نظرات کاربران درباره کتاب ترس و لرز

کیرکگور پدر اگزیستانسیالیسم هست به نوعی و این کتاب به نظر خودش بهترین اثرشه، البته می‌شه گفت معروف‌ترین اثرش هم هست. کیرکگور می‌خواسته نامزدی‌ش رو به هم بزنه و در پی اون تاملاتی کرده که شده این کتاب، برای همین کتاب خیلی ملموس از آب در اومده خصوصا اگر عشق رو تجربه کرده باشین. کتاب هرچند فلسفی هست ولی به هیچ‌وجه سخت‌خوان، گنگ و نامفهوم نیست.(از اصطلاحات فلسفی خیلی خیلی کم استفاده شده و نثر کتاب به ادبیات نزدیک‌تره تا فلسفه) فقط شاید توی مقدمهٔ مترجم اذیت بشین که با قدری فکر کردن و آهسته خوندن درست می‌شه. تم اصلی بررسی داستان ابراهیم و قربانی کردن فرزندشه. به بهانهٔ این داستان کیرکگور دربارهٔ رابطهٔ انسان با جهان، زندگی و... تاملات دقیق و لطیفی کرده که بسیار خوندنیه. چون ما با واسطهٔ کامو، سارتر و... تحت تاثیر اندیشه‌های کیرکگور هستیم.

کی‌یرکگور در این کتاب برای تبیین این نگرش خود که «ایمانِ حقیقی چیزی کاملا فردی و درون‌‌بود است و همچنین غیرقابل وساطت» به سراغ داستان ابراهیم رفته و ماجرای قربانی کردن اسحاق(اسماعیل) را بازاندیشی کرده است. پیام و هدف کلی کتاب را می‌توان این‌گونه خواند که: ۱- ایمان راستین ابراهیم به علت خارج شدن او از چهارچوب عرفی اخلاق در پرتو اضطراب، پریشانی و پارادوکس بود که او را به‌عنوان یک جزء در مقابل کل(یا اخلاق) بزرگ‌تر و فراتر برد! تحلیل کلیدواژه‌ها : او پیش از اینکه یک قهرمان، انسانِ برتر یا پیامبر باشد، یک انسان است. انسانی که مانند دیگران درگیر کشمکش‌های درونی‌ست؛ یکی از این احوالات «اضطراب» است. پارادوکس رفتار او در این است که او همزمان هم عاشق اسحاق است و هم در مقام کسی که او را قربانی خواهد کرد[همان حرکت ترک نامتناهی]؛ قربانی برای خدایی که عاشق او نیز هست! و همین‌جاست که پریشانی و اضطراب‌ها سراغش می‌آیند و این تنها [حرکت] ایمان است که می‌تواند پاسخ این پارادوکس ویران‌کننده باشد! و باید این را نیز اضافه کرد که او در این میان نمی‌تواند هیچ توضیحی برای اطرافیان خود داشته باشد چون اساساً چیزی برای گفتن وجود ندارد جز یک چیز، که آن هم ناگفتنی است! اگر بخواهیم در یک جمله بگوئیم که کی‌یرکگور چه می‌گوید، این است که : « تمام قدرت ایمان به چیزی، در بی‌خبری از آن است(اما باز، با این حال، ایمان داشتن به آن است).» کتاب در بعضی جاها واقعا بی‌خود و بی‌جهت کشش داده شده است، نقدهای زیادی می‌توان به این نگرش ابراهیم‌وار از ایمان داشت که در این خلاصه نمی‌گنجد! درکل کتاب مهمی‌ست.