کتاب یک سرزمین موعود

کتاب یک سرزمین موعود نوشتۀ باراک اوباما و ترجمۀ پوریا حسنی و زهرا نوربخش و امید عشریه و سعید نیک‌روز و مهدی سجودی مقدم است. این کتاب را انتشارات مهراندیش منتشر کرده است.

درباره کتاب یک سرزمین موعود

یک سرزمین موعود چهارمین اثر باراک اوباماست. او در این کتاب، با جزئیات و بسیار موشکافانه، مسائل مهمی را مورد بررسی قرار داده است؛ از حضور به‌عنوان سناتوری جوان در مجلسِ سنای آمریکا تا روزهای اول در کاخ سفید، حقوق سیاه‌پوستان و رنگین‌پوستان، بهار عربی و منازعۀ اعراب و اسرائیل، بحران مالی آمریکا و اروپا، تغییرات اقلیمی، انتخابات ۸۸ و وقایع ایران و «عملیات نیزۀ نپتون»، کشتن اسامه بن لادن. فرید زکریا، تحلیل‌گر و نظریه‌پرداز سیاسی، این کتاب را بهترین کتاب خاطرات که توسط یک رئیس‌جمهور نوشته شده، دانسته است.

یک سرزمین موعود نقدهای مثبت بسیاری در نیویورک‌تایمز، واشنگتن‌پست و گاردین دریافت کرد و رکورد فروش کتاب همسر خود یعنی شدن را در روز اول شکست. نیویورک‌تایمز دو ماه قبل از انتشار این کتاب تضمین داد که یک سرزمین موعود بیشترین فروش را در میان تمامی کتاب‌ها در سال ۲۰۲۰ خواهد داشت. بر اساس وعدۀ اوباما جلد دوم این کتاب به‌زودی منتشر خواهد شد. یک سرزمین موعود بسیار فراتر از یک کتاب سیاسی است.

اوباما در این کتاب به‌تفصیل از همۀ وقایع نخستین دورۀ ریاست‌جمهوری‌اش صحبت می‌کند؛ کارزار متفاوت انتخاباتی، وقایع داخلی کاخ سفید و اتاق بیضی، بحران گستردۀ اقتصادی آمریکا، عراق، انقلاب ایران، انرژی هسته‌ای، جنبش سبز، چین، روسیه و دیدار با پوتین، فاجعۀ زیست‌محیطی نشت نفت، بهار عربی، لیبی و سرنگونی معمر قذافی، مصر و سرنگونی حسنی مبارک، افغانستان،‌القاعده و همچنین شرح جزئیات کشتن اُسامه بن لادن در پاکستان.

درعین‌حال اوباما در این کتاب تلاش می‌کند جایگاه برابر سیاه‌پوستان و رنگین‌پوستان جامعۀ آمریکا و شکستن حدومرزهای نژادپرستانه را با نگاهی عملگرا و روشن یادآوری و گواهی کند.

بازنگری و شرح نقش آمریکا در دوران پس از جنگ جهانی دوم و جنگ سرد نیز در این کتاب حائز اهمیت است: آمریکا در هفت دهۀ گذشته جایگاه سلطه‌گرایانه‌ای در صحنۀ جهانی داشته است. در پی جنگ جهانی دوم، درحالی‌که بقیۀ جهان یا فقیر شدند و یا تبدیل به تلی از آوار شدند، ما در ایجاد یک سیستم به‌هم‌پیوستۀ ابتکارات، معاهدات و نهادهای جدید پیش‌قدم شدیم … انگیزه‌های ما برای ساخت چنین فضایی، فداکارانه نبوده است. فراتر از کمک برای حصول اطمینان از امنیت خودمان، (چنین سیستم و فضایی) باعث شد تا بازارهای آزاد برای فروش محصولات ما فراهم شود، خطوط دریایی برای کشتی‌های ما در دسترس باشد و روند ثابتِ انتقالِ نفت برای کارخانه‌ها و اتومبیل‌های ما حفظ شود. … ما در امور کشورهای دیگر دخالت می‌کردیم و این کار گاهی اوقات نتایج فاجعه‌باری داشت. اقدامات ما غالباً با آرمان‌های دموکراسی، تعیین سرنوشت و حقوق بشر که خود را مظهر آن‌ها می‌دانستیم، مغایرت داشت.»

