دانلود و خرید کتاب خانه دیکتاتور، کاخ یا گور غسان شربل ترجمه علی موسوی خلخالی
تصویر جلد کتاب خانه دیکتاتور، کاخ یا گور

کتاب خانه دیکتاتور، کاخ یا گور

معرفی کتاب خانه دیکتاتور، کاخ یا گور

غسان شربل، روزنامه‌نگار و نویسنده‌ای لبنانی است. حیات روزنامه‌نگاری‌اش را در روزنامه لبنانی «النهار» آغاز کرد بعد در «آژانس روزنامه‌نگاران فرانسه» و روزنامه «الشرق الاوسط» و مجله «الوسط» مشغول به کار شد. از سال ۲۰۰۴ رئیس تحریریه روزنامه «الحیات» و اکنون رئیس تحریریه روزنامه الشرق الاوسط است. در پوشش بعضی از حوادث عربی و بین‌المللی مشارکت داشته و سلسله مصاحبه‌هایی را با پشتیبانی شبکه‌های لبنانی و عربی با سیاستمداران عربی انجام داده است. آثاری همچون - جورج حاوی می‌گوید «جنگ و مقاومت و حزب»، خالد مشعل می‌گوید «جنبش حماس و آزادسازی فلسطین»،خاطرات اطلاعاتی امنیتی، ۲۰۰۷، لعنت کاخ، ۲۰۰۸ و اسرار جعبه سیاه، ۲۰۰۸ از او منتشر شده‌است. «خانه دیکتاتور، کاخ یا گور» ترجمه‌ای از کتاب «عراق از جنگ تا جنگ؛ صدام از اینجا عبور کرد» شربل است. این اثر یکی از معروف‌ترین آثار نویسنده و یکی از برجسته‌ترین کارهای انجام‌شده به صورت تاریخ شفاهی درباره عراق است. کتابی که بعد از انتشار هم بسیار مورد استناد تاریخ‌نویسان عراق قرار گرفت و هم در بسیاری از محافل عربی و بین‌المللی نقد و بررسی شد. از نکات برجسته این کتاب اشاراتی است که طرف‌های عراقیِ مصاحبه‌شونده درباره روابط ایران و عراق انجام داده‌اند که در نوع خود جالب هستند. این کتاب، مصاحبه با چهار مقام سابق عالی‌رتبه عراقی است که هر کدام از دیدگاه خود به توصیف تاریخ عراق در دوران مسئولیتشان پرداخته‌اند و تلاش دارد از چهار زاویه بر بخش‌هایی از دوران تاریک رژیم بعث و پس از آن نوری بتاباند و حقایقی را برملا کند. در مقدمه نویسنده می‌خوانید: تاریخ می‌گوید که هیچ‌وقت عادت نبوده که سرور بغداد بازنشسته شود. انتخاب‌های او محدود است: کاخ یا قبر. همواره باید آماده نبردهای ویرانگر باشد. اشتهای امپراتوری‌های پیرامونی آن فراوان بوده است. برای همین باید همیشه نسبت به اوضاع داخلی و خارجی‌اش هوشیار باشد. طعنه‌ها توطئه آمیزند، یا باید همانند سم مهلک باشند یا اینکه از پناهگاه‌های تاریک نجات یافته و خارج شوند. در این چارچوب صدام حسین فرزند مشروع این نهر ظالمانه است. صعودش به قدرت حتی تا قبضه مطلق آن طبیعی است و پایان حلق‌آویزشدنش در میان فریادهای انقلابی نیز طبیعی جلوه می‌کند.
بوخارین
۱۴۰۰/۰۶/۰۸

خلاصه بگم موضوع کتاب بسیار جذاب و گیراست ؛ بزرگترین ایراد کتاب ترجمه غیریکنواخت کتابه؛ بطوری که کاملا مشخصه چند نفر ترجمه‌اش کردن بعضی جاها این ترجمه ناهمگون درحین مطالعه واقعا ازار دهنده میشه.

