کتاب آشنایی با بورخس

کتاب آشنایی با بورخس نوشتهٔ پل استراترن با ترجمهٔ مهسا ملک مرزبان در نشر مرکز چاپ شده است.

درباره کتاب آشنایی با بورخس

آشنایی با نویسندگان مجموعه‌ای است برای آگاهی از اندیشه و زندگـی نویسنـدگان برجستـه و تـأثیـری که آن‌هـا بر جهـان فرهنگ و ادب و چـالـش آدمی بـرای درک جایگاه خـود در جهان هستی گذاشتند. هر کتاب در کنار اطلاعات زندگی‌نامه‌ای، افکار و عقاید نویسنـده را به‌ویژه در مواجهه با جریان‌ها و تحولات ادبی و فرهنگی عصرش بازگـو و نکته‌هـای اصلـی اندیشـه‌ٔ او را از زبان خود او بیان می‌کنـد. مؤلـف به تحلیل روحیات و شخصیت نویسنـدگان توجهی خـاص دارد و از همیـن رو است که خواننده در پایان کتاب احسـاس می‌کند نویسنده‌ٔ مطرح‌شده برای او نه فقط یک نام مشهور که شخصیتی آشنا است. این اثر به شرح زندگی و آثار بورخس می‌پردازد.

کتاب آشنایی با بورخس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به آشنایی با نویسندگان برجستهٔ ادبیات جهان پیشنهاد می‌شود.

درباره بورخس

خورخه فرانسیسکو ایزیدور لوئیس بورخس آکودو» معروف به خورخه لوئيس بورخس (۱۹۸۶-۱۸۹۹)، شاعر، مترجم و نویسنده آرژانتینی و از چهره‌های سرشناس ادبیات آمریکای لاتین است. بورخس بیشتر به سبب مجموعه داستان‌های کوتاهش که گاه از آن به نام «هزارتوی بورخس» یاد می‌شود، شناخته می‌شود. بورخس در داستان‌هایش درونمایه‌ای از فلسفه، اسطوره و دین را در فضایی گاه فانتزی و رمزآلود می‌آفریند.

خورخه لوئیس بورخس، در یک خانواده تحصیلکرده از طبقه متوسط جامعه در حومه بوئنوس آیرس به دنیا آمد. بورخس در ۹ سالگی داستان «شاهزاده خوشبخت» اسکاروایلد را به اسپانیایی ترجمه کرد. دوستان بورخس فکر می‌کردند، این پدر وی بوده است که این ترجمه را انجام داده است. بورخس نوجوان در کودکی دو زبان اسپانیایی و انگلیسی را به خوبی می‌دانست و کتابخانه خانوادگی آنها با بیش از هزار جلد کتاب، الهام‌بخش دانش ادبی او در بزرگسالی بود.

خانواده بورخس در دوران کودکی او و در طول جنگ جهانی اول، سفرهای زیادی در سرتاسر اروپا از جمله سوئیس و اسپانیا داشتند و زمانی که به آرژانتین برگشتند، بورخس جوان چاپ مقاله‌ها و اشعارش را در مجلات ادبی آرژانتین آغاز کرد. از میانه دهه ۱۹۳۰ میلادی، داستان‌های کوتاه بورخس به اوج درونمایه‌های فلسفی که از هایدگر و سارتر الهام می‌گرفت رسید. اما دهه ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۰ زمان شهرت و شکوفایی کاری بورخس به عنوان نویسنده و استاد ادبیات بود. او در همین سال‌ها به نوشتن نمایشنامه روی آورد. اما بورخس هنوز در خارج از آرژانتین شناخته شده نبود. در سال ۱۹۶۱ زمانی که به همراه ساموئل بکت، به طور مشترک جایزه بین‌المللی پریکس را برد، بورخس در جهان انگلیسی‌زبان مطرح شد. آثارش به زبان انگلیسی ترجمه شد و در دانشگاه‌های آمریکا، به عنوان سخنران یا استاد مدعو، از او دعوت شد.

بورخس در ۵۵ سالگی به طور کامل کور شد و چون هیچگاه خط بریل را نیاموخت، دیگر نمی‌توانست چیزی بخواند. بسیاری باور دارند، این اتفاق موجب آفرینش‌های خلاقانه او در نمادسازی‌های ادبی شد.

بورخس در سال‌های پایانی عمر سفرهای زیادی انجام داد و ماه‌های واپسین زندگی‌اش را در ژنو سوئیس سپری کرد. خورخه لوئیس بورخس سرانجام در اثر سرطان کبد در سن ۸۶ سالگی درگذشت و در همین شهر به خاک سپرده شد.

بخشی از کتاب آشنایی با بورخس

«البته داستان بورخس حقه‌ای ادبی است که براساس یک شوخی نسبتآ بی‌مزه نوشته شده. با این همه به قول خود او، شوخی هم اعتبار خودش را دارد و معنی پیدا می‌کند. بورخس خوب می‌داند که دست‌کم بخشی از این شوخی به خود او برمی‌گردد. نویسنده‌ای که از ادبیات گذشته الهام بگیرد به طریقی گناه سرقت ادبی به گردنش می‌افتد. اما مگر نه اینکه ادبیات کلا نوعی سرقت ادبی است؟ در این دوره متأخر از تکامل ادبیات، آیا اصالت به واقع امکان‌پذیر است؟ آیا همه چیز پیش از این امتحان نشده؟ چه چیز دیگری برای گفتن مانده؟ چه سبک‌های جدیدی برای عرضه مانده؟ بورخس توأمان با طرح این پرسش‌ها اشاره می‌کند که دانش ما درباره نویسندهٔ یک اثر، اطلاعاتمان از اینکه او کیست و چه کارهایی کرده، به شکلی نامحسوس در برداشت ما از اثر او تأثیر می‌گذارد. آیا می‌توان تصور کرد که شعر سرکش زودرس فردی مثل «رَمبوی خانه‌به‌دوشْ» سروده یک کارمند بازنشستهٔ بانک باشد که در خیالاتش سیر می‌کند؟ آیا می‌شود بورخس نیمه‌بینا آثار همینگوی را نوشته باشد؟ یا آثار رنوار را بچه‌ای مبتلا به اوتیسم پدید آورده؟ چنین القائاتی موذیانه تمام اعتماد ما به درکمان از یک اثر هنری صرفآ براساس ارزش‌های خود اثر را از بین می‌برد. اینها صرفآ اشاراتی گذراست به آنچه شاید در نگاه اول یک شوخی ادبی لوس براساس نظری نامحتمل درباره دُن کیشوت جلوه کند.»