کتاب آمریکا و روسیه

کتاب آمریکا و روسیه نوشتهٔ گری وینر و ترجمهٔ فاطمه شاداب است. گروه انتشاراتی ققنوس این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر تاریخچهٔ رابطه‌ای سرد و پیچیده را در بر دارد.

درباره کتاب آمریکا و روسیه

کتاب آمریکا و روسیه را گری وینر نویسندهٔ کتاب پناهجویان در گذر تاریخ: در جستجوی امنیت نوشته است. این کتاب دربارهٔ روابط پیچیدهٔ آمریکا و روسیه است. در این باره اظهارنظرهای مشهوری وجود دارد که کمک می‌کند درک بهتری از روابط این ۲ کشور و موضع آن‌ها در قبال یکدیگر داشته باشیم. این اظهارنظرها در دوران «جنگ سرد»، در فاصلۀ زمانی سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۹۱ که تنش بین دو کشور به اوج رسیده بود و آمریکا و شوروی تا آستانۀ جنگ جهانی سوم پیش رفته بودند، مطرح شده‌اند.

پس از تشکیل اتحاد جماهیر شوروی، ایالات‌متحده خود را در رقابتی دید که نزدیک به یک قرن ادامه داشته است. پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی، روابط بین ۲ کشور همچنان تیره است. کتاب حاضر دلایل این تنش پیوسته را بررسی می‌کند. در این کتاب نقل‌قول‌هایی از رهبران قدرتمند هر ۲ کشور، عکس‌هایی دیدنی و متنی پژوهشی گنجانده شده است. این موارد به خوانندگان کمک می‌کند تا دریابند چرا این ۲ کشور رقیب، سال‌ها، رابطهٔ سرد خود را حفظ کرده‌اند.

کتاب آمریکا و روسیه نوشتهٔ گری وینر از آغاز روابط روسیه و آمریکا شروع کرده و پس از بررسی جنگ جهانی اول، انقلاب روسیه و پیامدهای آن، جنگ جهانی دوم، جنگ سرد، پایان جنگ سرد و ظهور ولادیمیر پوتین، درمورد روسیه در قرن بیست و یکم نیز سخن گفته است.

در انتهای این کتاب نام آثاری برای مطالعهٔ بیشتر قرار داده شده است.

خواندن کتاب آمریکا و روسیه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران روابط بین‌الملل و علوم سیاسی پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب آمریکا و روسیه

«احتمال تقلب در انتخابات سال ۲۰۱۲ روسیه منجر به برگزاری تظاهرات گسترده‌ای در سراسر کشور شد. ده‌هاهزار روس به خیابان‌های مسکو ریختند, کسانی که حزب پوتین به نام حزب روسیۀ متحد را به دستکاری در نتیجۀ انتخابات متهم کردند و خواستار برکناری پوتین و برگزاری انتخابات مجدد شدند. این تظاهرات گسترده‌ترین اعتراضات سال‌های اخیر در روسیه بود. این‌گونه هرج‌ومرج‌ها پوتین را وحشت‌زده می‌کرد, مثل همان روزهایی که در مقام جاسوس کاگ‌ب شاهد فروپاشی شوروی بود. پوتین از ترس وقوع انقلابی مشابه انقلاب‌های رنگی که در کشورهای اقماری روسیه رخ داده بود نیروهای شبه‌نظامی وفادارش را به خیابان‌ها فرستاد تا شورش را سرکوب کنند. پس از این وقایع, روسیه در مالکیت پوتین قرار گرفت.

بسیاری از صاحبنظران مدعی‌اند که پوتین روسیه را خزانۀ شخصی خودش می‌داند و به یَُمن خصوصی‌سازی غیررقابتیِ اموال دولتی, بدون ارائۀ قراردادهای پیشنهادی, اختصاص وام‌های غیرقانونی, اعلام ورشکستگی‌های ساختگی, «استرداد» مالیات‌ها, اجرای پروژه‌های میهن‌پرستانه‌ای مثل برگزاری بازی‌های المپیک, و کارهایی از این دست ثروت‌اندوزی کرده است. ثروت شخصی او حدود ۴۰ میلیارد دلار برآورد می‌شود, البته عده‌ای آن را تا ۲۰۰ میلیارد دلار هم تخمین زده‌اند. اگر عدد دوم درست باشد, او ثروتمندترین فرد دنیاست.

وقتی پوتین دوباره به ریاست‌جمهوری رسید, هیلاری کلینتون وزیر امور خارجۀ آمریکا بود. در سال ۲۰۰۸, رئیس‌جمهور باراک اوباما و کلینتون وزیر خارجۀ او به روسیه پیشنهاد کرده بودند تا تغییراتی را اعمال کند, و روابط بین دو کشور رو به بهبود گذاشت. (وزیر امور خارجۀ روسیه با این تغییرات موافق نبود و ادعا می‌کرد که با سلف کلینتون, کاندولیزا رایس, همکاری می‌کرده است.) در دوران اوباما, کارن دیانگ و جابی واریک در مقاله‌ای در واشینگتن پست نوشتند: «دو دولت به توافق‌های تاریخی نایل آمده‌اند, از جمله پیمان‌های مربوط به کاهش تسلیحات هسته‌ای و نیز توافقنامه‌ای مبنی بر حق استفادۀ هواپیماهای نظامی آمریکا از فضای هوایی روسیه به منظور رساندن تجهیزات به سربازان آمریکایی که در افغانستان می‌جنگیدند.» اما با وجود این, کلینتون اعتماد چندانی به همکاری با پوتین نداشت. در سال ۲۰۰۸, جورج دبلیو. بوش در مورد این‌که در چشم‌های پوتین نگاه کرده و «به عمق روحش پی برده است» سخن گفت. کلینتون بعدها گفت: «او عامل کاگ‌ب بوده, و طبیعتاً فاقد روح است.»»