کتاب زندگی پنهان نویسنده‌ ها

زندگی پنهان نویسنده‌ ها اثری از گیوم موسو است که با ترجمه آریا نوری به چاپ رسیده است. این کتاب داستان زندگی نیتن فاول نویسنده معروفی را می‌گوید که به یکباره از دنیای نویسندگی خداحافظی می‌کند.

درباره کتاب زندگی پنهان نویسنده‌ ها

نیتن فاول بعد از نوشتن سه رمان موفق  در سال ۱۹۹۹ اعلام می‌کندکه از کار نویسندگی کناره‌گیری کرده است. او برای زندگی به یک جزیزه دورافتاده به اسم بومون می‌‌رود. جزیره‌ای در دریای مدیترانه.

 خبری از نیتن فاول نیست اما رمان‌هایش همچنان طرفدار دارند تا این که خبرنگاری به اسم ماتیلد مانی برای پرده برداشتن از راز نیتن به بومون میرود. همزمان با ورد ماتیلد به جزیره جسد زنی که به درختی کهن میخ شده است، پیدا می‌شود و مقامات قضایی و پلیس راه‌های ورود به جزیره را می‌بندند.

 خواندن کتاب زندگی پنهان نویسنده‌ ها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به ادبیات داستانی به ویزه داستانی با موضوع نویسندگی.

 درباره گیوم موسو

گیوم موسو متولد ۱۹۷۴ در فرانسه است. او از کودکی به نوشتن و نمایش علاقه‌مند بود و خیلی زود نوشتن را آغاز کرد. او در نوزده سالگی به امریکا سفر کرد و بعد از یک اقامت چند ماهه به کشورش بازگشت در حالی که در سرش ایده‌های زیادی داشت شروع به نوشتن کرد. او در سال ۲۰۰۳ تصادف شدیدی کرد که همین تصادف مبنای نگارش رمان بعدی او با نام «و بعد» شد. این رمان بیشتر از یک میلیون فروش در کشور فرانسه داشت.

بخشی از کتاب زندگی پنهان نویسنده‌ ها

خورشید هنوز بالا نیامده بود. نیتن، درحالی‌که سگش او را همراهی می‌کرد، از پله‌ها پایین آمد. باقیمانده‌های غذای شب قبل هنوز هم روی میز سالن غذاخوری بود. سرش سنگین بود و افکارش به‌هم‌ریخته. شروع کرد به مرتب کردن میز. کارش که تمام شد، صبحانهٔ برونکو را داد و برای خودش یک لیوان قهوهٔ غلیظ ریخت.

باتوجه‌به شبی که سپری کرده بود، دلش می‌خواست با سرنگ به خودش قهوه تزریق کند تا ذهنش به‌طور کامل سر جا بیاید. لیوان داغ قهوه دستش را می‌سوزاند. وارد تراس شد. هوا سرد بود، نور خورشید کم‌کم مسیر خود را به‌سمت زمین باز می‌کرد. هوا خشک و سرد بود. باد شمالی تمام طول شب وزیده بود. احساس می‌کرد ظرف چند ساعت، تابستان به زمستان تبدیل شده بود. زیپ پلیورش را بالا کشید و روی یک صندلی در گوشهٔ تراس نشست. چشمش به پرندهٔ کوچکی افتاد که برای در امان ماندن از باد سرد، به تراس او پناه آورده بود. سعی می‌کرد چیزهایی را که ماتیلد برایش تعریف کرده بود، در ذهنش مرتب کند.

بنابراین یک نفر ساکن آلاباما که دوربینی قدیمی را خریده بود، با ماتیلد تماس گرفته بود. دو گردشگر فرانسوی در سال ۲۰۰۰ دوربین را گم کرده بودند و پانزده سال بعد، همان دوربین، از تایلند سر درآورده بود. در آن دوربین عکس‌هایی بود که به گفتهٔ ماتیلد، خبر از یک حادثهٔ تلخ می‌داد. زمانی‌که ماتیلد برای نفس تازه کردن توقف کرده بود، نیتن پرسیده بود:

خب بعدش چی شد؟

ماتیلد نگاهی دقیق به او انداخته و گفته بود:

برای امشب قرار نیست بیشتر از این بهتون بگم. بقیهٔ داستان می‌مونه برای فردا. اصلاً چطوره همدیگه رو فردا بعدازظهر توی خلیج کاج‌ها ببینیم؟

نیتن در ابتدا گمان کرده بود که زن جوان شوخی می‌کند. اما ماتیلد نوشیدنی‌اش را به اتمام رسانده و از جایش بلند شده بود.

من رو مسخره کردین؟