بریده‌هایی از کتاب رهایی

ما نمی‌توانیم هرچه را با آن روبه‌رو می‌شویم، تغییر دهیم؛ اما برای تغییر آنچه می‌خواهیم، اول باید با آن روبه‌رو شویم.

اجازه دهید مطلبی را شفاف و صادقانه به شما بگویم: راحت‌طلبی آفت رشد و پیشرفت است. درمان و شفا آسان به دست نمی‌آید و یک‌شبه رخ نمی‌دهد، گاهی دردناک و حتی ترسناک است. در این مسیر باید روایات آسیب‌زنندهٔ ساختهٔ ذهنتان را که مانع پیشرفتتان در مسیر زندگی هستند، رها کنید و مرگِ بخشی از وجودتان را بپذیرید تا بخش دیگری از وجودتان دوباره متولد شود.

ما از ماهیت پیچیده و ابعاد وجود انسان ناآگاهیم و به همین دلیل فکر می‌کنیم قادر به تغییر وضعیتمان نیستیم.

در این کتاب، آگاهی مفهومی فراتر از این معنا دارد: منظور از آگاهی در آموزه‌های من، وضعیت بیش‌هوشیاری است که در آن، افق دیدتان فقط به درون و پیرامونتان محدود نیست، آگاهی‌ای چنان عمیق که به شما اقتدار می‌بخشد تا با اتخاذ تصمیم‌های به‌موقع، انتخاب گزینه‌های درست و خلق تغییرات آگاهانه، زندگی‌تان را دگرگون کنید.

همیشه دلم می‌خواست از دلیل رفتارهای دیگران سر دربیاورم و در نهایت اشتیاقم به درک دیگران، مرا سوی رشتهٔ روان‌شناسی کشاند. قصدم فقط کمک به مردم نبود؛ می‌خواستم دیگران را بفهمم و ماهیت رفتارهایشان را درک کنم. دنبال دلایل موجه علمی بودم، شواهدی که آن‌ها را در دست بگیرم و بگویم: «ببین! دلیل رفتارهای تو اینه! دلیل رفتارهای من اینه!»

راحت‌طلبی آفت رشد و پیشرفت است. درمان و شفا آسان به دست نمی‌آید و یک‌شبه رخ نمی‌دهد، گاهی دردناک و حتی ترسناک است. در این مسیر باید روایات آسیب‌زنندهٔ ساختهٔ ذهنتان را که مانع پیشرفتتان در مسیر زندگی هستند، رها کنید و مرگِ بخشی از وجودتان را بپذیرید تا بخش دیگری از وجودتان دوباره متولد شود. خیلی‌ها نمی‌خواهند بهتر شوند. ایرادی ندارد.

عشق حقیقی خالی از هیجان کاذبی است که زاییدهٔ هراس از رهاشدن و ازدست‌دادن عشق و حمایت دیگری است. عشق حقیقی یعنی ثبات و امنیت، یعنی تعادل. عشق حقیقی پیوندی است که در کشاکش لحظات سخت، نمی‌پوسد و از بین نمی‌رود. وقتی عشق حقیقی میان دو نفر حکم‌فرمایی می‌کند، نیازی نیست هیچ‌یک از آن‌ها به‌خاطر ذره‌ای عشق و توجه، رنگ عوض کند یا پاره‌ای از وجودش را مخفی نگه دارد. عشق حقیقی هم یکنواختی و کسالت دارد، تردید و بی‌قراری دارد؛ حتی شاید گاهی دل‌تنگ روزهای تنهایی‌تان شوید یا با خودتان بگویید اگر جای «او»، آن دیگری بود، چه می‌شد. رابطهٔ سالم و هدفمند نیازمند آگاهی و تلاش است.

دلم می‌خواهد همیشه در بهترین حالت ممکن کنار عزیزانم باشم و برای آن‌ها چیزی کم نگذارم. دوست دارم از دید آن‌ها قوی و بی‌نقص باشم. خلاصهٔ کلام اینکه عزیزانم در هر حالتی و به هر دلیلی به من احتیاج داشته باشند و نتوانم از آن‌ها حمایت کنم، برایم دست‌کمی از مرگ ندارد. ناامیدی بخشی اجتناب‌ناپذیر از تجربهٔ انسان‌بودن است؛ اما اگر والدین با خلق محیطی بالنده و سرشار از همدلی و عشق حقیقی و پذیرش، موجب شوند خودپندارهٔ کودک و درک او از روابط هم توأم با عشق و الگوهای دل‌بستگی سالم باشد، تروماهای کودکی تأثیرات سخت و جان‌فرسایی بر روح و روان او به جا نخواهد گذاشت.