کتاب جادوی ایده های بزرگ

کتاب جادوی ایده‌ های بزرگ نوشته باری هاوکینز است و با ترجمه رفعت بابایی در انتشارات رادمهر منتشر شده است. با این کتاب اهداف شما شفاف شده و درمی‌یابید که زندگی دیگر به شکل سابق، یکنواخت و کسل‌کننده نیست.

درباره کتاب جادوی ایده های بزرگ

تمرین‌های باورنکردنی این کتاب برای هزاران نفر از مراجعین و شرکت‌کنندگان در همایش‌ها و سمینارهای نویسنده سودمند بوده است. با تمرین‌های این کتاب و عمل‌کردن به دستورالعمل‌های آن می‌توانید شغلتان را تغییر دهید یا اهداف مالی یا شغلی جدیدی برای خود انتخاب کنید.

در این کتاب یاد می‌گیرید مغز انسان بی‌نهایت توانمند است، کافی است به آن اعتماد کنید تا بتوانید به چیزهایی که می‌خواهید برسید. هر موفقیتی که انسان به دست می‌آورد با یک ایده آغاز می‌شود. این ایده می‌تواند برای یک محصول جدید، فرایند جدید، مفهوم جدید و یا یک فعالیت جدید تجاری باشد. شاید هم یک راه‌حل جدید برای حل مسئله یا بهبود بهره‌وری، یا حتی یک روش متفاوت برای سازماندهی یک اداره باشد.

اگر ما توانایی خود را برای خلق ایده‌ها افزایش دهیم، آنگاه قابلیت خود را برای انجام تمامی این کارها ارتقا داده‌ایم. این کتاب می‌خواهد به ما کمک کند قابلیت خودمان را بالا ببریم و بتوانیم آن چیزی که می‌خواهیم را به دست بیاوریم.

ایده‌های نو، ایده‌های روشن، ایده‌های بزرگ، ایده‌های متفاوت همه به سراغ شما می‌آیند اگر بتوانید بر اساس دستورات این کتاب عمل کنید. نویسنده تکنیک‌ها و رویکردهای گوناگونی را برای بهبود توانایی افراد در خلق ایده‌ها در زمان طولانی امتحان کرده‌ است اما آنچه در این کتاب آورده است مؤثرترین ایده‌ها است.

خواندن کتاب جادوی ایده های بزرگ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام کسانی که به دنبال موفقیت‌ بیشتر در کسب‌وکارشان هستند پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب جادوی ایده های بزرگ

قبل از این که به تکنیک‌ها و رویکردهایی که می‌توانید برای استخراج ایده‌ها به کار ببرید نگاهی بیندازید، باید یک سؤال از شما بپرسم.

در طول سالها برگزاری سمینارهای آموزشی خلق ایده‌ها با هزاران نماینده ملاقات کرده‌ام. همانطور که انتظار دارید، بعضی از مردم در خلق ایده‌ها خیلی توانا نیستند و برخی دیگر برعکس. بسیاری از افراد در خلق ایده‌ها خلاقیت زیادی دارند و افراد اندکی در انجام این کار توانایی فوق‌العاده‌ای دارند. من به کرات از خودم پرسیده‌ام چه تفاوتی می‌کند؟ چرا برخی از ما در خلق ایده‌هایی که تکنیکهایی یکسان برایشان فراگرفته‌ایم و تمرین کرده‌ایم، تواناتر هستیم.

با یک مثال از زندگی واقعی، نتیجه من به بهترین نحو توصیف می‌شود. بسیاری از آموزش‌های من مربوط به کارآموزان بازرگانی در خلق ایده برای شروع حرفه جدید بوده است. یکبار، یک سمینار آموزشی در یکی از مناطق روستایی انگلستان ـ در شهر کوچکی که مردم زیادی از بیکاری رنج می‌بردند و بزرگترین کارفرمای آنجا خیلی‌ها را از کار بیکار کرده بود ـ برگزار کردم. دو تن از نمایندگان با هم به کلاس آمده بودند. هر دو آنها برای یک رئیس کار می‌کردند ـ که به دلیل مازاد نیرو، کارگران را اخراج کرده بود ـ و هر دو انباردار یک بخش از کارگاه بودند. هر دو بالای پنجاه سال داشتند و به مدت بیست و پنج سال برای این رئیس کار کرده بودند. آنها در بخشی از انگلستان که فرهنگ غنی و سنتی داشت، زندگی کرده و بزرگ شده بودند ـ جایی که خانواده‌ها برای نسلها زندگی می‌کردند و حتی امروز زمانی که یک خانواده از منزلی به منزل دیگر اسباب‌کشی می‌کند، همه متوجه می‌شوند ـ همچنین این مردها مهارتهای یکسان، سابقه کاری مشابه، محیط زندگی، سن برابر و تجربه یکسانی داشتند. ولی یکی از آنها قرار بود ایده‌ای بیندیشد که برایش جالب باشد و در بازار تجارت نیز جواب دهد، در حالی که دیگری باقی‌مانده عمرش را به تماشای برنامه‌های روزمره تلویزیون می‌پرداخت. آنگاه از خودم پرسیدم چه تفاوتی بین آنها وجود دارد؟ چرا یکی از آنها قادر به ارائه طرحی کوچک برای شروع حرفه جدید در یک منطقه کم‌درآمد با به‌کارگیری منابع سرمایه اندک بود، در حالی که هیچ تجربه‌ای در این زمینه نداشت؟

پاسخ در حرفهایشان موجود بود. شخصی که در خلق ایده‌های کاری تا آن حد توانا بود، گفت: «کار خوبی بود، ولی مانند اغلب مردم باید هرازگاهی به حرفه دیگری هم فکر می‌کردم، در حالی که هرگز موفق به این کار نشدم! شاید اخراج از کار (به خاطر مازاد نیرو) چیز خوبی باشد، شاید این فرصتی است برای من تا کار دیگری انجام دهم و کاری را که بیشتر دوست دارم پیدا کنم، کاری هیجان‌انگیزتر و باطراوت‌تر.» اما همکار او که به نظر می‌رسید قادر نیست ایده شغلی باارزشی ارائه کند گفت: «می‌دانم که دیگر شانسی ندارم...» هر دو این افراد در مورد یک چیز صحبت می‌کردند. هر دو در مورد واقعیت اخراج از کار حرف می‌زدند. فرق آنها در نوع نگرش و چگونگی دیدشان به مسئله بود.

از سالها پیش به این نتیجه رسیده‌ام که توانایی شما در خلق ایده‌ها متفاوت است. فاکتورهای مورد انتظار من چیزهای معمولی و رایج مانند تحصیلات یا سن یا منابع نیست. نظر من نوع نگرش است.