیفاتی در حافظ‌شناسی و تفسیر اشعار حافظ شیرازی دارد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در قزوین گذرانده؛ سپس در رشتهٔ پزشکی پذیرفته شد، اما تحصیل در این رشته را در سال سوم نیمه‌کاره رها کرد (۱۳۴۳) و همراه با «کامران فانی» به تحصیل در رشتهٔ ادبیات فارسی پرداخت. او از دانشگاه تهران فوق‌لیسانس کتابداری گرفت (۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲) و در مرکز خدمات کتابداری مشغول به کار شد. از استادان او در رشتهٔ ادبیات فارسی می‌توان به ذبیح‌الله صفا، مهدی محقق، سید جعفر شهیدی، پرویز ناتل‌خانلری، سید صادق گوهرین، آیت‌الله ابوالحسن شعرانی و عبدالحمید بدیع‌الزمانی کردستانی اشاره کرد. خرمشاهی توفیق خود را در مسیر پژوهش‌های قرآنی، مدیون کتاب «قانون تفسیر» و مولف آن، «سید علی کمالی دزفولی» دانسته است. کتاب‌های «قرآن و مثنوی»، «بررسی ترجمه‌های امروزین قرآن کریم»، «پوزیتیویسم منطقی»، «انسانم آرزوست (شرح برگزیدهٔ غزلیات شمس)»، «ترجمه‌کاوی»، «طنز و تراژدی»، «حافظ حافظهٔ ماست»، «از سبزه تا ستاره»، «رستگاری نزدیک» و «اکسیر خوشبختی» از آثار مکتوب بهاءالدین خرمشاهی است. او کتاب‌های بسیاری را به پارسی برگردانده است.

بخشی از کتاب دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی (جلد اول آ-ژ)

«آب در قرآن، واژه‌ای است پرتکرار در قرآن و دارای وجوه مختلف. معادل عربی آن ماء است که ۵۹ بار به صورت ماء و چهار بار به صورت‌های ماءَکِ (هود، ۴۴)، ماؤکم (ملک، ۳۰) ماءها (نازعات ۳۱) و ماؤها (کهف ۴۱) به کار رفته است. ماء از ریشۀ مَوَهَ و همزه در ماء بدل از هاء است و در اصل به هرآنچه مایع باشد از آب مطلق و مضاف و ... آب گویند و در صورت مطلق ذکر کردن منظور آب خالص است. اصل این کلمه عبری و سریانی است.»