کتاب تراس ـ روال عادی
۳٫۹
(۸)
خواندن نظراتمعرفی کتاب تراس ـ روال عادی
ژان کلود کرییر(۱۹۳۱- )، فیلمنامهنویس فرانسوی و سردبیر مجله «فمی» است.
ژان کلود کرییر از دهه ۶۰ تا امروز، همواره به عنوان یکی از بزرگترین فیلمنامهنویسان سینمای جهان مطرح بوده است.
او در کنار فیلمنامهنویسی، به شکلهای دیگر نوشتار هم روی آورده و در کارنامهاش چند رمان، نظریه، سفرنامه و نمایشنامه دیده میشود.
کرییر نوشتن برای تئاتر را از۱۹۶۷ آغاز کرد و یک دوره طلایی و طولانی همکاری با «پیتر بروک» را پشت سر گذاشت که منجر به نمایشنامهها و اقتباسهای متعددی چون «مجمع مرغان»، «تراژدی کارمن» و «مهابهاراتا» شد.
طنز گزنده، توجه به پوچیهای زندگی و نوعی سوءظن به صاحبان قدرت از جمله ویژگیهای آثار ژان کلود کرییر است.
«تراس» قصه جدایی یک زوج جوان امروزی است. کرییر در این نمایشنامه به مضمونی جهان شمول و معاصر میپردازد: عدم امکان تفاهم واقعی بین انسانها؛ این که هیچ کس درست نمیداند دنبال چیست و همه در حال فرار از وضعیتی شکست خورده و رسیدن به وضعیتی تازهاند، بیآنکه بدانند در این وضعیت تازه چه باید بکنند.
«روال عادی» ماجرای ملاقات خبرچین یک حکومت دیکتاتوری با کمیسر همان حکومت است. کمیسر، خبرچین را احضار کرده چون خود او را لو دادهاند. کرییر در این نمایشنامه به خوبی نشان میدهد که در جوامعی از این دست، گاهی عجیبترین و ترسناکترین چیزها به امری عادی و روزمره تبدیل میشود.
تکگوییهای کلاسیک برای زنان
کریس سالت
انواع مرغابی و سه نمایشنامهی دیگردیوید ممت
میسجولی و دو نمایشنامهی دیگراوگوست استریندبرگ
واتسلاواسلاومیر مروژک
شکار مرگآیرا لوین
جمجمهای در کانهمارامارتین مکدونا
دوازده قطعه کوتاهساموئل بکت
خدای دوزخ (نمایشنامه در سه پرده)سام شپرد
سوء قصدهایی به زندگی آن زنعلیاکبر علیزاد
سانست لیمیتدکورمک مککارتی
اولئانادیوید ممت
فلیکآنی بیکر
درخواست کارمیشل ویناور
وقتی ما مردگان سر برداریمهنریک ایبسن
غرب غمزدهمارتین مکدونا
شب در رستوران تاکهاسوالاس شان
پرتره یک زنمیشل ویناور
اثر پرتوهای گاما بر روی گل های همیشه بهار ساکنان کره ماهپل زیندل
ماراسادپیتر وایس
یکشنبه و زندگی خوب (دو نمایشنامه)میشل دویچ
حجم
۱۰۴٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۱
تعداد صفحهها
۱۷۹ صفحه
حجم
۱۰۴٫۳ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۱
تعداد صفحهها
۱۷۹ صفحه
قیمت:
۷۸,۰۰۰
۵۴,۶۰۰۳۰%
تومان
نظرات کاربران
ترجمه عالی اما دو نمایشنامه ضعیف..مخصوصا تراس که واقعا معلوم نبود نویسنده از این همه کش دادن یک موقعیت ساده چه چیزی رو مد نظر داشت
عالیه به خصوص روال عادی به وضوح معنی رو انتقال میده به خواننده