نیکوس کازانتزاکیس
نیکوس کازانتزاکیس (۱۹۵۷- ۱۸۸۳) نویسنده برجسته یونانی است. او در جزیره کرت و تحت فرمانروایی عثمانی به دنیا آمد و در زمان مبارزه‌ها و شورش مردم یونان علیه عثمانی برای استقلال، رشد یافت. این نویسنده یونانی، پس از آموزش‌های ابتدایی در یک مدرسه کاتولیک، در رشته حقوق دانشگاه آتن تحصیل کرد و در دولت یونان سمت‌های گوناگونی را به دست آورد و مهمترین آنها وزارت فرهنگ این کشور بود. او همچنین مطالعه در رشته فلسفه در دانشگاه سوربن پاریس را ادامه داد و مطالعاتش درباره فلسفه و اندیشه‌های نیچه (فیلسوف آلمانی) را تکمیل کرد.
«زوربای یونانی» نخستین و مشهورترین اثر کانتزاکیس به شمار می‌رود و ساخت فیلمی بر اساس همین فیلم چند سال پس از مرگش بود که موجب شهرت جهانی وی شد. داستان این رمان، درباره جوانی است که در سفرش با فردی به نام زوربا آشنا می‌شود و در جریان داستان و هم‌نشینی با او، به گونه‌ای شهود و خودشناسی دست می‌یابد. بسیاری باور دارند این نیاز در درک خویشتن، همان نیروی محرکه خود کازانتزاکیس، در خلق آثارش است.
از دیگر آثار کازانتزاکیس می‌توان به رمان‌های «مسیح بازمصلوب» و «آخرین وسوسه مسیح» و چندین نمایشنامه و سفرنامه اشاره کرد.
کازانتزاکیس، یکی از آن دسته نویسندگانی است که بارها به عنوان نامزد دریافت جایزه نوبل، مطرح شده، اما هیچگاه آن را از آن خود نکرده است. در سال ۱۹۵۷، او با اختلاف یک رای، جایزه نوبل را به آلبر کامو باخت. کامو بعدها گفته بود، کازانتزاکیس، صدها بار بیشتر از او شایسته این جایزه بوده است.
کازانتزاکیس در آخرین سال‌های زندگی‌اش به گونه‌ای سرطان خون دچار شد. او در بازگشت از واپسین سفرش به چین و ژاپن دچار ناراحتی شد. او را به بیمارستانی در فرایبورگ آلمان منتقل کردند و در همانجا درگذشت.
او را در بیرون دیوار شهر هراکلیون یونان به خاک سپردند. زیرا کلیسای ارتودوکس، اجازه دفن او در قبرستان اصلی شهر را نداد.
بر سنگ قبر او نوشته شده است: نه آرزویی دارم، نه می‌ترسم، من آزادم.
