کتاب بررسی تاریخ (جلد دوم)

کتاب بررسی تاریخ (جلد دوم) نوشتهٔ آرنولد توین بی و دیوید چرچیل سامرول و ترجمهٔ محمدحسین آریا است. انتشارات علمی و فرهنگی این کتاب را منتشر کرده است. این کتاب حکایاتی از تمدن‌های بر جای‌مانده و تمدن‌های منقرض را در بر دارد.

درباره کتاب بررسی تاریخ (جلد دوم)

بررسی تاریخ نام اثر معروف ۱۲جلدی آرنولد توین بی است که به عقیدهٔ بسیاری از فلاسفهٔ تاریخ می‌تواند دوران‌ساز باشد. تلخیص‌شده ده جلد آن را دیوید چرچیل سامرول در دو جلد (به انگلیسی) منتشر کرده است. این مجموعه در این است که محقق دربارهٔ کل جهان تاریخی تحقیق کرده است. او رویکردی را را برای بررسی تاریخ برگزیده که بر خلاف تاریخ‌نویسانی است که بیشتر به غرب توجه کرده‌اند یا نتیجه‌گیری‌شان چنان است که گویی نتیجهٔ کل تاریخ شرق مقدمه‌ای بر شکوفایی فرهنگ غرب است و حتی آن را سرنوشتی می‌دانند که خداوند تعیین کرده است. کتاب بررسی تاریخ (جلد دوم) (A Study of History) در هفت بخش با عناوین «حکومت‌های جهانی»، «نهادهای روحانی جهان‌شمول»، «اعصار حماسی»،‌ «مواجهه مکانی میان تمدن‌ها»، «مواجهه زمانی تمدن‌ها»، «قانون و رهایی در تاریخ» و «چشم‌اندازهای تمدن مغرب‌زمین» نگاشته شده و مباحث آن در ادامهٔ جلد اول است.

خواندن کتاب بررسی تاریخ (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در باب تاریخ جهان و تمدن‌ها پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب بررسی تاریخ (جلد دوم)

«تضاد ناکامی سیاسی بودیسم ماهایانی و همزمان با توفیق کلیسای مسیح در اغتنام فرصت سیاسی و ثمره‌چینی آن در اروپای غربی بیانگر این واقعیت است که ماهایانا، در قیاس با مسیحیت، مذهبی است که از لحاظ سیاسی ناتوان است. حمایت امیران محلی شمال چین از ماهایانا، که در بخش‌اعظم سیصد ساله متعاقب فروریختن امپراتوری یکپارچه تس‌این نصیب ماهایانا شد، همچون بی‌فایدگی حمایت پرزور کانیشکا ، امپراتور کوشان، از ماهایانا در دوره پیشینی‌تر، فایده‌ای برای ماهایانا به بار نیاورد. اما به مجرد آن‌که تقابل ماهایانا و آیین کنفوسیوسی در بستر خاور دور از حوزه سیاست به حوزه معنویت انتقال پیدا کرد، اقبالِ جنگِ تقریباً بدون خونریزی این دو آشکارا نگون‌بخت شد. یکی از صاحب‌نظران معاصر چینی به ما می‌گوید: «نوکنفوسیوئیست‌ها با اصرار بیشتری به اصول عقیدتی تائوئیسم و بودیسم پایبند ماندند تا خود پیروان این دو کیش مذهبی به آن اصول». اگر توجه خود را از احیای فلسفه کنفوسیوسی چین در تاریخ خاور به احیای فلسفه ارسطویی در حوزه مسیحیت غربی معطوف کنیم، می‌بینیم که ماجرا از لونی دیگر خواهد شد. آن‌جا که نوکنفوسیوسی در حوزه روحی در مقابل ماهایانا زانو زد، نوارسطویی موفق شد که خود را بر الهیات‌شناسی کلیسای مسیح تحمیل کند؛ و این در حالی بود که از منظر رسمی کلیسا ارسطو کافری بیش نبود. در هر یک از این دو مورد، گروه نشسته بر سر قدرت توسط مخالفی به زیر کشیده شد که آن مخالف چیزی جز شایستگی‌های ذاتی خود نداشت تا به صحنه بیاورد. در خاور دور فلسفه خدمات مدنی، تسلیم روح یک مذهب بیگانه شد؛ در مورد مغرب‌زمین کلیسای تثبیت‌شده، تسلیم روح یک فلسفه بیگانه شد.

شبح ارسطو در مسیحیت غربی همان توانایی فکری حیرت‌انگیزی را نشان داد که ماهایانای پرتوان در دنیای خاور دور نشان داده بود. به گفته کریستوفر داوسن،اروپا[ی غربی] اطلاعات و فراست حیاتی روح ناآرام و کندوکاو علمی خود را، که تمدن غرب را وارث و جانشین یونان ساخت [از سنت روم]، به دست نیاورد. معمول است که سرآغاز این تاریخ حیاتی را با آمدن عنصر جدیدی از رنسانس [ایتالیا] و احیای مطالعات یونانی در سده پانزدهم مقارن می‌دانند؛ لکن ما می‌گوییم که نقطه عطف واقعی را می‌باید سه قرن عقب‌تر ببریم... . به عبارت دیگر، قبل از رنسانس ایتالیا در روزگار حیات آبلار (۱۰۷۹ ـ ۱۱۴۲ م) و جان اهل سالزبری (۱۱۱۵ ـ ۱۱۸۰ م) هیجان برای مباحثه و روحیه نظریه‌پردازی فلسفی رفته‌رفته حال و هوای فکری مسیحیت [غربی] را به حالت دیگری برگردانده بود؛ و از این زمان به بعد مطالعات پیشرفته و عالی در سایه فنون مباحثه‌های منطقی جریان یافت. بحث‌های جدلی عمومی و مداقه‌گری، که عمدتاً شکل فلسفه [غربی] را در قرون وسطا، حتی در بین معظم‌ترین نمایندگانش، معین می‌کرد، مسیر این مباحثه‌ها را روشن می‌ساخت. به گفته رابرت سوربون «هیچ چیز به طور کامل دانسته نبود، مگر آن‌که زیر دندان جدل جویده شود»؛ و تمایل به این موضوع که هر پرسشی از واضح‌ترین تا مبهم‌ترین آن می‌باید در این روش حلاجی شود نه تنها موجب آن شد تا اندیشه به ظرافت زیرکی صیقل یابد و تفکر به دقت‌ورزی تمام تشویق شود، بلکه بیشتر از هر چیزی روحیه نقدگرایی و شک‌ورزی روشمند یعنی چیزی را برانگیخت که اندیشه‌ورزی و علوم غرب معاصر مدیون آن است.»