تا ۸۰٪ تخفیف خرید اشتراک ۴۶هزار کتاب | با هم برای کتابخانه‌ها در ۱۰سالگی طاقچه

کتاب سینمای اگزیستانسیالیستی

نویسنده:ویلیام سی. پامرلو

مترجم:نصراله مرادیانی

انتشارات:نشر بیدگل

دسته‌بندی:

امتیاز:

۴.۰از ۹ رأیخواندن نظرات

۴٫۰

(۹)

خواندن نظرات

معرفی کتاب سینمای اگزیستانسیالیستی

«سینمای اگزیستانسیالیستی» نوشته ویلیام سی. پامِرلو، استاد فلسفه دانشگاه پیتسبورگ است.

در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم:

فیلم‌های پر‌معنا و اگزیستانسیالیسم هدف واحدی را در سر دارند ــــ بیان حرفی مهم دربارۀ وضع بشر ــــ ‌ولی برای این منظور دو روش متفاوت را برمی‌گزینند. فلاسفه نظریه‌هایی را اظهار می‌دارند که دربارۀ چیستی زندگی و چگونگی رویارویی ما با آن توضیح می‌دهد. اما فیلم‌هایی که در این کتاب بررسی می‌شوند با به‌تصویر‌کشیدن شخصیت‌ها و رخدادها نشانمان می‌دهند که مردم چگونه زندگی می‌کنند. این فیلم‌ها تصویری انضمامی از وضعیت‌هایی خاص به‌دست می‌دهند و اگرچه ممکن است فیلم بینشی مشابهِ بینش یک مقالۀ فلسفی را به ما ببخشد، توصیف انضمامی فیلم خصلتی دارد که بازآفرینی آن در قالب مقالات انتزاعی آسان نیست. از این‌رو، می‌توان از فیلم‌ها برای ارزیابی صحت‌و‌سقم شرح فلسفی سود جست.

خش اول به بررسی مسائل نظری مرتبط با این کتاب می‌پردازد: بیان روشن موضع اگزیستانسیالیست‌های مختلف، بررسی ارتباط میان فلسفه و فیلم، پاسخ به نقد احتمالی منتقدان فیلم مبنی بر اینکه فیلم برای شکل‌بخشیدن به توصیف فلسفی زندگی به اندازۀ کافی واقع‌گرایانه نیست. درنتیجه، هدف بخش اول به‌طور کلی فهم معانی ضمنی استفاده از فیلم به‌مثابۀ ابزاری برای مطالعۀ اگزیستانسیالیسم است، و نیز کاستن از تردیدهای موجود بر سر راه این تلاش. بخش دوم تحقیقی را به مرحلۀ عمل درمی‌آورد که بخش اول سعی در حقانیت بخشیدن به آن دارد. هریک از فصول این بخش به یک درون‌مایۀ خاص اگزیستانسیالیستی و بحثی دربارۀ فیلم‌هایی می‌پردازد که به طریقی به آن درون‌مایه عنایت دارند. در راستای هدف ارزیابی و نقدی که در بالا ذکر آن رفت، هریک از فصل‌ها می‌کوشد آنچه را برای فهم اگزیستانسیالیست‌ها حقیقت و اهمیت دارد تصدیق کند و در‌عین‌حال از درسی که از فیلم‌ها گرفته می‌شود برای تجدید نظر در این نگرش فلسفی سود جوید.

نظرات کاربران

مشاهده همه (۳)

mahdi ph

۱۳۹۹/۰۵/۲۱

این کتاب رو به کسایی که سینما رو دوست دارن به شدت توصیه میکنم، تو این کتاب در مورد چند فیلم صحبت میشه که اگه فیلمارو دیده باشین به درک بهتر کتاب کمک میکنه بهتون و چیزی که از این

- بیشتر

امیر مقربی

۱۳۹۹/۱۱/۲۱

من نسخه چاپی این کتاب رو خواندم و تمام فیلم‌هایی که در موردشون بحث میشه رو همراه با خواندن کتاب دیدم. یکی از بهترین تجربه‌های کتاب خوانی و فیلم بینی رو داشتم. به همه علاقه‌مندان سینما و فیلم‌بین‌های حرفه‌ای توصیه‌اش می‌کنم.

Travis

۱۳۹۹/۱۱/۱۹

کتاب در دو بخش کلی به چیستی فلسفه اگزیستانسیال و در ادامه نمود آن در سینمای جهان (عمدتاً اروپا) می‌پردازد. اگر به فلسفه و سینما همزمان علاقه‌مند باشید، کتابی سرگرم‌کننده است.

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۳۲)

اگر آن کسی که دوست دارم باشم نیستم، اگر زندگی‌ام آن زندگی‌ای که می‌خواهم نیست، درنهایت این به‌عهدۀ خودم است که یا تغییرش دهم یا اقرار کنم که نداشتن شهامت و تنبلی و از این دست انگیزۀ انتخاب‌هایم بوده است.

پویا پانا

دیگر از گفتن حقیقت نمی‌ترسم... این تنها حالتی است که در آن احساس زنده‌بودن می‌کنم و می‌توانم بدون شرم در چشمان وفادار تو نگاه کنم. زندگی یک جشن است. بیا با هم زندگی‌اش کنیم!

