نظرات کاربران درباره کتاب شیر و خورشید، راه و رسم دنیا

یادداشت‌های سفر دو تا دوست سوییسی که روی ماشینشون نوشته‌اند: «گرچه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید / هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور» برای اون‌هایی که به اندازه کافی حوصله داشته باشن، حرف‌های تازه زیادی داره. یادداشت‌هاش رو مثل جریان سفرشون آروم و با طمأنینه ‌نوشته و باید با همون ریتم خونده بشه. کتاب پر از توصیف‌ها و تشبیهات زیبا و تحلیل‌های متفاوته. اگر براتون جالبه که در شهرها و محله‌های ۷۰ سال پیش بچرخید و ببینید نان ارمنی و شراب سفید چه جایگاهی دارند، رنگ آبی ایرانی چطور از آبی یونانی و آبی بالکان زنده‌تر دیده می‌شه، چرا فکر می‌کنه گرسنگان در ایران مهربون‌تر از سوییس هستند؟ کردها چطور همیشه در برابر ظلم دولت مرکزی طغیان کرده‌اند یا زندگی در ایران چطور به چشم نویسنده سوییسی در همه جا جاریه جوری که می‌گه: «ما پیشگامان فلسفه پوچی هستیم ولی اینجا پوچی معنایی نداره»، از کنار این سفرنامه ساده رد نشید. نسخه صوتیش با صدای منصور ضابطیان شیرین‌تر هم هست.

کتاب اصلا کشش نداره و خیلی زود خستتون میکنه

یه توضیحی انتشارات یا طاقچه راجب تعداد صفحه کتاب بده سایت نوشته ۱۴۰ صفحه طاقچه نوشته ۷۶ صفحه چرا تعداد صفحه نسخه الکترونیک کمتره؟🤔

اصلا جمله بندی درستی هم حتی نداره

خوب بود ولی متاسفانه ترجمه جالبی نداشت.

کتاب خوبی بود، ماجراهای جالبی این دو دوست پشت سر میذارن.