کتاب خسیس

خسیس یکی از کمدی‌های مهجور مانده از کارلو گولدونی است و اسمی هم نام شاهکار مولیر دارد. نمایشی تک پرده‌ای که در سال ۱۷۵۶ نوشته شده و شخصیت اصلی آن دن آمبرجیو شباهت بسیاری به هاراگون شخصیت اصلی نمایشنامه مولیر دارد.

 درباره کتاب خسیس

دن آمبرجیو پیرمردی خسیس و مال دوست است که قصد دارد بیوه پسرش را  از خانه اخراج کند و جهزیه و مال و اموال او را بالا بکشد...

خواندن کتاب خسیس را به چه کسانی پیشنها می‌کنیم

همه علاقه‌مندان به نمایش‌نامه‌خوانی به ویژه دوست‌داران کمدی را به خواندن خسیس دعوت می‌کنیم.

درباره کارلو گولدونی

کارلو گولدونی درام‌نویس و نمایش‌نامه‌نویس ایتالیایی قرن هیجدهم است. امروز منتقدان هنری گولدونی را از بزرگ‌ترین نمایش‌نامه‌نویسان اروپا می‌دانند. تعدادی از آثار گولدونی در لیست بهترین نمایش‌نامه‌های کمدی جهان جای دارند. مشهورترین کمدی گولدونی، «نوکر دو ارباب» نام دارد که به زبان‌های گوناگون ترجمه و اجرا شده است.

بزرگ‌ترین تاثیر کارلو گولدونی بر تئاتر ایتالیا اصلاح کمدیا دلارته (تئاتر کمدی بداهه) بود. در دوره‌ای که کارلو گولدونی آثارش را می‌نوشت، کمدیا دلارته دیگر خلاقیتی نداشت و به تکرار و ابتذال افتاده بود. کارلو گولدونی اصلاح کمدیا دلارته را با جدیت دنبال کرد و به موفقیت‌هایی دست یافت.

او دریافته بود که بداهه‌گویی عامل اصلی سقوط کمدی است و تصمیم گرفت عادت بداهه‌گویی را از سر بازیگرها بیندازد؛ پس شروع به نوشتن متن برای کمدی کرد. در گام‌های بعدی او شخصیت‌های کلیشه‌ای و ماسک‌ها را در کمدی کمتر کرد و کمدی موقعیت،شخصیت و خلقیات را خلق کرد.

گولدونی معتقد بود نزدیکی زبان صحنه به گفتگوهای رایج میان مردم حسن کمدیا دلارته است. او سادگی و واقعی بودن را از بازیگرها می‌خواست. به این ترتیب، کمدیا دلارته ناگهان خود را در لباس جدیدی از قواعدی یافت که گولدونی برایش دوخته بود و به سادگی این شکل جدید را پذیرفت.

 بخشی از کتاب خسیس

فلیبرتو: (ناگهان زار می‌زند.) به شما التماس می‌کنم که به من رحم کنید.

یوجینا: خیله‌خب، باشه، بهتون رحم می‌کنم. خودتون رو جمع و جور کنید. قباحت داره.

فلیبرتو: بگذارید لبان من پیام قلب منو به قلب شما برسونه.

یوجینا: جناب کنت حد خودتونو رعایت کنید وگرنه...

(چکینو وارد می‌شود.)

چکینو: (با خودش) مطمئنم جناب کنت خوشش نمی‌آد. (رو به یوجینا) خانم، شوالیه کاستانزا برای دیدن شما اومدن.

یوجینا: بسیار خب. صندلی بیار. (چکینو صندلی می‌آورد.)

فلیبرتو: خانم من شما رو تنها می‌گذارم.

یوجینا: نه جناب کنت. اتفافاً بد نیست شما هم باشید.

فلیبرتو: چی از این بهتر؟

یوجینا: بشینید...

فلیبرتو: (می‌نشیند.) می‌دونید که در حضور دیگران یه کم معذبم.

چکینو: (با خودش) بین دو تا خروس با وجود یه مرغ هیچ‌وقت صلح و صفا نمی‌شه. (بیرون می‌رود.)

یوجینا: (با خودش) همچین بد نیست اگه هر دو تا شون رو با هم ببینم... تا ببینیم کی از میدون به در می‌ره.

شوالیه: (وارد می‌شود و احترام غرایی می‌کند.) زیباترین درودهایم برای شما.

یوجینا: خوش آمدید جناب شوالیه. بنشینید.

شوالیه: جناب کنت به شما هم سلام دارم.

فلیبرتو: بنده هم ارادت دارم. (برمی‌خیزد و به یوجینا نزدیک می‌شود.) خانم یوجینا بنده در بدو ورود فراموش کردم تعظیم بکنم. (و به تقلید از شوالیه تعظیم می‌کند.)

یوجینا: (آهسته به فلیبرتو) کسی از شما توقع تعظیم نداره.

فلیبرتو: (سر جایش برمی‌گردد. با خودش) صبر کن تا وقتش پیش بیاد. اون‌وقت میخو بکوبون.