پویا پانا

جهان مادی که شامل ژنتیک، روانشناسی و تعاملات اجتماعی می‌شود، قادر است موجب شود ما به شکل خاصی باشیم و به شکل خاصی بیندیشیم. (۷) ما فرآوردۀ تاریخمان هستیم، و دقیقاً از این‌رو، داشتن هرگونه احساس آزادی به‌آسانی به‌دست نمی‌آید. باید[ برای آزادی ]درس‌های دشوار و بخصوصی را آموخت.

Travis

کسی که می‌گوید «ترجیح می‌دهم خوش‌شانس باشم تا یک آدم خوب» ، نگاه عمیقی به زندگی دارد. مردم می‌ترسند که اقرار کنند چه سهم بزرگی از زندگی مبتنی بر شانس است. اینکه بدانی اختیار خیلی چیزها را نداری وحشتناک است. لحظاتی در بازی تنیس اتفاق می‌افتد که توپ به بالای تور می‌خورد و در کسری از ثانیه هم ممکن است از تور بگذرد و هم ممکن است برگردد. با کمی خوش‌شانسی از تور می‌گذرد و بازی را می‌بَری. و شاید این‌طور نشود و آن‌وقت شکست می‌خوری. (۲۷) در چنین جهانی، حتی عدالت هم توسط شانس تعیین می‌شود، و این عملاً بدان معناست که هیچ عدالتی در جهان وجود ندارد. اگرچه این ضرورتاً و به‌طور کلی از ارکان اگزیستانسیالیسم نیست، بااین‌حال، سویه‌ای است از اگزیستانسیالیسم ملحدانه از نوع اگزیستانسیالیسم سارتر.

پویا پانا

در جهان مدرن، که رسانه‌های دسترس‌پذیر و فراگیر می‌توانند ما را از تفاوت‌هایی آگاه کنند که فرهنگ، مکان و زمان موجب آن می‌شود، ما در‌عین‌حال آگاه می‌شویم که تجربۀ جهان‌بینی‌هایی که با آن‌ها پرورش یافته‌ایم کاملاً اتفاقی است. این آگاهیِ ما از طرفی همۀ آن جهان‌بینی‌ها را تهدید به بی‌معنایی می‌کند، چون ما می‌دانیم که هریک از آن‌ها امکان‌پذیرند. به‌عبارت دیگر، اگر حقیقت مبنایی نداشته باشد، چه فرقی می‌کند که من کدام ارزش را اختیار کنم؟

فاطمه

عدم قطعیتِ عینی، مکنونیّت حاصل‌شده از حقایق ذهنی را فزونی می‌بخشد. به‌رغم همه چیز، اگر پایه و اساس باور ما این باشد که چیزی در‌واقع حقیقت دارد، ما با سردی و بی‌تفاوتی با مسئله رویارو می‌شویم، یعنی با آن به‌عنوان یک واقعیتِ صرف برخورد می‌کنیم. اگر به چیزی از آن‌رو ایمان داشته باشیم که شورِ مکنونیّت را، به‌رغم عدم قطعیت عینی ما دربارۀ آن، در ما به‌وجود می‌آورد، آن چیز مکنونیّت را دوچندان می‌کند.

shima ash

سارتر در مقالۀ مشهور خود با عنوان «انسان‌مداریِ اگزیستانسیالیسم» به‌مزاح می‌گوید، روزی زنی که حرف زشتی را بر زبان آورده بود،[ برای توجیه کار خود ]با دستپاچگی گفت «به‌گمانم دارم اگزیستانسیالیست می‌شوم» ، و این برای سارتر نشانگر آن است که این اصطلاح چقدر مبهم و بی‌معنا شده است.

پویا پانا

ما در بازی‌ای گرفتاریم که برنده‌ای ندارد.

پویا پانا

بنا به توضیح سارتر، «زندگی تا وقتی زیسته نشده باشد هیچ است، اما این در اختیار شماست که به آن معنا بدهید، و ارزشْ چیزی نیست مگر معنایی که شما انتخاب می‌کنید.»

Mehrdad Pourkhazaeyan

پافشاری موجود برای ساختن فیلم‌های سودآور و اینکه این فیلم‌ها از این‌رو سراغ موضوعات آشنا و مألوف می‌روند، آدم را در مورد قابلیت فیلم برای ارائۀ توصیفات درست و رضایت‌بخش به تردید می‌افکند. اگر این نگرش را ادامه دهیم، می‌شود بحث کرد که غالباً فیلم‌ها برای اینکه واقع‌گرا به‌نظر برسند، بر انتظارات مخاطبان و شیوه‌های مرسوم متکی‌اند، و این یعنی فیلم‌ها مایل‌اند مناسبات قدرت، تسلط یک جنسیت بر جنسیت دیگر و سایر هنجارهای اجتماعی بالقوه آسیب‌زا را منعکس کنند.

M.M. SAFI

سینه فیلیا و تاریخ

کریستین کیثلی

سینما به روایت اسلاوی ژیژک

زندگی‌های دوگانه، فرصت‌های دوباره