کتاب نه حوا، نه آدم

«املی نوتوم» سیزدهم اوت ۱۹۶۷ در کوبۀ ژاپن متولد شد. به دنبال پدرش که دیپلماتی بلژیکی‌ست کودکی و نوجوانی‌اش را در ژاپن، چین، ایالات متحّده و... گذراند. در هفده‌سالگی به بلژیک بازگشت و در دانشگاه آزاد بروکسل لغت‌شناسی زبان لاتین خواند. در ۱۹۹۲، اولین رمانش، «بهداشت در آدم‌کُشی»، را منتشر کرد. این رمان با استقبال بی‌نظیری روبه‌رو شد و جوایز متعددی نظیر «رُنه‌فاله» و «آلن فورنیه» را به خود اختصاص داد. موفقیت در گام نخست باعث شد نوتوم به طور حرفه‌ای نویسندگی را پی بگیرد و به یکی از نویسندگان شاخص انتشارات «البن میشل» تبدیل شود. او اوت هر سال رمان جدیدی منتشر می‌کند. «نه حوا، نه آدم» شانزدهمین اثر اوست که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. داستان این رمان برگرفته از زندگی حقیقی نویسنده و بازگشت او به ژاپن در بزرگسالی‌ است. «نه حوا، نه آدم» در سال انتشارش کاندیدای جایزۀ «گنکور» و برندۀ جایزۀ «فلور» شد. در سال ۲۰۱۵ کارگردان بلژیکی، «استفان لیبرسکی» اقتباسی سینمایی از این رمان با عنوان «Tokyo Fiancée» ساخت که همچون خود رمان در سراسر دنیا با استقبال زیادی روبه‌رو شد.

بریده‌ای از کتاب:

سی‌اُم ژانویه ۱۹۸۹. دهمین روزی بود که در بزرگسالی در ژاپن به سر می‌بردم. از زمان چیزی که به آن بازگشت می‌گفتم، هر صبح، با کشیدن پرده‌ها آسمانی کاملا آبی می‌دیدم. وقتی سال‌ها در بلژیک با کشیدن پرده‌ها آسمانی گرفته و دلگیر را دیده بودم، مگر می‌شد از زمستان توکیو هیجان‌زده نشوم؟

در کافۀ خیابان اوموته ساندو به شاگردم پیوستم. درس آن روز دربارۀ آب‌وهوا بود. برای کسانی که هیچ حرفی برای گفتن ندارند صحبت دربارۀ آب‌وهوا موضوع مناسبی است و در ژاپن جزء گفت‌وگوهای اصلی و ضروری به حساب می‌آید.

در ژاپن اگر کسی را ببینید و با او از وضعیت آب‌وهوا صحبت نکنید به این معنی است که آداب معاشرت نمی‌دانید.