کتاب زیر پوست زندگی

کتاب زیر پوست زندگی (رازهایی از درون سینه‌ها از جادوی آشنایی، از قدرت عشق و از رنج تنها شدن) با عنوان اصلی fendre larmure نوشتهٔ آنا گاوالدا و ترجمهٔ شبنم سنگاری، توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است. این اثر مجموعه‌ای از داستان‌ها و روایت‌هایی است که به لایه‌های پنهان احساسات، روابط انسانی، عشق، تنهایی و جست‌وجوی معنا در زندگی روزمره می‌پردازد. نویسنده با نگاهی دقیق و جزئی‌نگر، شخصیت‌هایی را به تصویر می‌کشد که هر یک با دغدغه‌ها و زخم‌های خود، در تلاش برای یافتن جایگاهشان در جهان هستند. نسخه‌ٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب زیر پوست زندگی

کتاب زیر پوست زندگی اثری داستانی است که در قالب روایت‌های کوتاه و بلند، به زندگی شخصیت‌هایی می‌پردازد که هر یک با چالش‌ها و بحران‌های شخصی خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آنا گاوالدا در اکتاب زیر پوست زندگی، با زبانی صمیمانه و نگاهی موشکافانه، به سراغ موضوعاتی چون عشق، فقدان، دوستی، خانواده و تلاش برای بازسازی خود پس از شکست‌ها رفته است. 

ساختار کتاب زیر پوست زندگی به گونه‌ای است که هر داستان یا فصل، بخشی از یک پازل بزرگ‌تر را شکل می‌دهد و در مجموع تصویری چندلایه از تجربه‌های انسانی ارائه می‌دهد. فضای داستان‌ها عمدتاً در پاریس و حومهٔ آن می‌گذرد و شخصیت‌ها اغلب از طبقهٔ متوسط جامعه هستند که با دغدغه‌های روزمره و بحران‌های عاطفی مواجه‌اند. این کتاب با تمرکز بر جزئیات زندگی روزمره و احساسات درونی شخصیت‌ها، تلاش می‌کند تا نشان دهد زیر ظاهر عادی زندگی، چه رازها و دردهایی نهفته است.

خلاصه داستان زیر پوست زندگی

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان‌های کتاب زیر پوست زندگی حول محور شخصیت‌هایی شکل گرفته‌اند که هر یک درگیر نوعی تنهایی، جست‌وجوی عشق یا تلاش برای معنا بخشیدن به زندگی خود هستند. روایت اول با زنی آغاز می‌شود که درگیر روزمرگی، کار در فروشگاه حیوانات و روابطی است که اغلب به بن‌بست می‌رسند. او با دوستش «سامیا» به مهمانی‌ای می‌رود که در آن با مردی به نام آرسن آشنا می‌شود؛ گفت‌وگوهایشان دربارهٔ حیوانات، زندگی و شعر، به تدریج به رابطه‌ای عمیق‌تر منجر می‌شود. با این حال، شخصیت اصلی همواره با تردیدها و ترس‌هایش از صمیمیت و آسیب‌پذیری روبه‌رو است و حتی در لحظات خوشی، سایهٔ رنج و جدایی را احساس می‌کند. 

در بخش دیگری از کتاب، زنی بیوه با دو فرزند خردسال، پس از مرگ همسرش، تلاش می‌کند زندگی جدیدی را در آپارتمانی کوچک آغاز کند. او با زنی دیگر آشنا می‌شود و این آشنایی، فرصتی برای بازنگری در گذشته و مواجهه با زخم‌های قدیمی فراهم می‌آورد. روایت‌ها با جزئیات دقیق از احساسات، خاطرات و دغدغه‌های شخصیت‌ها پیش می‌روند و هرکدام بخشی از تجربهٔ زیستن، رنج، امید و بازسازی را به تصویر می‌کشند. کتاب زیر پوست زندگی با تمرکز بر لحظات کوچک و عادی زندگی، نشان می‌دهد که چگونه هر فرد، زیر پوست زندگی روزمره، داستانی پنهان و منحصر به فرد دارد.

چرا باید کتاب زیر پوست زندگی را بخوانیم؟

این کتاب با پرداختن به جزئیات زندگی روزمره و احساسات پنهان شخصیت‌ها، فرصتی برای همدلی با انسان‌هایی فراهم می‌کند که هر یک با چالش‌های خاص خود روبه‌رو هستند. روایت‌های کتاب زیر پوست زندگی به خواننده امکان می‌دهد تا با لایه‌های عمیق‌تر روابط انسانی، رنج‌های ناگفته و امیدهای خاموش آشنا شود. این اثر برای کسانی که به دنبال شناخت بهتر خود و دیگران هستند و دوست دارند از زاویه‌ای متفاوت به زندگی بنگرند، تجربه‌ای تأمل‌برانگیز و تاثیرگذار خواهد بود.

خواندن کتاب زیر پوست زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ کتاب زیر پوست زندگی برای علاقه‌مندان به داستان‌های معاصر، دوستداران روایت‌های روان‌شناختی و کسانی که دغدغهٔ روابط انسانی، تنهایی، عشق و بازسازی پس از فقدان را دارند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال آثاری با فضای شهری و شخصیت‌های چندبعدی هستند، این کتاب انتخابی قابل توجه است.

