کتاب خدمتکار تماشا می کند

کتاب «خدمتکار تماشا می‌کند» نوشتهٔ فریدا مک‌فادن، با ترجمهٔ مریم علیزاده میلانلو و سارا بحری، توسط انتشارات کوله‌پشتی منتشر شده است. این رمان در ژانر تریلر روان‌شناختی قرار دارد و داستانی پر از پیچیدگی و تعلیق را روایت می‌کند.

درباره کتاب خدمتکار تماشا می‌کند

«خدمتکار تماشا می‌کند» سومین کتاب از مجموعهٔ «خدمتکار» است، اما به‌صورت مستقل نیز قابل مطالعه است و نیازی به آشنایی با دو کتاب قبلی ندارد. داستان دربارهٔ خانواده‌ای است که به خانه‌ای جدید در حومهٔ شهر نقل‌مکان می‌کنند. همه‌چیز در ابتدا ایدئال به نظر می‌رسد، اما به‌تدریج رازهایی از گذشته آشکار می‌شود که آرامش آن‌ها را تهدید می‌کند. نویسنده با خلق فضایی پر از تعلیق و راز، خواننده را تا پایان داستان درگیر نگه می‌دارد.

فریدا مک‌فادن نویسندهٔ پرفروش نیویورک تایمز است که به‌خاطر رمان‌های تریلر روان‌شناختی‌اش شهرت دارد. او با خلق داستان‌هایی پر از پیچیدگی و تعلیق، توانسته است مخاطبان بسیاری را جذب کند.

کتاب خدمتکار تماشا می‌کند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های تریلر روان‌شناختی و داستان‌های پر از تعلیق و راز مناسب است. اگر به دنبال داستانی هستید که شما را تا پایان درگیر نگه دارد، «خدمتکار تماشا می‌کند» انتخابی مناسب خواهد بود.

بخشی از کتاب خدمتکار تماشا می‌کند

«ما واقعاً خوش‌شانس بودیم که این خانه را به دست آوردیم. در چندین مزایده خانه‌هایی را از دست دادیم که حتی در چنین محلهٔ زیبایی هم نبودند. سر سوزنی هم فکر نمی‌کردم در این سابقاً خانه‌باغ زیبا، در شهری با چنین مدارس دولتی ممتازی ساکن شویم. وقتی مشاورمان از آژانس املاک تماس گرفت تا به ما خبر دهد که خانه ده درصد کمتر از قیمت درخواستی، متعلق به ماست تقریباً از خوشحالی فریاد کشیدم!

کائنات باید به این نتیجه رسیده باشد که کمی خوش‌شانسی حقمان است.

از پنجرهٔ جلوی ساختمان به کامیون اسباب‌کشی که در خیابان پارک شده است نگاهی می‌اندازم. خانهٔ ما همراه دو خانهٔ دیگر در بُن‌گرد۵ کوچکی قرار دارد. می‌توانم سایهٔ کسی را پشت پنجرهٔ خانهٔ روبه‌رویی ببینم. گمان کنم همسایهٔ جدیدمان است. امیدوارم رفتار دوستانه‌ای داشته باشند.

از داخل کامیون صدای بلندی به گوش می‌رسد. به‌سرعت در ورودی را باز می‌کنم تا ببینم چه خبر است. درست به‌موقع می‌دوم و می‌بینم شوهرم و دوستش که پذیرفته است در اسباب‌کشی کمکمان کند از کامیون بیرون می‌آیند. من می‌خواستم از یک شرکت حمل‌ونقل کمک بگیرم، اما شوهرم اصرار داشت خودش با کمک دوستش می‌تواند انجامش دهد. من هم باید اعتراف کنم که برای بازپرداخت وام مسکنمان مجبوریم هر پنی از پولمان را پس‌انداز کنیم. خانهٔ رؤیایی‌مان حتی ده درصد زیر قیمت هم ارزان نبود.

شوهرم یک طرف مبل اتاق نشیمنمان را بالا نگه داشته است.‌ تی‌شرتش به‌خاطر عرقی که کرده به تنش چسبیده. از ترس در خودم جمع می‌شوم، چون او دیگر بیش از چهل سال دارد و داغان کردن کمرش آخرین چیزی است که نیاز دارد. وقتی برای اسباب‌کشی برنامه‌ریزی می‌کردیم، نگرانی‌ام را با او در میان گذاشتم و او طوری رفتار کرد انگار احمقانه‌ترین حرفی است که تابه‌حال شنیده، بااینکه می‌بیند من یک هفته در میان گرفتار کمردرد می‌شوم که حتی به‌خاطر بلند کردن کاناپه نیست، بلکه به‌خاطر عطسه کردن است.»