کتاب رهایی

کتاب الکترونیکی رهایی (شناسایی الگوهای شرطی‌شده، رهایی از بند گذشته و تجلی خودِ حقیقی‌تان) با عنوان انگلیسی How to do the work: recognize your patterns, heal from your past, and create your self‬ نوشتهٔ «نیکول لپرا» با ترجمهٔ «آرزو شنطیائی» توسط نشر میلکان منتشر شده است. این اثر که در سال ۱۴۰۳ منتشر شده، در دستهٔ کتاب‌های خودشناسی و روان‌شناسی کل‌نگر قرار می‌گیرد و به بررسی راه‌های شناسایی و تغییر الگوهای رفتاری و ذهنی مخرب می‌پردازد. نویسنده با تکیه‌ بر تجربیات شخصی و دانش تخصصی خود، مخاطب را به سفری برای شناخت عمیق‌تر خود و رهایی از زخم‌های گذشته دعوت می‌کند. نسخهٔ الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب رهایی اثر نیکول لپرا

کتاب «رهایی» اثری در حوزهٔ روان‌شناسی کل‌نگر است که با رویکردی ترکیبی و تلفیقی به سلامت ذهن، جسم و روح می‌پردازد. «نیکول لپرا»، نویسندهٔ کتاب، با بهره‌گیری از تجربیات بالینی و شخصی خود، ساختار کتاب را به‌گونه‌ای طراحی کرده است که خواننده را مرحله‌به‌مرحله از شناخت الگوهای شرطی‌شدهٔ دوران کودکی تا تجلی خودِ حقیقی هدایت کند. این کتاب در قالبی آموزشی و روایی، ابتدا به تبیین مفاهیم بنیادین روان‌شناسی کل‌نگر و نقش تروماهای گذشته در شکل‌گیری رفتارها و احساسات می‌پردازد و سپس ابزارها و تمرین‌هایی برای تغییر عادت‌ها و باورهای محدودکننده ارائه می‌دهد.

روایت‌های شخصی «نیکول لپرا» و نمونه‌های واقعی از زندگی مراجعان فضای کتاب را ملموس و قابل‌درک کرده است. کتاب «رهایی» با تأکید بر پیوند ذهن و بدن و نقش انتخاب‌های آگاهانه در فرایند بهبود، مخاطب را به‌سوی مسئولیت‌پذیری در قبال سلامت روان و جسم خود سوق می‌دهد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هم برای مطالعهٔ پیوسته و هم برای رجوع به بخش‌های خاص مناسب است و در هر فصل، تمرین‌ها و پرسش‌هایی برای خودکاوی و رشد فردی گنجانده شده است.

خلاصه کتاب رهایی

کتاب «رهایی» با روایت تجربهٔ شخصی نویسنده آغاز می‌شود؛ جایی که «نیکول لپرا» در مواجهه با بحران‌های جسمی و روانی، به نقطه‌ای از یأس و پوچی می‌رسد و درمی‌یابد که بسیاری از مشکلاتش ریشه در الگوهای شرطی‌شدهٔ دوران کودکی و تروماهای حل‌نشده دارد. او با بازنگری در سبک زندگی، تغذیه، ورزش و تمرین‌های ذهن‌آگاهی به‌تدریج به ارتباط عمیق میان ذهن، جسم و روح پی می‌برد و درمی‌یابد که تغییرات پایدار نیازمند آگاهی، تعهد و تمرین مستمر است. در ادامه، «نیکول لپرا» به معرفی روان‌شناسی کل‌نگر می‌پردازد و توضیح می‌دهد که این رویکرد سلامت انسان را نتیجهٔ تعامل سه بُعد ذهن، جسم و روح می‌داند. او با نقد محدودیت‌های درمان‌های رایج و تأکید بر نقش عوامل محیطی و اپی‌ژنتیک، نشان می‌دهد که انسان‌ها قربانی سرنوشت ژنتیکی یا گذشتهٔ خود نیستند و می‌توانند با انتخاب‌های آگاهانه، مسیر زندگی‌شان را تغییر دهند.

در بخش‌های بعدی، کتاب به بررسی الگوهای تکرارشوندهٔ رفتاری و هیجانی می‌پردازد و تمرین‌هایی برای شناسایی و تغییر این الگوها ارائه می‌دهد. «نیکول لپرا» با مثال‌هایی از مراجعان و تجربه‌های شخصی، نشان می‌دهد که چگونه باورهای محدودکننده، خودانتقادی و تکرار عادت‌های گذشته مانع رشد و رضایت فردی می‌شوند. کتاب «رهایی» بر اهمیت پذیرش مسئولیت فردی، تمرین‌های روزانه و ایجاد تغییرات کوچک اما مداوم تأکید دارد و مخاطب را به خلق آینده‌ای متفاوت و تجلی خودِ حقیقی دعوت می‌کند.

