دانلود و خرید کتاب اختناق ایران

کتاب اختناق ایران اثری از مورگان شوستر با ترجمه حسن افشار است. این کتاب به قصه دیپلماسی اروپایی و دسیسه‌بازی شرقی می‌پردازد که باعث سلب حقوق ملی دوازده میلیون مسلمان شد.

درباره کتاب اختناق ایران

اختناق ایران اثری از مورگان شوستر با ترجمه حسن افشار است. این کتاب درباره قصه دیپلماسی اروپایی و دسیسه‌بازی شرقی است که باعث سلب حقوق ملی دوازده میلیون مسلمان شد. مورگان شوستر در سال ۱۹۱۱ سمت خزانه‌دار کل را در ایران بر عهده گرفت. حضور او و اقدامات اصلاحی که انجام داد، مخالفت روسیه و انگلستان را برانگیخت و دولت روسیه ایران را به حمله نظامی تهدید کرد. در حقیقت خروج شوستر از ایران، یکی از موارد اصلی اولتیماتوم روسیه بود. 

مورگان شوستر بلافاصله بعد از بازگشت از ایران، خاطراتش از کار در ایران را که هشت ماه طول کشید، در کتاب اختناق ایران نوشت. این کتاب بعدا یکی از منابع اصلی تاریخی مرتبط با مشروطه شناخته شد. 

او کتاب را با توضیح وضع سیاسی ایران آغاز می‌کند و از سال‌های پیش از مشروطه آغاز می‌کند تا به زمان حضور خود در ایران می‌رسد. این کتاب همچنین پیوست‌هایی از قبیل متن قانون اساسی، قرارداد ۱۹۰۷ روسیه و انگلیس، مقاله شوستر در تایمز لندن در انتقاد از سیاست روسیه و انگلیس، نامه‌نگاری‌های شوستر و سفیر بریتانیا در تهران و... را هم دارد.

کتاب اختناق ایران را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

اختناق ایران برای تمام علاقه‌مندان به مطالعه کتاب‌های تاریخی و تاریخ معاصر ایران جذاب است. 

درباره مورگان شوستر 

ویلیام مورگان شوستر (William Morgan Shuster) ‏۲۳ فوریه ۱۸۷۷ در واشینگتن متولد شد و ۲۶ مه ۱۹۶۰ در نیویورک درگذشت. او حقوقدان، ناشر و کارشناس مالی اهل ایالات متحده آمریکا بود که در سال ۱۹۱۱ (زمان قاجاریان) برای اصلاح مالیه به عنوان خزانه‌دار کل به استخدام دولت ایران درآمد.

مورگان شوستر در سال ۱۸۹۹ به تشکیلات گمرک کوبا پیوست. در سال ۱۹۰۱ به فیلیپین رفت تا مسئول حقوق گمرکی آن کشور باشد و پنج سال بعد عضو هیئت عالی حاکم (آمریکایی) فیلیپین شد. چهار سال بعد از آن، وزیر ایران از آمریکا خواست تا کسی را برای اصلاح امور مالی به ایران بفرستد و ویلیام هاوارد تفت، شوستر را پیشنهاد کرد. او پس از اولتیماتوم روسیه به دولت ایران مبنی بر عزل وی و تهدید نظامی آن کشور، ناچار شد مأموریت خود را نیمه‌تمام رها کند و در ابتدای سال ۱۹۱۲ میلادی ایران را ترک کرد.

مورگان شوستر در سال‌های ۱۹۱۵ تا ۱۹۳۳ مدیرعامل موسسه انتشاراتی قرن بود و بعد از بازنشستگی مدیریت شرکت Appleton-Century Crofts Inc در نیویورک را بر عهده گرفت. 

