کتاب پرچم آزادی

کتاب پرچم آزادی نوشتهٔ شان اکیسی و ترجمهٔ شهرزاد هاشمی است. نشر قطره این کتاب را منتشر کرده است. این اثر یک تراژدی در چهار پرده است.

درباره کتاب پرچم آزادی

کتاب پرچم آزادی نمایشنامه‌ای نوشتهٔ شان اکیسی است. این نمایشنامه در دستهٔ آثار تراژیک قرار می‌گیرد و در چهار پرده نگاشته شده است. داستان این متن نمایشی در سال ۱۹۱۵ می‌گذرد و «جک کلیترو» (کارگر ساختمان، فرمانده ارتش خلق ایرلند)، «نورا کلیترو» (همسرش)، «پیتر فلین» (کارگر، دایی نورا)، «کُوی» (کارگر جوان، کمک مکانیک، عموزادهٔ کلیترو)، «بسی» (میوه‌فروش دوره‌گرد) نام برخی از شخصیت‌های آن است.

نمایشنامه متنی است که برای اجرا بر روی صحنه و یا هر مکان دیگری نوشته می‌شود. هر چند این قالب ادبی شباهت‌هایی به فیلم‌نامه، رمان و داستان دارد، شکل و فرم و رسانه‌ای جداگانه و مستقل محسوب می‌شود. نخستین نمایشنامه‌های موجود از دوران باستان و یونان باقی مانده‌اند. نمایشنامه‌ها در ساختارها و شکل‌های گوناگون نوشته می‌شوند، اما وجه اشتراک همهٔ آن‌ها ارائهٔ نقشهٔ راهی به کارگردان و بازیگران برای اجرا است. بعضی از نمایشنامه‌ها تنها برای خواندن نوشته می‌شوند؛ این دسته از متن‌های نمایشی را کلوزِت (Closet) نامیده‌اند. از مشهورترین نمایشنامه‌نویس‌های غیرایرانی می‌توان به «آیسخولوس»، «سوفوکل»، «اوریپید» (یونان باستان)، «شکسپیر»، «هارولد پینتر» (انگلستان)، «مولیر» (فرانسه)، «هنریک ایبسن» (نروژ)، «آگوست استریندبرگ» (سوئد)، «برتولت برشت» (آلمان)، «ساموئل بکت» (ایرلند) و «یوجین اونیل» (آمریکا) اشاره کرد. نام برخی از نمایشنامه‌نویس‌های ایرانی نیز «بهرام بیضائی»، «عباس نعلبندیان»، «اکبر رادی»، «غلامحسین ساعدی»، «بهمن فُرسی»، «محسن یلفانی»، «نغمه ثمینی»، «محمد رضایی راد»، «علیرضا نادری»، «محمد یعقوبی»، «محمد رحمانیان» و «محمد چرمشیر» بوده است.

خواندن کتاب پرچم آزادی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب را به دوستداران ادبیات نمایشی و علاقه‌مندان به نمایشنامه‌های خارجی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب پرچم آزادی

«خانهٔ گوشهٔ خیابان که همهٔ مستأجرها ساکن آن هستند، منزل خانوادهٔ کلیترو؛ خانهٔ دراز، زشت و پنج‌طبقه. درِ سنگین و عریض سالن با دو ستون احاطه شده و طوری می‌نماید که گویی در گذشته‌های دور آتش گرفته و سیاه مانده است. در کمی کج شده و در اثر تردد ساکنان و مرتب و بی‌رحمانه به‌هم‌کوبیدن در، یکی از لولاهایش خراب شده است. پنجرهٔ الماسی‌شکل بالای در، که فقط قابی از آن باقی مانده، شیشهٔ نو می‌خواهد. پنجره‌ها، به‌جز آن دو تایی که به اتاق نشیمن جلویی (اتاق کلیترو) دید دارند، کثیف‌اند و با پارچهٔ توری کثیف، لکه‌دار و تکه‌تکه پوشیده شده‌اند. پنجره‌های اتاق نشیمن جلویی با پرده‌های اعیانی پوشیده شده‌اند. از در تا پیاده‌رو، راه از پنج پلهٔ سنگی می‌گذرد. هر دو طرفْ نرده دارد که کسی به محوطهٔ خانه وارد نشود. گوشهٔ سمت چپ خانه راه‌باریکه‌ای است که خیابان را به دو بخش تقسیم می‌کند و بعد به راه باریک دیگری وصل می‌شود. انتهای این راه باریک یک تیر چراغ‌برق قرار دارد. خانه که زیر نور نمایان می‌شود، خانم گوگن را می‌بینیم که به مولسر: کمک می‌کند تا روی صندلی بنشیند. این صندلی پشت نرده‌ها و سمت چپ پله‌ها قرار دارد. او سپس شالی را دور شانه‌های مولسر: می‌پیچد. از پرده‌های پیشین چند ماهی گذشته است. ‌»