چرا باید کتاب رهایی را بخوانیم؟

این کتاب با رویکردی کل‌نگر و تلفیقی، به مخاطب کمک می‌کند تا ریشهٔ بسیاری از مشکلات روانی و جسمی خود را در الگوهای شرطی‌شده و تروماهای گذشته شناسایی کند. کتاب «رهایی» نه‌تنها به تبیین نظریه‌ها و مفاهیم روان‌شناسی می‌پردازد، بلکه ابزارها و تمرین‌هایی عملی برای تغییر عادت‌ها و باورهای محدودکننده ارائه می‌دهد. روایت‌های شخصی نویسنده و نمونه‌های واقعی از زندگی دیگران فضای کتاب را ملموس و قابل‌درک کرده است. خواندن این اثر فرصتی برای خودکاوی، افزایش آگاهی و مسئولیت‌پذیری در قبال سلامت روان و جسم فراهم می‌کند و مخاطب را به‌سوی خلق آینده‌ای متفاوت و رضایت‌بخش‌تر سوق می‌دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب برای کسانی مناسب است که دغدغهٔ رشد فردی، خودشناسی و رهایی از الگوهای تکرارشوندهٔ رفتاری و ذهنی دارند. افرادی که با اضطراب، افسردگی، احساس پوچی یا مشکلات جسمی و روانی مزمن دست‌وپنجه نرم می‌کنند و به‌دنبال راهی برای تغییر پایدار و عمیق هستند می‌توانند از آموزه‌های این کتاب بهره ببرند. همچنین علاقه‌مندان به روان‌شناسی کل‌نگر و کسانی که به‌دنبال ابزارهای عملی برای بهبود کیفیت زندگی خود هستند مخاطبان اصلی این اثر به‌شمار می‌آیند.

درباره نیکول لپرا

«نیکول لپرا» یکی از پیشگامان روان‌شناسی کل‌نگر است. او آموزش‌های دانشگاهی خود را در رشتهٔ روان‌شناسی بالینی در دانشگاه «کرنل» و «مدرسهٔ مطالعات اجتماعی نوین» (The New School for Social Research) گذرانده است. «لپرا» با راه‌اندازی صفحهٔ پرطرفدار خود در اینستاگرام شناخته شد و توانست آموزه‌ها و ابزارهای تحول فردی خود را با جامعه‌ای گسترده از «خوددرمانگران» (#selfhealers) به اشتراک بگذارد. هدف او توانمندسازی افراد برای تبدیل‌شدن به «شفابخش خود» است. «نیکول» وعدهٔ درمان‌های سریع نمی‌دهد. او نقشهٔ راهی برای خودآگاهی، تاب‌آوری عاطفی و دگرگونی فردی ارائه می‌کند تا هر فرد بتواند به شفادهندهٔ خویش تبدیل شود.

او همچنین با ایجاد یک پایگاه آموزشی اختصاصی برای اعضا، فعالیت‌های خود را توسعه داده است. «نیکول لپرا» در ایالت آریزونا آمریکا زندگی می‌کند.

چه نسخه‌های دیگری از این کتاب در ایران منتشر شده است؟

کتاب حاضر نخستین بار در سال ۱۴۰۰ با عنوان «چگونه کارها را انجام دهیم: الگوهای فکری‌تان را بشناسید، گذشته‌تان را التیام بخشید و خودتان را از نو بسازید» با ترجمهٔ «مهسار مشتاق» توسط انتشارات ابوعطا منتشر شده است. انتشارات اسماء‌الزهرا در سال ۱۴۰۲ با ترجمهٔ «مهدی برخوردار علی‌آبادی»، انتشارات آتیسا در سال ۱۴۰۳ با ترجمهٔ «مرجان ایزدی»، انتشارات متخصصان در سال ۱۴۰۱ با ترجمهٔ «شهرام شیری»، انتشارات آبیژ در سال ۱۴۰۲ با ترجمهٔ «پریسا رجوند»، انتشارات شاهدخت پاییز در سال ۱۴۰۲ با ترجمهٔ «احمد عامری»، انتشارات استاد در سال ۱۴۰۳ با ترجمهٔ «علی ولایتی‌عسکری» و... نیز این کتاب را منتشر کرده‌اند.

بخشی از کتاب رهایی

«چند وقت پیش که سی‌سالگی‌ام را «جشن گرفته بودم»، با خودم فکر کردم: «همین؟ واقعاً زندگی همین بود؟» من به خیلی از آرزوهای کودکی‌ام رسیده بودم، در شهری که دلم می‌خواست زندگی می‌کردم، در مطب خصوصی خودم مشغول‌به‌کار بودم و همسری مهربان و دوست‌داشتنی داشتم. بااین‌حال احساس می‌کردم بخش مهمی از وجودم را گم کرده‌ام، از یاد برده‌ام یا شاید نبوده یا اصلاً آن را نیافته‌ام که گم یا فراموشش کنم. پس‌از سال‌ها که حتی باوجود ارتباط با آدم‌های مختلف احساس تنهایی می‌کردم، بالاخره کسی را یافتم که «خودش» بود، خودِ همانی که دنبالش بودم، همان که با من خیلی فرق داشت. هرچه من سرشار از تردید بودم و معمولاً از جمع کناره می‌گرفتم، او پرشور و مشتاق و سرسخت بود و اغلب با فراهم‌کردن فرصتی جالب و مهیج، سعی می‌کرد مرا از دایرهٔ امنم بیرون بکشد. بااین‌اوصاف باید خوشحال یا دست‌کم راضی می‌بودم؛ اما احساس می‌کردم جسم و ذهن و روحم از هم گسیخته و هیچ احساسی درونم نمی‌جوشد. من در واقع هیچ حسی نداشتم.»