کتاب از اون روزا که عکسا

کتاب از اون روزا که عکسا نوشته منصور ضابطیان است. کتاب از اون روزا که عکسا را نشر مون منتشر کرده است و در آن ترانه و تصویر با هم معنایی خاطره‌انگیز را روایت می‌کنند.

درباره کتاب از اون روزا که عکسا

اگر از سروده‌های زرتشت و بعدتر منظومه‌هایی چون «یادگار زریران« و «درخت آسوریک» صرف نظر کنیم و به اشعار فارسی میانه کاری نداشته باشیم، شعر کلاسیک ایران را می‌توان صاحب قدمتی هزار و صد ساله دانست. از همان زمان که به حمایت امیران سامانی سرایش اشعار به فارسی دری گسترش پیدا کرد و سده به سده آمد تا عصر ما که شعر شکلی نو یافت و رنگ زمانۀ خود را گرفت. چه در آن سال‌ها که رودکی بزرگ و فردوسی نام‌آور واژگان پارسی را می‌ساختند و می‌پرداختند و چه امروز که ما میراث داران زبان آنان در شعر شاملو و فروغ و اخوان ثالث هستیم، تصویر جزئی جدانشدنی از شعر فارسی بوده است.

حالا جلوتر بیاییم... طبیعی است که ترانۀ ایرانی که خودش میراث دار شعر فارسی است، مملو از تصاویر بدیعی باشد که در ذهن شنونده بماند و چون آلبوم عکسی پیش روی او گشوده شود. موسیقی ایرانی در دوران پس از مشروطیت به یمن تصانیف متقدمین و ترانه‌های متأخرین توانست تأثیرات اجتماعی، سیاسی، عاطفی و... گوناگونی را بر جامعۀ ایرانی بگذارد و در این میان سروده‌های تصنیف پردازان و ترانه سرایان نه در گوش ایرانیان که چون عکسی در حافظۀ تصویری آنان جا خوش کرد.

کتابی که پیش رو دارید نه یک کتاب محققانه که بیشتر یک جستوجوی شخصی بازیگوشانه در میان صد‌ها ترانه است. نویسنده از دل ترانه‌های ارزشمند و خاطر‌ه‌انگیز و از دل ترانه‌های مختلف (عمدتا البته در مواردی هم ترانه‌های تا حدی سبک) تصویر‌هایی را بیرون کشید‌ه است که صرف نظر از جایگاهشان در آغاز یا میانۀ آن ترانه، به عنوان یک عکس هویتی مستقل دارند من در این کتاب درست مثل عکاسی عمل کرد‌ه‌ است که دوربین به دست در باغی پر از گل پرسه می‌زند و در کار شکار زیباترین عکس‌هاست. آنچه از این عکاسی باقی می‌ماند شاید تصویری کلی از باغ ارائه ندهد اما حاصلش عکس‌هایی است که خود به تن‌هایی زیبا و رنگارنگاند. در این کتاب سعی کرد‌ه است تنوعی از ترانه‌ها و تصنیف‌های دوران مختلف را در نظر داشته باشم، اما طبیعی است که بیشترین سهم از این عکس‌های موزیکال از دورانی باشد که ترانۀ نوین ایرانی شکل گرفته و طبیعی‌تر اینکه ترانه سرایان آن دوره سهم بیشتری از کتاب داشته باشند. نام کتاب را از دل یکی از زیباترین ترانه‌های اردلان سرفراز استاد مسلم ترانه بیرون کشیده شده است. عکس‌های استفاده شده جنبۀ تزیینی داشته و هدف از استفادۀ آن‌ها صرافا کمک به حال و هوای موردنظر کتاب است. عکس‌های کتاب در پیوند کلام و تصویر است و عمدتا چهرۀ شهروندان دهۀ چهل و پنجاه را به نمایش گذاشته است. در حین تورق و مطالعۀ این کتاب، خود را از قید خاطره‌های موسیقایی‌تان ر‌ها کنید و تصور کنید که دارید آلبوم عکسی را برای نخستین بار ورق می‌زنید که هر صفحۀ آن در جایی و در حالی ثبت شده است.

خواندن کتاب از اون روزا که عکسا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان هب عکس و ترانه پیشنهاد می‌کنیم.