کتاب آواز پر جبرئیل

کتاب آواز پر جبرئیل نوشتهٔ ابوتراب خسروی است. نشر نیماژ این مجموعه داستان کوتاه اقتباس‌شده از آثار مکتوب سهروردی را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب آواز پر جبرئیل

کتاب آواز پر جبرئیل بازنویسی مدرنی از اندیشه‌های شیخ شهاب‌الدین سهروردی (شیخ اشراق) است. این کتاب شامل ۱۴ داستان می‌شود که همگی آن‌ها بازنویسی‌ای از نوشته‌های سهروردی هستند. ابوتراب خسروی تأکید می‌کند که مدعی درک تمثیلات شیخ اشراق نیست و این اثر شاید حاصل خوانده‌های او از قصه‌های شیخ و تنها کشف و لذت از بارقه‌های خلاقیت‌های ادبی سهروردی باشد. خسروی در این اثر به بازنویسی قصه‌های شیخ شهاب‌الدین سهروردی پرداخته است و نه مباحث پیچیده‌ٔ متون عرفانی‌ - الهیاتی او؛ روایت‌های قصه‌واری که در نهایت تبدیل به تمثیل‌ می‌شوند.

ابوتراب خسروی گفته است که شیخ در قصه‌ها گاهی پرنده‌ها را موضوع تمثیل قرار می‌دهد و گاهی شرح و بسط و به‌تعبیری، تحلیل کنش‌های انسانی را در قالب شخصیت‌های آیینی و خصایل انسانی آشکار می‌کند و این نویسندهٔ معاصر در این کتاب و در مقام داستان‌نویس، به مضامینی که در فرهنگ ایران ریشه دارد، علاقه‌مند بوده است. او بر بسط و توسعه‌ٔ داستانی مضامینی از جنس مضامین قصه‌های شیخ پای فشرده است؛ مضامینی مثل بوف و هدهد و جن و طاووس و غیره که در واقع نیمی انسان و نیمی بوف یا نیمی طاووس و نیمی انسان هستند و قالبی حیوانی دارند و اندیشه‌ای انسانی.

خواندن کتاب آواز پر جبرئیل را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران داستان کوتاه اقتباسی و علاقه‌مندان به شیخ شهاب‌الدین سهروردی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ابوتراب خسروی

ابوتراب خسروی در اول فروردین ۱۳۳۵ در شهرستان فسا زاده شد. او از نویسندگان معاصر ایرانی است که با قلم منحصربه‌فردش در دنیای داستان‌نویسی ایران شناخته می‌شود. کتاب «رود راوی» از مهم‌ترین آثار اوست که برنده‌ٔ چهارمین دوره‌ٔ جایزه‌ٔ «هوشنگ گلشیری» شده است. انتخاب سبک سوررئال و آمیختگی فضای داستانی با اساطیر کهن ایرانی از مهم‌ترین ویژگی‌های داستان‌نویسی این نویسنده است. ابوتراب خسروی مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی دارد. او سال‌ها در شیراز به کودکان عقب‌ماندهٔ ذهنی آموزش داد و سپس بازنشسته شد. از جمله آثار او می‌توان به «مجموعهٔ داستان هاویه»، «مجموعهٔ داستان دیوان سومنات»، «اسفار کاتبان»، « مجموعهٔ داستان کتاب ویران»، «رمان ملکان عذاب» و «آواز پر جبرئیل» اشاره کرد.

بخشی از کتاب آواز پر جبرئیل

«خصوصیت جام طوری بود که حتی اسرار و وقایع پنهان از چشم هر بنی‌بشری را نقل می‌کرد. انگار که بخواهد خبری محرمانه را برای او بازگو کند چنان‌که حتی هوای اتاق شاه هم آن را نشنود. پچ‌پچه‌های جامی مسی که اخبار غیب را به نمایندگی از طرفِ همهٔ فلزاتِ پنهان‌شده در زمین، با زبان و لحن فلزات، در گوش او نجوا می‌کرد. حتی مهم نبود که این اخبار متعلق به زمین خدا باشد، اخبار کائنات هم به عرضش می‌رسید. بنابراین کیخسرو، علاوه بر اینکه شاه زمین و همهٔ چیزهای محمل شانه‌های زمین بود، شاه کائنات هم بود که حتی اخبار ستاره‌های دور هم، که به تعداد شن و ماسه‌های بیابان زمین هستند، در گوشش نجوا می‌شد تا شاه از همه چیز، همه چیز، همه چیز، خبردار باشد. گویا جام جم روکشی از جنس چرم ساغری سبزی داشته است! و نیز ده بند بر اطرافش بسته شده بود که با کشیده شدن آن‌ها انگار جام از خوابی سنگین بیدار می‌شد و سطح مقعرش می‌درخشید، انگار که روح جام در عمق کائنات پرسه می‌زد آنگاه با کشیدن تسمهٔ رازگشای غیب جام به خود می‌آمد که شاه منتظر است: چه خبرها از غیب داری؟ و جام می‌درخشید و در گوشش زمزمهٔ فلزی می‌کرد و کیخسرو ناگزیر بود آن تسمه را به خراط بدهد تا تراشی دیگر زده شود و سرنوشتی که از غیب حواله شده بود به گونه‌ای دیگر تراشیده شود و رقم بخورد.»