کتاب بررسی تاریخ (جلد اول)

کتاب بررسی تاریخ (جلد اول) نوشتهٔ آرنولد توین بی و دیوید چرچیل سامرول و ترجمهٔ محمدحسین آریا است. انتشارات علمی و فرهنگی این کتاب را منتشر کرده است. این کتاب حکایاتی از تمدن‌های بر جای‌مانده و تمدن‌های منقرض را در بر دارد.

درباره کتاب بررسی تاریخ (جلد اول)

بررسی تاریخ نام اثر معروف ۱۲جلدی آرنولد توین بی است که به عقیدهٔ بسیاری از فلاسفهٔ تاریخ می‌تواند دوران‌ساز باشد. تلخیص‌شده ده جلد آن را دیوید چرچیل سامرول در دو جلد (به انگلیسی) منتشر کرده است. این مجموعه در این است که محقق دربارهٔ کل جهان تاریخی تحقیق کرده است. او رویکردی را را برای بررسی تاریخ برگزیده که بر خلاف تاریخ‌نویسانی است که بیشتر به غرب توجه کرده‌اند یا نتیجه‌گیری‌شان چنان است که گویی نتیجهٔ کل تاریخ شرق مقدمه‌ای بر شکوفایی فرهنگ غرب است و حتی آن را سرنوشتی می‌دانند که خداوند تعیین کرده است. کتاب بررسی تاریخ (جلد اول) (A Study of History) از پیداش، رشد، فروپاشی و اضمحلال تمدن‌ها سخن گفته است.

خواندن کتاب بررسی تاریخ (جلد اول) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب تاریخ جهان و تمدن‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بررسی تاریخ (جلد اول)

«فرضیه‌ای غیرقابل قبول نیز می‌گوید که انحطاط نژادی مسبب فروپاشی اجتماعی است؛ بعضاً هم برای این انحطاط گفته می‌شود که آن در اثنای دوره فترت در میان انحلال نهایی جامعه منحط تا تولد جامعه جدید منتسب به جامعه پیشین رخ می‌دهد، مکرر اقوام خانه‌به‌دوش را می‌بینم که با جمعیت قدیم می‌آمیزند و «خون تازه‌ای» در رگ‌های نسل جدید جاری می‌کنند. همین را دلیلی بر تأیید نظریه فوق می‌دانند. برپایه این منطق علت و معمولی فرض می‌کنند دسترسی به قدرت خلاق جدید که تمدنِ تازه‌متولد در مسیر شکوفایی از خود نشان می‌دهد هدیه همان «خون تازه» است که از «سرچشمه خالص» یک «نژاد بربری و بدوی» جریان پیدا می‌کند. از این رو به خطا استنباط می‌کنند فقدان قدرت خلاق حیاتی در تمدنِ پیشین حتماً ناشی از نوعی کم‌خونی نژادی یا حاصل خون آلوده در تن جامعه است که چاره علاج آن جز با تزریق خون سالم و تازه میسر نمی‌شود.

در تأیید این نظر هم موردی را از تاریخ ایتالیا مطرح می‌کنند و می‌گویند که ساکنان ایتالیا به همین دلیل در آخرین چهارسده قبل از میلاد قدرت خلاقه برتر خود را به نمایش گذاشتند؛ و باز هم آن را در دوره‌ای به مدت شش قرن از سده یازدهم تا سده شانزدهم میلادی نمایان کردند. آن یک هزاره انحطاط میان این دو عصر ایتالیا را دچار چنان عجز و ناتوانی و نقاهتی کرد که مدتی به نظر می‌رسید گویی فضیلت ایتالیایی یکسره از میان رفته است. طرفداران نژادی می‌گویند که این فراز و نشیب حیرت‌آور در تاریخ ایتالیا غیرقابل توضیح خواهد بود، مگر آن‌که بپذیریم خون تازه‌ای که مهاجمان گوت و لومبارد در اثنای این دوره هزارساله در میان دو عصر کامیابی‌های ایتالیا در رگ‌های مردم این سرزمین جاری ساخته‌اند، مسبب تجدید حیات آن بوده است. باز هم می‌گویند این اکسیر حیات در طول زمان و با گذشت چند قرن دوره کمون یا نهفتگی خود را گذراند و آن‌گاه موجب تجدید حیات یا رنسانس ایتالیا شده است. به سخن دیگر، معتقدند فقدان خون تازه سبب شد تا ایتالیا بعد از آن همه به صحنه کشاندن نیروهای عظیم در روزگار جمهوری روم این بار در دوره امپراتوری به رخوت فرو رود. عده‌ای معتقدند که این تکاپو، که در اوج دوره جمهوری شکل مهیبی به خود گرفت، در مجموع محصول تزریق خون تازه‌ای بود که بربرها قبلا در ایام خانه‌به‌دوشی خود مقدم بر تولد تمدن هلنی در پیکر ایتالیا تزریق کرده بودند.

این توجیه نژادی در تاریخ ایتالیا تا سده شانزدهم میلادی، مادامی که ما رضایت بدهیم در این مقطع زمانی توقف کنیم، البته ظاهری منطقی دارد. اما اگر به نیروی تخیل از سده شانزدهم به زمان معاصر درآییم می‌بینم که ایتالیا بعد از یک دوره انحطاط در سده‌های هفدهم و هجدهم باز هم در سده نوزدهم در صحنه تجدید حیات، نمایشیدیگر را در چنان انواری متجلی کرده است که اکنون آن را ریسیورجیمنتو به معنای نهضت آزادسازی و یکپارچگی سیاسی ایتالیا می‌خوانیم؛ و آن را بدون جرح و تعدیل انحصاراً تکرار تجربه قرون وسطای ایتالیا در عصر جدید می‌شمارند. سؤال این است که پیش از این نهضت چه خون اصیلی از بربرها مسبب این آخرین فوران قدرت ایتالیایی القاشده است؟ جواب البته «هیچ خونی» است. به نظر می‌رسد مورخان بر این عقیده‌اند که سبب بلاواسطه این نهضت سده نوزدهمی ایتالیا حاصل ضربه‌ای شدید و معارضه‌ای سخت بوده که ایتالیای مغلوب و موقتاً تحت اداره و حاکمیت فرانسه ناپلئونی و انقلابی احساس کرده است.»