نظر افراد و مجله‌های مشهور درباره کتاب زیر پوست زندگی

«هفته‌نامه‌ٔ ناشران» کتاب زیر پوست زندگی را ادای احترامی به روح انسان می‌داند. به گفته‌ٔ «ورسیون فمینا»، آنا گاوالدا با خلوص، ظرافت، مهربانی و بخشندگی به شخصیت‌های تنها و منزوی خود می‌پردازد و خواننده بارها آرزو می‌کند داستان‌هایی به این خوبی بخواند. نشریه‌ٔ «لیر» نیز کتاب زیر پوست زندگی را صمیمی و زنده توصیف می‌کند و به توانایی شگفت‌انگیز نویسنده در حرکت میان شادی و اندوه اشاره دارد. همچنین «لو سوار» می‌نویسد صداهای موجود در این هفت داستان، هر یک منحصر‌به‌فرد و ماندگارند.

درباره آنا گاوالدا

آنا گاوالدا، نویسنده‌ٔ فرانسوی، در ۹ دسامبر ۱۹۷۰ در حومه‌ای مرفه از پاریس به دنیا آمد. او که سابقه‌ٔ تدریس زبان فرانسه در دبیرستان را دارد، در سال ۱۹۹۹ با انتشار مجموعه‌داستان «کاش کسی جایی منتظرم باشد» وارد دنیای ادبیات شد؛ این اثر با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو شد، بیش از ۷۵۰هزار نسخه در فرانسه فروش رفت و جایزه‌ٔ «گُران‌پری» (RTL-Lire) را در سال ۲۰۰۰ دریافت کرد. ترجمه‌ٔ انگلیسی آن نیز با موفقیت زیادی همراه بود و در ۲۷ کشور منتشر شد.

نخستین رمان او، «کسی را دوست داشتم»، در سال ۲۰۰۲ منتشر شد؛ اثری برگرفته از تجربه‌ٔ شخصی او در شکست ازدواج. در همان سال، رمان نوجوان «۳۵ کیلو امید» را منتشر کرد که به شاگردانی تقدیم شده بود که هرچند در مدرسه موفق نبودند، اما در زندگی واقعی شایستگی‌های زیادی داشتند. سومین رمانش با نام «با هم، همین است» در سال ۲۰۰۴ منتشر شد؛ داستان زندگی چهار شخصیت متفاوت در یک ساختمان. این اثر با فروش بالا در فرانسه همراه شد و در سال ۲۰۰۷ با عنوان «با هم بودن» به فیلمی سینمایی با بازی «آدری توتو» و «گیوم کانِه» تبدیل شد.

تا سال ۲۰۰۷، آثار گاوالدا بیش از سه میلیون نسخه در فرانسه فروش داشتند. رمان «کسی را دوست داشتم» نیز در سال ۲۰۰۹ توسط «زابو برایتمن» به فیلم تبدیل شد. او همچنین رمان «استونر» نوشته‌ی «جان ویلیامز» را به زبان فرانسوی ترجمه کرده است. در سال ۲۰۱۸، مجموعه‌داستان «ترک برداشتن زره» که در سال ۲۰۱۷ منتشر شده بود، نامزد نهایی جایزه‌ی «انجمن‌های ادبی» در شاخه‌ی نثر هنری شد. گاوالدا اکنون در شهر «ملون» در نزدیکی پاریس زندگی می‌کند، دو فرزند دارد و از همسرش جدا شده است. او علاوه بر رمان‌نویسی، با مجله‌ٔ «اِل» نیز همکاری می‌کند. آثارش به زبان‌های مختلفی ترجمه شده و در کتابخانه‌ها و مدارس سراسر جهان تدریس می‌شوند.

بخشی از کتاب زیر پوست زندگی

«هیچ میلی برای رفتن به آنجا نداشتم. له بودم. حس می‌کردم خیلی ایکبیری شده‌ام. بگذریم که بدنم هم پر از مو بود. این‌جور وقت‌ها هیچ اعتباری به کارهایم نیست، خوب می‌دانم اگر بروم آنجا هم تنها می‌مانم، و سرآخر هم سیاه‌مست برمی‌گردم. می‌دانم، من زیادی حساسم، اما خب، این حس بر من غلبه دارد. من نه یک سکهٔ دوزاری‌ام نه اهل دوز و کلک، فقط آدم یک رابطهٔ تازه نیستم. حالا این به جای خود؛ وقتی هم که کارم با قفس‌های حیوان‌ها تمام شد، با رییس کودنم بحثم شده و این حالم را خراب‌تر کرده بود. بحث بر سر محصول جدید شرکت پروکانینا، به نام پاپی سانسیتیو بود. «من این رو نمی‌فروشم» تکرار کردم: «من این رو نمی‌فروشم. این چه مسخره‌بازی‌ایه.» روی آن نوشته بود تقویت ذهن و بینایی. وقتی داشتم آن بستهٔ کوفتی را - که کراکت‌های داخلش به ازای هر سه کیلو، ۲۷ یورو قیمت داشت - پس‌اش می‌دادم، بازهم رویش را خواندم: «تقویت ذهن... چه چرندیاتی، هه، اگه راسته، بهتره اون کلاهبردارها هم خودشون ازش بخورند.»»