بخشی از کتاب اختناق ایران

با وجود توفیق درخشان ملّیون در عزل و تبعید محمدعلی‌میرزا پس از بارها عدول از قول وقرار مراعات قانون اساسی و حقوق ملت، احتمال این‌که ایران بتواند همه مشکلاتش را پشت سر بگذارد و صاحب دولت باثبات و بسامانی شود بسیار ضعیف به نظر می‌رسید. این دولت باید هم احترام و حمایت اکثریت ملت را به دست می‌آورد و هم هر بهانه معقولی را برای مداخله قدرت‌های به‌اصطلاح دوست خود در امور داخلی‌اش از آن‌ها می‌گرفت، قدرت‌هایی که مدعی برخورداری از منافع ویژه در ایران بودند. مدیریت عمومی دولت در عهد شاهان گذشته ــ و مهم‌تر از همه ادارات مالی آن ــ به‌قدری آشفته و ورشکسته بود که ایران نه در خارج و نه در نزد مردم خود اعتبار نداشت و برای خروج از ورطه هرج ومرج و فساد اداری که گریبانگیرش شده بود نیاز به نهایت ازخودگذشتگی و میهن‌پرستی طبقات آگاهش داشت. مشکلات داخلی به‌تنهایی کافی بود تا امید موفقیت را کمابیش به صفر برساند. اما در کنار آن، دشمنی بی‌پرده دولت روس و بیمناکی به همان اندازه زیان‌آور دولت انگلیس هم که دست روس‌ها را در مانع‌تراشی علنی برای حکومت مشروطه باز می‌گذاشت جای خود را داشت. ازاین‌رو دولت مشروطه نوپا از همان ابتدا غیرعادی‌ترین و نامتعارف‌ترین روابط را با بعضی دولت‌های دیگر پیدا کرد و این روابط به دولت ایران، به‌رغم حق استقلالش، تحمیل شده بود.

در ایران هر حکومتی بر سر کار بود گرسنگان در ولایات باید مالیاتی را می‌پرداختند که دیناری از آن خرج خود ایشان نمی‌شد. اینان همیشه قربانی دزدان سرگردنه بودند، خواه به معنی حقیقی و خواه در معنای مجازی، یعنی مقامات دولتی که تقدیر بر سرنوشت آن‌ها مسلطشان کرده بود. مردم آگاهی زیادی نداشتند و تکالیفی را که مشروطیت بر دوش آن‌ها می‌گذاشت و مسئولیتی را که در دولت‌های آزاد مردم‌سالار به مردم سپرده می‌شود نمی‌دانستند. اما فوری‌ترین خطر این بود که تا می‌خواستند برای درک این مقولات آموزش ببینند کشور از دست رفته بود. بنابراین سنگین‌ترین مسئولیت را ایرانیان آگاه و روشنفکری داشتند که در این ۱۸ ماهِ بعد از برکناری شاه سابق به سمت‌های دارای قدرت و نفوذ در حکومت جدید رسیدند. ولی به طور طبیعی این جماعت نیز با پیروی از سنت پیشینیان‌شان مناصب خود را در وهلهٔ نخست خرج ترقی خویش کردند و سپرده‌ای برای تأمین منافع سپرده‌گذاران پنداشتند.

گفتیم که روس‌ها نیروهای زیادی به شمال ایران فرستاده بودند، اگرچه هر دو دولت روس و انگلیس اعلام کرده بودند هر زمان که دیگر نیازی به آن‌ها «برای حفظ حقوق و اموال بیگانگان از احتمال خطر» نباشد بی‌درنگ خارجشان می‌کنند.

از یک سو حضور این نیروها و از سوی دیگر آشوب‌های محلی که در ایران همیشه پیامد وقایع سیاسی از قبیل رویدادهای چهار سال گذشته این کشور بوده است مشکلات تازه و فزاینده‌ای برای دولت مشروطه به وجود آورد. در سپتامبر ۱۹۰۹/شهریور ۱۲۸۸ رحیم‌خان، راهزن مشهور، به شهر اردبیل در شمال ایران تاخت. روس‌ها این را بهانه کردند و سربازان بیش‌تری به ایران فرستادند و عقب‌نشینی موعود نیروهای خود را از قزوین به تعویق انداختند. دولت ایران ناچار شد مبالغ زیادی صرف تجهیز نیرو برای تعقیب او کند، ولی در ۲۴ ژانویه ۳/۱۹۱۰ بهمن ۱۲۸۸ او در محاصره این نیرو که فرماندهی‌اش را یفرم‌خان بر عهده داشت تنها راه فرار را عبور از مرز روسیه دید. دولت روس با تخلف آشکار از ماده ۱۴ عهدنامه ترکمانچای به او امان داد و رحیم‌خان در روسیه ماند تا ژانویهٔ ۱۹۱۱/دی ۱۲۸۹ که دوباره به تبریز برگشت و هزینه و مشکلات دیگری روی دست دولت مشروطه گذاشت.