خواندن کتاب یک سرزمین موعود را به چه کسی پیشنهاد می کنیم؟

علاقه‌مندان به داستان‌های سیاسی می‌توانند از خواندن این کتاب لذت ببرند.

درباره باراک حسین اوباما

باراک حسین اوباما دوم، زادۀ ۱۹۶۱، وکیل، سناتور و چهل و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا طی دو دورۀ چهارساله است. او لیسانس علوم سیاسی با گرایش روابط بین‌الملل از دانشگاه کلمبیا و فوق دکترای حقوق اساسی از دانشکدۀ حقوق هاروارد را دارد. اوباما پس از فارغ‌التحصیلی به شیکاگو بازگشت و کارش به‌عنوان وکیل حقوق مدنی را آغاز کرد و از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴ به تدریس دروس حقوق اساسی در دانشگاه شیکاگو پرداخت.

او در ۴ ژانویه ۲۰۰۵ پس از پیتر فیتزجرالد وارد سنا شد و در ۲۰ ژانویه ۲۰۰۹ با شعار «امید و پایان جنگ» به‌عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده انتخاب شد. باراک اوباما مرد سال ۲۰۰۸ در مجلۀ تایم و برندۀ جایزۀ صلح نوبل در سال ۲۰۰۹ برای «تلاش فوق‌العاده در تقویت دیپلماسی بین‌المللی و ترغیب به همکاری میان جوامع» است.

بخش‌هایی از کتاب یک سرزمین موعود

آن موقع بود که به خودم گفتم هنوز هم دوست دارم به خودم بگویم سازمان‌دهی اجتماعی را به این دلیل ترک کردم که می‌دیدم سرعت کاری که انجام می‌دهم، بسیار کم است، بسیار محدود است و با نیازهای کسانی که آرزو می‌کردم به آن‌ها خدمت کنم، مطابقت نداشت. یک مرکز محلی آموزش کار نمی‌تواند هیچ‌چیز را برای هزاران کارگرِ فولاد که بر اثر تعطیلی کارخانه از کار بیکار شده‌اند، جبران کند. یک فوق‌برنامۀ بعد از مدرسه نمی‌تواند جبرانی برای کمبودهایِ ریشه‌ای یا بچه‌هایی که پدر و مادرشان، هر دو، مجبور هستند کار کنند و به‌ناچار پیشِ پدربزرگ و مادربزرگِ خود بزرگ می‌شوند، باشد. در هر مسئله‌ای، به نظر می‌رسید که ما به شخصی - سیاست‌مدار، بروکرات و یا یک مدیرعامل وابسته - برمی‌خوردیم که قدرت بهتر کردن اوضاع را داشت، اما این کار را انجام نداده بود و زمانی که امتیازاتی از آن‌ها می‌گرفتیم، اغلب آن امتیازات بسیار کوچک و دیرهنگام بود. قدرت شکل‌دادن به بودجه‌ها و هدایت سیاست‌گذاری‌ها همان چیزی بود که ما به آن نیاز داشتیم و آن قدرت در جایی دیگر نهفته بود.

علاوه بر این، متوجه شدم فقط دو سال قبل از ورودِ من، جنبشی برای تغییر در شیکاگو وجود داشت، جنبشی که هم سیاسی و هم اجتماعی بود یک جریان سریع و ژرف که من نتوانستم کاملاً قدرِ آن را بدانم، زیرا که مطابق تئوری‌هایم نبود. جنبشی که هارولد واشینگتن را به‌عنوان اولین شهردار سیاه‌پوست شهر انتخاب کند.

به‌مانند امری خلق‌الساعه بود، یک کارزار مردمی سیاسی که تابه‌حال چیزی از سیاست مدرن به خود ندیده بود. گروه کوچکی از فعالان سیاه‌پوست و رهبران حوزۀ کسب‌وکار که از تعصب‌های دیرینه و نابرابری‌های تقسیم‌بندی‌شده‌ترین شهر بزرگ به ستوه آمده بودند و تصمیم گرفته بودند تا رکورد رأی‌دهندگان را به نام خود ثبت کنند و سپس یک نمایندۀ مستقل کنگره با استعدادهای شگرف، اما جاه‌طلبی‌های محدود، را برای پست دولتی‌ای که خیلی دور از دسترس به نظر می‌رسید، آماده کنند.