قدرت ولیمه‌ای است که گرسنه‌ای بزرگ آن را می‌رباید و از تاریخ می‌خواهد که آن را التیام دهد. نه هم‌پیمان می‌شناسد و نه شریک. قدرت زنِ باهیبتِ پروزنه باارزشی است. یا تو او را می‌ربایی یا دیگران آن را می‌ربایند. و ولیمه درخور آن، خون‌های متراکم ریخته‌شده در زیر میزها و جسد رفقایی است که در بغداد یا پایتخت‌های دور بر زمین کوبیده می‌شوند. میانجی‌گران و پنددهندگان را به سخره می‌گیرد. توانایی همین توانایی است: یا کاخ یا گور.
غلام رضا حافظی
«عراق عادت ندارد که به دو مرد تکیه کند. ما کشوری فقط برای یک مرد هستیم.
بوخارین
رحم عادت عراقی‌ها نیست
بوخارین
همان روز البکر با حازم جواد، وزیر کشور تماس گرفت. از جوانی به اسم صدام حسین غضبناک و خشمگین بود. از لحنش این‌گونه برداشت می‌شد که به چیزی کمتر از زندانی‌شدنش راضی نمی‌شود، تازه اگر صحبت اخراج او از حزب در میان نباشد. جواد جوان تکریتی را صدا زد و از او درباره مشکل پرسید. روشن شد که صدام در تکریت در نزاع بر سر زمینی از کسانی حمایت می‌کند که باعث خشم بکر شده است. جواد به حل موضوع به شیوه‌ای که باب میل صدام نبود، اصرار کرد، میزان قدرتش به اندازه‌ای بود که به این عضو منضبط حزب اجازه رد نمی‌داد، پس قبول کرد و گفت: «موافقت می‌کنم فقط برای اینکه تو از من خواستی اما من قانع نیستم و مخالفم.» از جواد پرسیدم که آیا صدام با عملیات شکنجه در «کاخ النهایه» در سال ۱۹۶۳ ارتباطی داشت یا خیر، به‌ویژه زمانی که کمونیست‌ها را هدف قرار داده بودند. جواب داد: «صدام بعدا خون عراقی‌ها را ریخت و کشتارها به‌پا کرد. از آنجا که در حال حاضر برای حفظ امانت باید هر چیز که مرتبط با صدام باشد را بگویم، می‌گویم تا زمانی
غلام رضا حافظی
او عیدی امین نیست که با یک پیشنهاد چرب و نرم قانع شود که بازنشسته شود. لئوپولد سنگور نیست که کوتاه بیاید تا به مقاصدش نایل شود، شارل دوگل نیست که وقتی نتوانست تاریخ‌ساز شود، برای نوشتن آن زار بزند. از صندوق رای نیامده است تا با چند رای کنار برود یا در برابر نظرسنجی‌ها بلرزد. این بازی‌ها فقط برای آدم‌های عادی است
بوخارین
سرلشکر عصمت صابر که افسر شجاعی از نیروهای ویژه بود و قبلا هم با من کار کرده بود و سرلشکر بارق حاج حنطه هم بودند. این طرح بدشانسی آورد. و الا اگر موفق می‌شد حتما مردم با ارتش همراه می‌شدند. انتفاضه شد و ارتش به سراغ رویارویی با آنها رفت. حقیقت این است که واحدهای نظامی آماده بودند تا بغداد پیشروی کنند که در میان آنها واحدهایی از گارد جمهوری و نیروهای ویژه نیز بودند. - آیا از داخل گارد ریاست‌جمهوری هم تلاش‌هایی در این زمینه صورت گرفت؟ حالا لازم نیست وارد این موضوع شویم. - چرا بیشتر طرح‌ها قبل از اجرا فاش می‌شدند؟ عوامل متعددی دارد، اول از همه وجود سازمان نظارت امنیتی بر واحدهای نظامی بود. حکومت عراق اولویت خود را به امنیت خود می‌دهد و نظارت ویژه‌ای بر این موضوع دارد. به این معنا که شکاف‌های بسیاری به‌وجود
غلام رضا حافظی

حجم

۳۴۵٫۵ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۳۱۲ صفحه

حجم

۳۴۵٫۵ کیلوبایت

سال انتشار

۱۳۹۶

تعداد صفحه‌ها

۳۱۲ صفحه

قیمت:
۳۰,۰۰۰
تومان